Alle inzendingen van Pieter

Noem het oorlog, of zedendelicten noem het tsunami, noem het opstand de inquisitie met hun kerkse edicten zeg, het is een ongeluk, of een wereldbrand. Ook burenruzies, of demonstratieve acties, genocide of gewoonweg moord. Intifada, jihad, de zelfmoord fracties, ophanging aan het eind van een koord. Doodslag, of veel te snel in het verkeer,…

Slaperig de dunne lakens opzij gegooid ik hoor de roep van opoe voor ‘t ontbijt de zon die zijn licht door het raampje strooit reeds wollig warm en vol belofte van jolijt snel naar beneden, de waslap om de snuit in de kamer het zingen van de ketel op de stoof roggebrood met kaas, thee met melk en een beschuit snel een dankgebedje voor het geloof…

Jouw mooie naam had ik erin gekrast, en met pijl en hart omzoomd. Diep in de rimpeloude bruine bast, samen heerlijk erbij weggedroomd. Onze liefde zou nooit meer overgaan, nee, nooit zouden onze wegen scheiden Zolang deze boom zou blijven bestaan, zouden we er voor vechten...ja, wij beiden Ik kwam dat hart met je naam laatst tegen, en was…

een troep waren wij verzameld op iets onbestendigs zoekend naar 't licht wachters bij een vuur getoverd brood smeerde onze gezichten in een linie degene met het mes sneed de nacht aan…

ik wandel door Lysogory de behoefte altijd terug te keren naar jou op zoek te gaan waarom zou dat deel daar ooit geeindigd zijn? ik wandel door Lysogory waar stapt men uit en in? ik besluit dat ik eerst even je gezicht nodig heb net als toen…

Gedeeld door twee vluchtige zielen, die, in elkaar geraakt door aangestoken vuren, verstrengeld elkaars geesten binnenvielen, omringd door vier hoge onstoffelijke muren. Aandachtslos, egocentriek en consideratieloos De aarde mag nu tot stof verbranden momenten van hartslag, van adembroos Vier diepe ogen, vier onhandig tastende handen Twee…

Het is heerlijk hier, ja hier lig ik veilig en warm hier kan me helemaal niets gebeuren, in mijn bed, onder deze dikke dekens geen monster kan me nu verscheuren het is donker, maar ik zie wel flitsen en ik zie ook witte kriebels en gekleurde stralen. maar die zijn er altijd en ze zijn mijn vriendjes ...ik moet nu weer even gaan ademhalen,…

In de diepe rust van de kale hei Mistige bossen aan de verre rand Staat een damhert vredig te grazen Verschrikt daarbij een goudfazant klapwiekend hoog in de lucht snel en koerend naast elkaar twaalf duiven op hun voedselvlucht en ver daarboven een spiedende adelaar Verderop een groepje hazen Of nee toch niet..., het zijn konijnen Die zijn…

Ik wil dat je me kust Ik wil dat je me bemint Ik wil de wereld aan je voeten Ik wil dat je me de enige vind Dan zal ik....... Alle muziek voor je spelen Bergen bergen voor je slechten Rivieren in vieren delen Met alle leeuwen voor je vechten De zon voor je blussen Alle sterren voor je tellen En de diepste treurnis in je sussen Alleen maar…

De BOOM.... ja, ze mag weer hoor, want Sinterklaas cs zijn er vandoor Na bijna een jaar lang ongeduldig wachten, nee... sterker nog, lijdzaam zitten smachten, kwam het symbool van warmte, gezelligheid en vrede, weer soepeltjes de kerstboomdoos uitgegleden. En eindelijk daar staat ze dan potjandorie ! In al haar volle schitterschijn en glorie…

Zeg ik mot je wat vertellen, of heb je het al gehoord de buren hebben wat te stellen met hun zoon, echt...die is gestoord die liep gistermiddag joelend rond met een grote groep zielgenoten die vormden daar een front arm in arm dus, heel aaneengesloten dat was naar aanleiding van die dooie weet je wel, die jonge voetbalfan die van die…

Het groen heeft zijn strijd verloren Weekhartig vervallen de geurpapillen Door geruisloos aroma´s te verstoren veranderen alle bekende stillen Okeren bruinen de geur van uien Brandranzig smeulen houten klossen Natte winterse sneeuwwitte buien Lavendelkleurig verre mistige bossen. Zwartgallig gedrenkt in een grauwe kust, holle kletsgrotten…

Er was eens....... Een heel mooi en dapper tropisch vogeltje, haar gekleurde veertjes parmantig en fijn. zij kon de hele grote wereld aan, want zij moest en zou de sterkste zijn... Niets bedreigde haar onbezorgd bestaan. Kwinkelerend zong ze, jolig en blij. overdag voor de zon, 's nachts voor de maan en 's middags voor haar mooie bruine…

Toch? dat moet er zijn, natuurlijk is er meer ! mijn verstand zegt het me, keer op keer. Waarom heb ik dan nog twijfels wie zal het me vertellen? Nee, niet die tv meneer met die gladde praat die klopt alleen maar geld uit de zakken van de goedgelovige man van de straat. En die man dan daar in Rome in dat kleine Vaticaan misschien hij zegt…

Ik heb een taart en ga hem verdelen, alles krijgt een stuk zonder vooroordelen...., dus.... één stuk is voor tolerantie één voor liefde en begrip één voor mijn zomervakantie één voor het snorretje op m’n lip één is voor tweede kansen één voor bloemen in het groen één voor alle exotische dansen één voor.. “het was beter toen” één voor de…

In welke wendingen, in welke bochten wrong ik mij, om vluchtend te ontkomen aan hen die mij zochten, me wilden kwetsen, wilden verhoren, de waarheid uit me wilden wringen, het gaat ze toch niets aan al die geheimen, al die dingen. Laat mij met rust, laat me gaan, ik heb niemand toch ooit iets kwaads gedaan! Al de beweringen, al die geruchten…

Wat gebeurt er toch met mij, ‘K heb de laatste tijd zo’n drang voel me vreselijk benauwd en onvrij allerlei rare pijntjes en gedachtegang Wil ineens mijn haar weer laten groeien, en geloof het of niet, in een van mijn oren heb ik zelfs een gaatje laten boren verrek, heb zelfs een baardje laten staan Ik zag mezelf laatst zitten tijdens een…

Ik ben naar Bethlehem gereden. Daar in restaurant ‘De oude stal’ serveerden ze echt heerlijkheden die ik niet licht vergeten zal. Het ossenvlees was knapperig gebraden, de schapenbouten mals en zacht. De ezelsbiefstuk niet te versmaden, de kamelensoep was ongedacht. Ja, dit eethuis verdient meer sterren, maar die worden zeker niet gehaald…

Wandelstof kruipt achter me aan… wolkend Het bos, zwoele warmte, flikkerend zonlicht Zoemend geluid, muggen die struiken bevolken Ver geblaat van Drentse heideschapen met graasplicht Het pad zandgeel, onregelmatig door stronken Hoefafdrukken van paarden s’morgens vroeg Ik struikel, wankel verder… bosgeurdronken Laat in de middag, zon zakkend…

Maggie May, schuivelen met Norma R. Schoolavondfeest, Old spice gejat van Pa Percy S. fluistert “take time to know her” lange haren, de geur van vanille vla De Stones klinken door het lichtgeflikker heen twee prille borsten tegen die ene van mij zwijg-hijgend op het ritme van Lady Jane een hand zwetend op haar rug, de ander langs de zij Nog…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

De Apeldoornse apenschool, dat is geen plaats voor apekool. Daar worden apen onderwezen in zang en apennoten lezen en wat zoal te bieden is aan apenkunstgeschiedenis. Op donderdag tot kwart voor zes, dan is er aaprijkskundeles en leert men elke aap het fijne van Alpen en van Apennijnen. Soms lopen ze te hard van stapel en wordt het weer…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

O, hoe kan ik je nu troosten bij je oneindige verdriet? Stil stromen droeve tranen om wie jou hier achterliet. Toekomst lijkt zo grauw en donker, de zon is weg, het gras verdort. Doch na weken, maanden, jaren staat vast dat het weer lichter wordt. Want de tijd heelt alle wonden, alleen littekens blijven bestaan. Die zullen pas geheel verdwijnen…

(1) bladerentapijt een late merel zoekt daar zijn kostje tussen (2) de iris bloeit weer mijn hart is de tuin die haar voor altijd koestert (3) roodkoperen haar ogen die lachen zeggen kijk pappa kijk dan (4) voel jij hoeveel troost oneindig veel pijn en troost jouw snuitwerk mij geeft…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

pas toen de hoem papaver stilde en haar groot papaver trok, is het vuur van de papaver onder haar verdriet gedoofd…

Ik wil heus wel je ridder zijn op het witte paard, maar waar haal ik in de stad zo gauw een schimmel vandaan, een harnas en een zwaard? Ik pak wel een stok en mijn oude fiets. Hoe zie ik eruit? Belachelijk? Het is toch beter dan niets? Ik red je uit de klauwen van strenge pa en depri moe en breng je heftig trappend naar mijn kasteeltje…

Hangend uit mijn kleine slaapkamer raam boven opoe’s bank, de tuin en de regenput snuivend de geur van appel en braam windstille zomer, warm en beschut De zakkende rode zon half in de ogen Opa, nog wat schoffelend in de tuin hoog vliegen zwaluwen met grote bogen Jagend boven velden, gekleurd lichtbruin Zacht zingen van Opoe, buiten op…