Santiago de Compostela
Het pad waar je niet vanaf kan raken
Omdat je kleuren volgt op de bomen
Alleen in stilte met mijn dromen
Slechts bezig met mijn eigen zaken
De stappen van de duizendtallen
Die hier liepen in ver verleden tijd
Zorgen en angsten raak ik kwijt
Woorden die de stilte hard ontvallen
Waar de scherven van mijn leven achterblijven
Alleen, met in mijn hoofd de metgezellen
Die in mijn leven waren en mij op het pad vergezellen
Probeer ik het leven op de rails te krijgen
Probeer te leren van elke menselijke fout
Weg van de materie, lopend naar de eenvoud
Zie ook: http://www.ronaldofferman.nl
Schrijver: Ronald Offerman, 10 februari 2007
Geplaatst in de categorie: religie