Ongeborene
netgedicht
In de warme oceaan van de moederschoot
groei ik langzaam groot
tot ik sterk genoeg ben om me een weg te banen
naar mijn eerste tranen.
Beschermd door een schild van leer
behoef ik geen eigen verweer,
ver weg van het grote mensenleed
van de wereld nog geen weet.
Twee wezens in perfecte harmonie
- een negenmaandse euforie -
als een slapende…