76 resultaten.
Doornroosjes droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 IJsberend vraagt de koe aan het kalf:
‘Weet jij hoeveel dat is, een half?’
Waarop het jong heel alert reageert:
‘Dat is de wortel van wat jij me nu leert.’
De watertrappelende ooievaar vraagt zich nu af,
terwijl hij om kwesties als deze nooit eerder iets gaf:
‘Is dat nu een gesprek waarvan ik iets leer?
Want volgens mij is het niet meer dan…
EEN AVONDJE NARCISME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 366 Oeverloos gezwets in zuchtig zoeken
Naar het genot van onbescheidenheid
Narcisme tot maat verheven
Gevoelloos interesseloos kil
Afkomst verloochend in succes
Verwend in alles dat te koop is
Maar jaloers in het tekort aan aandacht
Dat is de oogst van een avond
Ja, het was gezellig, zeker…
Een Spaanse Film
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 964 Het lege Spaanse café,
wij zitten daar bij de open pui,
met een ober die de stenen vloeren dweilt.
Drie mensen met uitzicht op de wilde zee,
en de regen die met vreemde vlagen
in het zoute water valt
De muziek van Jean Michel Jarre
die hard over het strand heen waait
Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien
alles lijkt onecht
Alsof ik…
Een dode dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.019 Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ik heb er niet om gehuild.
Ook dichters gaan dood.
Dat weet je, ook dichters gaan dood.
Of je een dichter lang kent,
of kort, of een beetje.
Dichter of niet. Dat maakt niet uit.
Steeds vers verdriet, maar,
Ik heb er niet om gehuild.
Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ook dichters gaan dood.…
Eenzaamheid en vertwijfeling
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 840 Ik zag je lopen over straat, alleen en zoekend.
Je keek naar binnen of je me misschien zag
je had je hand boven je ogen tegen de zon,
als een indiaan in een film met John Wayne.
Je zag mij niet in de schaduw, zelfs niet
toen ik met tegenzin naar je zwaaide.
Je liep weer door, je schouders licht gebogen en
kijkend alsof je je laatste duppie…
Eeuwige vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 In stilte ligt de roem besloten
Die ieder ten deel valt als hij zwijgt
In rust gevangen is de beweging
Die het leven voortdrijft in zijn gang
Uit woord wordt het gevaar geboren
Van onherroepelijk misverstand
Niets beklijft, niets is eeuwig
Niets kan meer bekoren dan de reis
Van eeuwige vergankelijkheid…
Gayparade
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 340 Als er straks een schip vaart met veel jong grut
Afgeladen met zeer strakke gespierde jongenslijven
De grachten vol met wilde mannen, met een stijve
Denk ik als hetero waarschijnlijk toch alleen aan kut
Maar door Cohen, onze hoeder van de goede zeden
gaat de leeftijd eerder naar boven dan naar beneden…
Geen lach om de dichter
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 714 Ik lachte niet om de dichter,
of om zijn vurig betoog.
Er werd niemand uit gelachen,
ik lachte om het schilderij
boven het hoofd, van mijn vriend.
Ik lachte om liefde.
Ik lachte om ziektes.
Ik lachte om nu.
Ik lachte om toen,
en lachte mijn tranen.
Ik dronk nog wat drank
en ging toen naar huis,
alleen naar mijn huis.
Ik dacht aan de…
Gitaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 359 Zacht bloeien de snaren in kleur
Iedere klank een eigen lied
Temperament dwingend als geur
Stampend snakkend naar adem
Als een arend spiedend vanuit de hoogte
Snijdt de eenzame klank door het hout
Danst en wiegt als dons op het water
Spiegeling van smaragd in goud
Timbre, kracht, gevoel, melancholie
Snikkend, helend, in passie gebracht…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Heimwee
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 760 Grijze luchten, altijd maar die grijze luchten
En slappe koude bomen met rillende vogels
Die niets meer te zingen hebben met dit weer
Boven de nog koudere waterwegen van mijn stad
Heimwee heb ik naar blauwe luchten en wijn
en zee en visgerechten in zuidelijke oorden.
Naar zwoele vrouwen in zomerjurken die met me flirten
op het strand…
Het Boek
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.753 Het verkleurde boek
waarin jij het laatste las,
het ligt hier naast me,
op het kastje bij mijn bed.
Bladzijden met ezelsoren,
verkleurd van wit naar bruin.
Ik zal het lezen binnenkort,
om te weten hoever jij was.…
Het Leidseplein
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 960 Krokettengrond en hamburgerdozen
Straatstenen mayoglad
In de poel des verderf ben ik dronken
Maar vannacht nog niet genoeg gehad
Ik zie nog neonlichten, hoor nog zingen
Hoor nog lallen, glas gerinkel
Schel gelach uit lange stelten
Kortgerokt met lage truitjes en buiken bloot
Glitterluchtjes, hakkenknikken
Oude snoeper zwaar beschonken…
Het zijn
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 566 Wanneer
De weg een eeuwigheid lijkt
Het pad een eeuwigheid lijkt
Kom tot het zijn
Zodat
De weg een moment is
Het pad een ander.…
Ik deed niets.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.214 Ik deed niets.
Ik deed nooit iets
al wilde ik dat wel.
Ik was er wel vaak bij
Als we samen dingen deden
Als we weg gingen, samen,
naar het strand, naar de zee
naar de stad.
In ons park
daar fantaseerden we,
dat daar achter bij de bomen
de wildernis begon.
Wij hoefden niet ver weg.
Ik bleef daar zitten,
daar waar wij zaten
en verroerde…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.695 Zoals je daar lag
's morgens in de zon
achter de gordijnen.
Als een godin in ons bed
dat nog warm was
van de nacht.
Ik kon mijn ogen
niet van je afhouden
en wat ik voelde
moest wel liefde zijn,
dat wist ik zeker.
Want daar had ik tenslotte
mijn hele leven over nagedacht.…
Mama
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 2.437 Een lach, een klein stemmetje
Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje
Dartelen over het gras
Springend in het leven
Ik wou dat mama hier nog was
Maar dat duurde maar zo even
Een lach, een klein stemmetje
Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje
Zorgeloos door het leven
Tot het moment van ontwaken
Dan besef je je dat…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 Mijn stad, mijn stad,
waar ik in het donker struin,
dronken dwaal en die ik
stap na stap zo vaak doorkruis.
Mijn nacht en ontij stad,
waar straten in het donker
lanen zijn, met struikgewas,
bloemenpracht en bomenrij.
Zonder al die mensen en lawaai
en slechts mijn voetstap die
tegen slapende huizen klinkt.
Mijn stad, mijn stad,
's…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
Niet meer wachten
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.201 Wij wachten niet meer.
Wij hebben genoeg gewacht.
Al die maanden en jaren
dat we er naar uit keken.
Hoe we er dan samen over spraken,
wanneer het kwam en hoe dat zou zijn.
Maar nooit kwam het, nooit, en
telkens stierven we dan een beetje.
Toen na al die jaren
toen kon ik het niet meer,
niet meer wachten.
Ik had genoeg gewacht.
Het…
Parijs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 630 De Pont Neuf,
waarop jij snikkend naast mij liep
omdat je weer eens,
de verkeerde schoenen aan had,
zag er prachtig uit in de avondlucht.
De grote rondvaartschepen
gleden hel verlicht over glinsterwater.
Jij weigerde om door te lopen en je
deed je verkeerde schoenen uit.
Wat ik best vond.
Ik liep door en liet je achter
en toen ik veel…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.135 Als je koffer in de gang bleef staan
Dan wist ik dat je snel weer ging
Naar weer een nieuwe bestemming
Rome Parijs Madrid Milaan
Pakte je al je mooie kleding uit
En gooide je ze naast de wasmand
Lag je je tandenborstel op de badrand
Dan wist ik je blijft een tijdje thuis
Totdat je uitgerust was en niet meer moe
Dan waren er nieuwe verre…
Ruzie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.178 gebroken raam
een lege hal
stille momenten
lucht donker en grijs
liefde ver te zoeken
het zal wel gaan regenen vandaag…
Santiago de Compostela
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.168 Het pad waar je niet vanaf kan raken
Omdat je kleuren volgt op de bomen
Alleen in stilte met mijn dromen
Slechts bezig met mijn eigen zaken
De stappen van de duizendtallen
Die hier liepen in ver verleden tijd
Zorgen en angsten raak ik kwijt
Woorden die de stilte hard ontvallen
Waar de scherven van mijn leven achterblijven
Alleen, met…
Soms
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 922 Soms dan droom ik
dat ik ijsbeer en jou weer draag
zonder tranen in de nacht
Soms dan voel ik weer
jouw hoofd op mijn borst, en
ons ademen in de schemer
Soms fantaseer ik
dat alles hetzelfde is, en
niets helemaal verdwenen
Maar soms, dat is maar soms
en de waarheid kost me vaak
zoveel moeite om te leven.…
St.Vincentius
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 489 Als ik aan het luiden van de kerkklok
hoorde dat het tijd was om op te staan
dan keek ik altijd eerst naar buiten
door mijn kleine zolderraam
Als ik dan de ranke toren zag
machtig hoog boven de daken
dan wist ik dat het goed was
en dat er niets veranderd was
het was gewoon een nieuwe dag.…
Stiekem huilen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 877 Eenzaamheid is stiekem huilen
terwijl een ander om je lacht
eenzaam zijn is willen schuilen
daar waar geen mens een mens veracht
eenzaam als je wat wilt delen
waar niemand ook maar iets om geeft
eenzaam als je jezelf wilt geven
terwijl ook alles in je beeft
Eenzaamheid is je uit te strekken
naar een hand die nooit verschijnt
eenzaam voelt…
Storm
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.096 Ik fluister zwoele voorjaarswoorden.
Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen
en felle zomerwind.
Maar die hier bij de kachel klinken
als een houtblok op de hete vuren
van wat ik nu zou willen.
Zwiepende takken en krakend hagelraam
klepperende brievenbussen buiten,
en in mij woedt windkracht negen.…
Tante Jans is dood.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.435 Tante Jans is dood.
Het komt niet onverwacht
als je oud, ziek en 86 bent.
Maar het klinkt alsof iemand zegt
de Westertoren is gesloopt,
of de Cuyp voorgoed verdwenen
de grachten zijn gedempt.
Maar zelfs zonder dat zal Mokum
Mokum wezen,
dat is maar water en zijn slechts stenen.
Daar kan Amsterdam wel buiten
Maar zonder tante Jans
mogen…
Tijd zat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 573 Er is nog tijd zat
We hebben nog tijd genoeg
We wachten af en leven verder
We drinken wat, we trouwen eens
en scheiden weer, kinderen komen
en leiden hun eigen leven
We lachen soms en huilen vaak.
We drinken wat en het inzicht,
dat je denkt te hebben,
dat wisselt met het aantal glazen
Tijd speelt geen rol
Gisteren, vandaag, morgen,…