131 resultaten.
De dood van Robert Walser
gedicht
5.0 met 1 stemmen
473 Veertien was ik, onder de kerstboom.
Hij zeven en zeventig.
De kamer rook naar mandarijnen
toen hij, ver weg, in de bergen, ging wandelen
voor de laatste keer zonder overjas.
Ik kende hem niet.
Het was erg koud
het sneeuwde zachtjes
en de weg lag vrolijk in het verschiet.
Hij stapte stram voorwaarts
zijn vaag-rode stropdas om zijn hals…
Arsarnerit (balspel)
gedicht
4.0 met 2 stemmen
486 Vannacht kwam je na lang wachten
naar me toe en je mond raakte de mijne.
Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend
In de lucht. Wat strooit dit uit?
Dansend in brede vlagen. Was je daar ook?
De hemel werd vol fakkels, maar langzaam
Verdween je licht, sneller dan een komeet
Boven de ijskoude bergen. Je blijft
Mijn verlangen voeden, zo…
In het donker
gedicht
3.6 met 33 stemmen
16.400 Soms zie ik spoken
's avonds laat op straat
in een vuilwitte jurk
jij die niet bestaat
of mager in een pak
van vooroorlogse snit
mijn vaders gelaat
of tot mijn schrik
in een spiegelruit
mezelf die verdergaat.
-----------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Inspiratie
gedicht
3.0 met 2 stemmen
435 Wij willen weten waarover
wij gaan schrijven: een put
een dennenboom, parel, slak
hoe zij langzaam kruipt
over de weg en niet weet
wanneer zij verpletterd wordt
vertrapt tot slijmerige plek
of juist net vooruit, niet
versnellend, ontsnapt, maar
dat woord lijkt al te snel
ontkomt, terwijl de fietser
allang op zijn bestemming is
haalt zij…
Lezer
gedicht
3.0 met 34 stemmen
7.782 Waar in de bibliotheek zij zat
te lezen hoe woorden zich laten voegen
en niet begreep hoe een ander
moest lachen om de woorden
van een dichteres en vroeg
wat en hoe, waarom poëzie?
Hij, verbaasd dat niet iedere lezer
begreep waarom die woorden aandacht
trekken door hun muziek en betekenis
begon te begrijpen hoe klein de sekte was.
Vele…
nacht
gedicht
3.0 met 35 stemmen
20.075 Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
----------------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.…
Slootmeermin
gedicht
3.2 met 4 stemmen
1.811 We hebben een slootmeermin
maar ze heeft twee staarten
aan haar hoofd. Ze vouwt
haar benen met laarzen op
in de blauwe schelp
drijvend op het donkere water.
De jonge schoonheid beweegt
haar schelp voort
met twee stokken in haar handen.
Kleine slootvenus, gekleed
voor de winter, omdat in de zomer
de sloot droog staat. Daar gaat ze
onder…
Zo lag ik wel
gedicht
5.0 met 1 stemmen
3.155 (Zo lag ik wel
en lig ik nog: liefde
vernieuwt en verdiept zich.
Steeds meer huiden wierp ik af -
nu eindelijk in mijn eigen
laatste vel,
ben ik kwetsbaarder dan ooit)
-------------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Studie van een leegte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
334 De leegte is een gat vol licht
is herinnering aan het huis
vóór het brandde, vóór de sloop.
De vreemdeling ziet niets:
bijv. een leeg parkeerterrein.
De straatbewoner ziet de leegte
boordevol licht dat niet alle mystiek
en droefenis verijdelt maar
een beeld oproept: een huis.…
Poëzie is een daad
gedicht
4.1 met 40 stemmen
16.035 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.
Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken…
Straattheater
gedicht
3.7 met 27 stemmen
14.488 In de zoele middagwind
zat ik op een bankje
op de Boulevard du Général Leclerc
naast een oude heer
die Indochina nog had meegemaakt
rozet in zijn knoopsgat
witte sjaal om zijn uitgedroogde hals
en een mormel van een hondje
aandachtig aan zijn voet
toen Sophie Marceau actrice
die ik kende uit de bladen
vergezeld van haar fotograaf
uit een…
Op de Overtoom
gedicht
4.0 met 1 stemmen
6.128 Het dooit op de Overtoom
maar het vriest ook al weer op
melden mijn voeten
die mijn dag verlopen
ik blijf dicht bij huis
steeds dichter
dat is mijn leeftijd
wolken worden zwaarder van ontkleur
de geur van gisteren hangt nog aan me
ik at net een vriend
we braken het brood
en deelden de doden
we zijn al bijna uit zicht
wij lachen nog
wat…
Gaan
gedicht
2.7 met 108 stemmen
26.724 Ik zal gaan
O met genoegen zal ik gaan
met diepe vreugde en trompetgeschal
ik zal gaan
Als jij roept zal ik gaan
mijn werk mijn eten en mijn handen
zal ik laten staan
als jij roept zal ik gaan
Als jij roept in de morgen
in de middag in de avond
in mijn dromen in mijn waken
als jij roept zal ik gaan
Ik zal gaan
al breken…
Anish Kapoor
gedicht
3.0 met 2 stemmen
841 Ik ben in een echt bloedmoment
rood is altijd in het middelpunt geweest
hoewel ik veel treurige dingen heb gedaan
toch was er rood en vreugdevol
rood is lichamelijk, maar het gaat
naar zwart diep naar binnen
rood is een afdaling naar de hel
de onbekende eeuwige herhaling
rood gaat ook naar geel
waar het licht is, het leven
rood gaat…
Bewegen
gedicht
1.6 met 14 stemmen
2.029 Leven op aarde was niet het doel
we beklimmen bijvoorbeeld de Obergabelhorn
langs de zuidkant de kale rotsen
stijgijzers aan in de sneeuw boven
pikhouweel kruipen touwen
er is geen recht weg
over de scherpe kant de richel
er is geen doel we zijn
opgenomen in de beweging
afgestemd op het heelal
landschap waarin we niet thuis zijn
tussen overdadige…
Herdenking
gedicht
3.0 met 1 stemmen
899 Ben ik hier om licht te zien
of het duister, bij de kolom
die opzij staat, in de stad waar uit
op ijzeren wegen.
Ben ik hier om gedachten
mee te geven, woorden?
Woorden voor terreinen en gruis?
Zoals uit de zwart geslagen boom
met afgescheurde tak toch weer
het groen bloedt en straks de bladeren
komen, zo wil ik hier mijn woorden
laten…
Niet te geloven
gedicht
3.5 met 69 stemmen
35.728 Niet te geloven
dat ik knaap nog
een vers schreef over de
zilverwitheid van een berkestam
en om mij heen
grootse dronkenschap
van de bevrijding:
het water was whisky geworden.
Alles zoop en naaide,
heel Europa was een groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk…
Credo
gedicht
3.1 met 9 stemmen
7.266 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen…
Nature morte
gedicht
5.0 met 1 stemmen
757 Stil leven is niet dood
de vruchten blijven altijd
kleuren en gloeien in het licht
druiven willen steeds geplukt
appels vragen om een beet
citroenen om een mes
maar de schedels om contemplatie
we zetten de tijd niet stil
het brood wordt gegeten
we zien de perzik bederven
of uitgezogen worden door een wesp
de dode wijfjesvink ligt op haar…
Brieven
gedicht
3.7 met 3 stemmen
9.966 Die moet ik nog schrijven, en die
dat ik gezond ben
dat ik gisteren dronken was in een grieks café
daarna in een turks café, in een noors
dat ik me instel op ene hoge
zeer hoge gasrekening
en andere dingen aan anderen -
grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld
dat iemand zei:
gij hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde
terwijl…
Eerste Woord
gedicht
3.5 met 15 stemmen
5.522 Mijn eerste woordd was r aa m
Het hing in de eerste klas
vlak onder het raam
Later zag ik ook d eu r.
Je kon naar buiten
dan waren de woorden weg
maar hun beeld zweefde
nog in mijn hoofd.
Ik leerde dat de letters
van het woord vrij
konden fladderen
maar deze bleven samen.
Tot ik een naam
gaf aan bijna alle
dingen in…
KOUD
gedicht
3.6 met 66 stemmen
28.135 Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
En aan de woorden die ik schrijf.
Alles wordt klaarder: de straat
Is tot aan zijn eind te zien. De woorden
Hebben geen eind.
Ik ben dichter
Bij de waarheid in december
Dan in juli. Ik ben dichter
Bij de gratie van de kalender, lijkt het
Soms wel. Toch, de woorden niet, de steden
Nemen hun…
Handicap
gedicht
3.5 met 25 stemmen
4.820 Hij schrijft "grilig"
en als ik wijs op de l en zeg
dat er één bij mag
antwoordt hij blij:
"Geeft niet, ik ben dyslectisch."
"O", zeg ik, "sgreif
dan maar wad je wild"
---------------------------------
uit: 'Vreemd lezen', 2004.…
Een wereld
gedicht
2.0 met 1 stemmen
594 Tot leven komen bewerken en monteren
een wereld van het begin hard en mistig
veel later een oude beschaving monumenten
niet als herinnering maar als buiging
naar een tijd zelf de onmeetbare tijd
niet gericht zoeken maar dwalen
om de rivieren planten bergen dieren
heen draaien vliegen wandelen
halt houden op een plek landschap
laten woekeren…
Weg
gedicht
2.6 met 21 stemmen
1.406 Wat een naam heeft, bestaat
ook als zij dood is of weg
naar een vreemd land.
Of helemaal niet weg
maar onzichtbaar
in een gesloten ruimte.…
Vivaldi III
gedicht
3.7 met 3 stemmen
2.629 Nu is het wel duidelijk, nooit
ben je bereikbaar, zit je gesloten
in je Ospedale della Pietà
en je kijkt over het wisselende
water van de lagune, in de ruimte
van de Riva degli Schiavoni je hoort
de klanken van de viola d’amore
en de stemmen van de meisjes
die je laat zingen over de vruchten
van hun schoot: nooit jouw zonen
die je niet…
Vivaldi II
gedicht
2.0 met 1 stemmen
548 Je kunt zonen hebben of niet
luisteren naar muziek of Kreon:
‘Want daarom toch wenst een man
zonen te telen in zijn huis’.
Je psalm spreekt over vruchten
van de schoot die een oud man
beschermen in zijn huis, het huis
dat je niet, nooit eeuwig houdt.
Driftig, astmatisch, onsterfelijk
door de muziek die je neerschrijft
om de zonen die je…
Vivaldi I
gedicht
1.5 met 2 stemmen
520 Hij legt de toppen van zijn vingers
midden op zijn borst en werpt dan
zijn handen naar voren, schenkt
Venetië, de wereld, zijn muziek.
O, een dochter te hebben als Elektra
die hem trouw blijft, voor hem danst
bij zijn graf gaat zitten, de onverschillige
wereld laat zien wat een zoon betekent.
Hij slaat de maat met zijn strijkstok
oefent…
Statie
gedicht
4.0 met 1 stemmen
541 Hoe zij verstilt
tot glanzend water
tussen randen groen
na de reis onder de bomen.
Dood als persoonlijke
vijand, vrouw als rivaal.
Wat gaat hem de lente aan
bij het lied van de aarde?
Hij gaat neer in de ring
nadat hij voor haar zong.
Nu klinkt de stilte.
Spiegel omfloerste trom.…
Huwelijksnacht
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
352 Ik stel mij zo voor
Dat na het beloven van mijn trouw
jij voor mij staat, de mooiste vrouw.
Op mijn blote knieën dank ik God
voor Zijn meesterwerk en mijn lot.
Dat ík mag zitten op de rand van dit bed.
En Hij mijn achternaam
achter jouw voorste zet.…