Alle inzendingen van Remco

poëzie te schrijven die als een jas met je meegaat ik haat je wel eens altijd moet ik erop letten dat ik je niet vergeet soms lig je te wachten in stoffige hoeken door jou, omhulsel, ondervind ik het leven aan den lijve ik groei in je vorm waar ik steeds meer naar sta --------------------------------- uit: 'Ode aan mijn jas'…

zilver praten in parken de gele knapenzon toont zijn gespannen lijf aan de meisjes op de kiezelpaden zij draaien hun zinnen als parasollen om en om --------------------------------------- uit: 'Dingen die niet vergaan', 1985.…

Auto’s kunnen rijden in een waas van weemoed naar de duinen naar het feest met het meisje dat mee moet naar de villa waar je al eerder bent geweest naar het feest dat woedt van de zon die ondergaat tot de zon die opkomt als je naar bed gaat met het meisje dat mee moet en dat drankzuchtig en desolaat op de piano staat huilend van liefde die…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Gauw opschrijven voor ik het vergeet: in de auto met D. en haar vader dwars door Amerika's seizoenen heen de vochtige zon in Santa Barbera de kletsnatte sneeuw in Denver en in alle Best Westerns het knipperlicht van de televisie op haar lieve slapen de gezicht van weer heel jong meisje zijn maar het schrijven van de woorden verandert wat…

Elke dag nog praat ze met zijn grafsteen op het kleine kerkhof aan de overkant uitzicht over het dal met het dunne riviertje glinsterend als een spinnendraad in het Noord-Franse licht sinds hij dood is doet ze minder aan de tuin eens haar trots ze kreeg er nog een prijs voor de senator kwam er voor over helemaal uit Parijs…

Langzaam groeit in mij de ander die in niets op mij lijkt en toch alles in zich heeft van mij die hem baren moet dan rijst het doek dat me scheidt van mijn tijd die nu gekomen is de zaal opent zich veelvuldig gespiegeld vlees en bloed even is het alles stilte wachtend op het eerste woord dat het schouwtoneel de wereld tot leven…

Er liep een meisje met een dooie hond aan een riem door het museum, zij sleepte hem de trap af langs de schilderijen over zijn wollen poten tilde hem soms op streelde zijn oren. Haar meedravende zus besteedde niet de minste aandacht aan de hond. ----------------------------------- uit: 'Van muis tot minaret', 1989.…

Kijk hem met zijn bloemen. Nou denk je hij heeft succes gehad of een rijke bewonderaar. Maar reken maar dat ze elke avond dezelfde bos krijgen op alle bühnes van het land rozen van plastic voor de goedkoopte. -------------------------------------- uit: 'Remco Campert dichter', 1995.…

Het was laat in het jaar ach eigenlijk bedoel ik eind november de negenentwintigste als ik het wel heb zo om een uur of vier in de middag (op de minuut af weten is moeilijk zowel van tevoren als achteraf slechts tijdens had het gekund maar ik lette niet op de tijd) toen van de witte roos het laatste blaadje losliet en neerwaarts warrelde…

Een schoen aan het strand van Santa Barbara (Cal.) jaren later de vondst van een andere bij Bardolino aan de oever van het Gardameer en nog later van wel drie op een dag op verschillende paden nabij Pouca de Beira tot veel wijze gedachten gaf dit anders dan ik hoopte geen aanleiding het waren rechterschoenen. ---------------------…

Hoe duidelijker ik 't wil zeggen hoe slechter ik uit mijn woorden kom dit lijkt me een typisch verschijnsel van het een of ander. ---------------------- uit: 'Dichter', 1995.…

Het meeste, oorlog, had ik je lief toen ze in sneeuwvelden sneuvelden ik beminde de bolsjewistische horden ik vereerde de fascistische beul vliegtuigen ontploften in wolken het regende gierend metaal hortende tanks in modder bevroren vlammend karkas van industrie walmende paarden in tuig van ijs vaal masker met bloed geschminkt neuriënd…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon. Zo staan en het gras vergeten. ------------------- uit: 'Memo', Plint.…

Hoe ziet hij er uit? Strak. Hoe is-ie? Stoer, maar ook lief. Wat voor kleren draagt hij? Stoer, maar wel netjes. Hij heeft een strakke trui. Laatst belde hij. 'Hallo met Anjo.' 'Waarom bel je?' 'Zomaar, ik wou weten hoe het met mijn grote zus is.' Lief hé? Ik wil wat vaker bellen. Dat is toch wel belangrijk. Is hij al eens bij je…

1. het leven bestaat uit kleine dingen dat is wat mijn moeder zei maar nooit heb ik geweten dat ze zo klein waren 2. aan het eind van de dag maak ik de balans op ik tel en reken uit hoeveel seconden hoeveel minuten of zelfs hoeveel uren ik mezelf heb verkocht 3. op het schoolplein net naast de zandbak staat een meisje ze lacht…

van bumper naar bumper haastig voort op weg aan de kant, stumper doe wat ik je zeg laat me er door stelletje secreten ik ga altijd voor dat moet je weten ik ben het signaal lees; het teken des tijds ik geloof niet in het verhaal over de jaren des onderscheids raak of kijk me niet aan mijn lont is o zo kort…

Het is zo mooi hoog in de lucht tijdens de nacht al die sterren schitteren van pracht. En daar beneden lopen wij, hand in hand, zij aan zij. Kijken naar de sterren samen, en ik naar jou de mooie dame. Is dit een gedachte of werkelijkheid, we komen er achter in onze tijd.…

Ik ben jouw gevallen-speelgoedbeestje-drager Ik ben je niet te volgen babyhumorgrap Ik ben je goeiemorgenkusje Ik ben je broertje en je zusje Ik ben het looprek bij je eerste stap Ik ben de wieg waarin je uren ligt te soezen Ik ben het liedje dat je zoetjes slapen doet Ik ben de vinger in je handje Ik ben de bijtringvoor je tandje Ik ben…

Het was laat in de avond regen in lamplicht gevangen sloeg neer op het macadam van de Mechelsesteenweg je had een offwhite jurkje aan ik schatte je op vijftien je liep langs de straat waar ook ik overging auto's passeerden remden af reden weer verder je vroeg de weg naar de Muze café waar Ferre optrad Ferre Grignard de anger van jouw lied…

De trap laat ons klimmen Naar de afdaling des levens Op de zolder des doods Tijdens de geboorte van een beginneling…

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

Ik wil je vriendje zijn en dat je trots op me bent net zo trots als ik op jou Ik wil je vriendje zijn en ervaren wat jij nu voelt je laten zien hoeveel ik van je hou Ik wil je vriendje zijn omdat je bent wie je bent heus ik maak geen verschil Ik wil je vriendje zijn en dat je…

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent.. Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is!..…

jij bent de allerliefste, dat staat wel vast voor mij.. van al wie ik ontmoette was geen zo lief als jij.. om alles wat je gaf alle woorden die je zei.. omdat je bent zoals je bent is niemand zo lief als jij.. hoger dan de hoogste berg, de zeven zeeën zelfs voorbij. laat iedereen gaan zoeken naar één zo lief als jij.. als men dan…

heel bijzonder dat je luistert, dat je zwijgt en je lieve zorgzaamheid..waar je nooit genoeg van krijgt. wat ben ik trots met jou aan mijn zij. juist vandaag mag iedereen weten, 't liefste meisje dat ben jij.. troosten, delen, lachen, huilen met je ogen, met je blik. juist vandaag mag iedereen weten, 't liefste meisje dat heb ik.. …

Verlaten en alleen Mijn hart is verbitterd Blote voeten op de ruwe aarde Een droge mond Geen gevoel van eigenwaarde Grijpend om me heen Helemaal verlaten De wereld draait maar door Mensen blijven praten Waar naar toe Geen idee Ik neem je hand Ik ga maar mee…

Ons land is vol aantrekkelijke vrouwen De showbizz spant wat dat betreft de kroon Met velen zou ik zó wel willen trouwen Ik hoor je al: "Doe jij nou maar gewoon!" Maar eentje vind ik helemaal te gek: ik denk dat ik het liefste Paula Udondek.…

Mijn liefste, wat gaat er in je om? Gun mij een blik in 't diepst van je gedachten. De ruzies, de geschillen, zijn de som van wat je voelt. Ik wil de pijn verzachten. Waar mogelijk zocht jij de dialoog. Ik trok mij terug in mijn ivoren toren, maar wat bij alles steeds het zwaarste woog was het vermogen de ander ook te horen. Jij kunt, wat…

uitgemergeld ligt hij daar, mijn vader hij is zojuist in vrede heengegaan zijn lieve vrouw is kalm, maar aangedaan schor klonk zijn zwakke stem: "kom nader" verzonken in hun scherp gerande kassen zoeken zijn ogen, panisch haast, mijn blik het spreken valt hem moeilijk en ik schrik ik laat me wéér door het verval verrassen dan, teder, raakt…