Alle inzendingen van Peter

vanavond, vannacht vlinder ik weersta de walgelijke wanen van eerlijk echt en eenzaamzijn van sorry, somber, niet meer samen van nacht en morgen weet ik niet verdriet verergert vast mijn hopen ik voel me leeg, zo vol verdriet ontken die stomme samenlopen ik vloek, scheld god uit en ik huil roep, jij moet altijd bij ons blijven ik snuit…

Ik heb geen groene vingers, maar jezus, kijk die tuin daar moet iets aan gebeuren, dus ruim ik braaf eerst puin De distels van gisteren, snoei de haag van vandaag maai het gras van gedachten, vorder traag maar gestaag met wortels van domheid, dood insecten van perfect scheur de waas van behagen die de bodem afdoende bedekt En dan…

Beloof me dat je niet mezelf zult zijn, dat je niet mij 't hoofd breekt. niet op mijn buik jouw twee handen En alsjeblieft, voel mij niet schuldig. niet met jouw handen in mijn haar zit niet met mijn mond vol tanden lach mij niet dood of in mijn vuistje sta mij niet toe je goed te voelen ik hoef jouw hart niet te verpanden Dus wees…

mijn moedertje is nooit meer slapeloos - dag ik strand hier op uw graf, nog immer bergaf het marmer strelen, voel de laatste herfstzon wat ge niet meer ziet, ben ik aan 't stockeren wat ik nu doe, ik laad wat wrakhout op mijn kar want ik ga een wrakhoutscheepje maken vol kwaliteitsmomenten, plus maar ook min de baren moe en zinkt…

Telkens komt het weer ter sprake, hoe we er toch vanaf kunnen raken. Dat lapje stof in diverse kleuren, waar men eindeloos over door kan zeuren. Maar wat stelt het nou eigenlijk voor, dat dunne doekje van oor tot oor. Waarom zijn we toch zo bang, in Staphorst draagt men het al zo lang. Het is alleen maar een kledingstuk, dus mensen, maak…

Mis je warmte en jouw mij kussen je pracht, gedachten, jou zo lief je zachte tenenlopen als een dief een streel, ik speel slaap intussen Mis je lachen en soms je dreinen je stampende voet die stopt in gezeur je domme rammen met die deur je bij ruzie zo kwaad verdwijnen Mis je wegzijn en weer terug je twijfel aan wat je voor me was je…

En dan is er wat niet meer komt, het denken aan, herinnering: zijn eerste woordje, eerste stap haar eerste kus, en ik die snap dat het vergeten wordt, verstomt En dan is er wat niet meer is: Mijn geloof in jou, het jouw’ in mij Ons weten dat het moeilijk wordt, de schrik dat het zo vroeg verdort en na ’t vergeten, het gemis En komt dan…

en toen kwam jij! te vlug, te vroeg, voor mij te snel ik geloofde nog: ik geloof het wel maar toen kwam jij en jij zei 'wij' Jij was een droom maar ik, al wakker, kon het niet ik koesterde vertrouwd verdriet ons altaar stond, haar als icoon jij was er plots te lief, te kwetsbaar, veel te zacht oh, stom verschil: mijn dag, jouw nacht…

dus dat jij mij belt en ik dan ja knik omdat je vertelt en snapt wat ik en dat het goed is en ik zeg dan gewoon iets als lentegras, herfst of zomerdroom roep: winter was en jij huilt mijn gemis nee, zwijg maar jij bel vanavond niet weet je stil bij mij, mijn lach, verdriet dat alweer bijna over is…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

aan Jan de Bas Heeft niemand je dat raadsel ooit verteld? En is er niemand die vandaag nog weet dat wat een hooiberg scheidt van 'n naald of speld geen wonder is maar de kracht van een magneet? Dus is de eerste kunst die van het scheiden: kaf van het koren, fictie van het feit Daardoor verandert lijden zich in leiden want orde maakt van…

O, was ik maar 1 avond Sinterklaas En mocht die avond 5 December wezen! En kon mijn toverstaf elk mens genezen van wat ie maar niet laten kan, helaas Dan zou ik ieder mensenhart van steen, en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer, wat zachter willen maken, ruimer, warmer; zodat de vlam weer uit de ogen scheen. Mijn mantel, staf en mijter…

Als vader van een kind van acht Verbijsterde mij het bericht Bij iets wat je volstrekt niet verwacht wanneer geweld op een kind wordt gericht Het waarom bedekt de eerste woede want wat drijft iemand tot deze daad wie heeft het ooit kunnen vermoeden dat een gek, aan een kind, de hand slaat de schooldag zal vrolijk zijn begonnen het is namelijk…

Herfst met je warme kleuren je pracht en praal en gure wind, je zwoele herfstgeuren, waarin ik mezelf heel vaak vind. je uitgevouwen warme deken, geplaveid met liefde en geluk die voor altijd onafscheidelijk leken nee beiden konden niet meer stuk. Herfst met je bladerbedje gevuld met je prachtig levenslied, verguisd en ook bewonderd…

Ik kijk in een gebarsten spiegel in het aangeslagen condens, vol met jeugd sentimenten van een oud gebroken mens, mijn gezicht met diepe groeven één voor één met een verhaal, alle jeugdherinneringen, sommigen met een eigen wens. Niet meer denken aan 't verleden ik stop het weg in mijn verdriet laat me weer opnieuw ontdekken wat de wereld…

Kleine vlinder met je kleurige vleugels van zachte zijde en vol pracht neem me mee naar de overzijde waar de natuur nog naar me lacht. neem me mee naar intens verlangen naar een warme kus op mijn wang laat me genieten van de vrijheid van stilte en sirene rust, laat me ontdooien onder de sterren die stralen aan de zwoele nacht Kleine vlinder…

Nicht Gewusst? Sinds de regeerders schermen met de termen Moraal, normen en waarden, eer, fatsoen, Is waar ze zelf staan duidelijk aan het worden De geest waart rond van Jan Pieterszoon Coen Die moordde met zijn V.O.C.-sche horden Nu zorgt Rita Verdonk voor zuiveringen Door zich met ‘n fanatisme te omgorden Dat verontwaardigd maakt en…

Mijn buurvrouw is pas gevonden liggend op de koude grond, haar lichaam al totaal ontbonden een kennis die haar zo vond. Weken had ze daar gelegen, niemand die er wat van wist, vast een hartinfarct gekregen we hadden haar nog niet gemist. Druk met onze hebbelijkheden geen tijd voor die ander daar op straat we houden ons zelf graag tevreden…

Ik tracht al jaren kwesties op te lossen -zoals waarom ben ik geen sprookjesheld- die horen bij de grote vragentrossen waarmee de mens als denker-aap zich kwelt Zolang ik denk, besta ik zegt Descartes en dit wanhopig klampen aan 't bestaan door kwesties te verzinnen speelt mij parten het is mijn angst in nietzijn op te gaan die het krampachtig…

‘t Zit in de schaduw van het mooiste licht. ‘t Zit in de rimpels van m’n eigen gezicht. ‘t Zit in de liefde en ‘t zit zelfs in haat, ‘t zit misschien wel verborgen in het allergrootste kwaad. ‘t Zit in de glans onder elk laagje stof. ‘t Zit in de smaak van ‘t bitterste lof. ‘t Zit in de versjes in dit album van jou. Ik weet het wel zeker, ‘…

Op de vleugels van 't zijn Balancerend op de drempel langs je lippen trilt geluk maar je ogen tonen twijfel 't gevoel staat onder druk Als de stilte wordt verbroken door 't verstand dat met ons lacht strelen zachtjes onze handen wie had dat van ons verwacht? Ik wil het zelf ook niet geloven zachtjes strijk ik door je haar dwars door…

Vannacht in mijn droom sprak een vrouw of een man van een prijs die mijn deel nooit zou worden omdat ik in teksten alleen repte van horden op mijn weg naar geluk, naar ik wil en ik kan Ik zei tegen ‘het’ dat dat mooie er ook was maar dat ik vond dat leed altijd meer en mooier was en dat ik dat zelf ook graag las Maar dat ik het best wou proberen…

er razen letters van stroop tot snelcement langs en door mij heen soms snak ik naar een boterham soms naar een eerste steen luchtkastelen van klatergoud een wild woud van alleen mijn zinnen en oud opnieuw beginnen.…

Het is augustus, ik blijf slapen bij Louis Ik zie hoe keurig alles bij hem past geen boek scheef in die boekenkast geen asbak vol, geen stoel staat scheef Ik pas er niet, maar hij wou dat ik bleef dus ik bleef Ik bleef slapen bij Louis Ik speur rond, waar is zijn vuile was? En waarom puilt zijn krantenbak niet uit? Zijn vrouw, na dertig jaar…

Dagtrip naar de Z van zee. 'V+V=W. Ruimte en tijd. Materie en leegte. Kruis of munt. Hol of bol van dezelfde pet.' Zoiets zegt je holografische bewustzijn. Op de dijk - een boot op wieltjes zoeft voorbij. Op het strand: daar zijn de wauwwautjes. De dikke vriendinnenclub zingt van 'twintig mezenvoetjes', van ''t aapje liep' en …

Sluiers van licht en geluid komend uit het niets vol emoties en gevoel omarmen me en behagen me en voelen heerlijk zwoel sluiers zacht en toch hard gelijk een wolk van geluk gevuld met een sprankje hoop vullen de leegte in mijn hoofd en nemen onzekerheid mee op de loop warmte straalt in mijn gezicht en toch voel ik me koud sluiers van…

In het donker denk ik heldere gedachten Schaduwspel Van onsterfelijke liefde en gespeelde dood Een lichtend venster in ruime duisternis De waarheid op een kier…

Volmaakt dat is tien teentjes tien vingers en een lach. Volmaakt dat is twee beentjes die lopen op een dag. Door jouw verschijning in ons leven kwetsbaar, zorgeloos en klein heb je ons de kans gegeven volmaakt compleet te mogen zijn.…

Zo rond het middaguur rol ik geradbraakt uit mijn bed en neem me voor -nee zweer ik!- dat het uit is met de pret. Maar amper één uur later spreekt koning Alcohol mij sussend toe: Toe, ééntje maar, en giet mijn glas weer vol. Ik drink nu moederziel alleen tot rond een uur of vier. Dan stromen de kantoren leeg en ga ik mee op zwier. Want drank…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…