Alle inzendingen van Ruud

Ik zwem in gedachte naar je toe met alle kracht die ik in me heb maar ik ben zo ontzettend moe en ik raak verstrikt in jouw web De stroom is ineens veel te krachtig ik probeer me vast te klampen aan jou maar het wordt me allemaal te machtig het maakt niet uit waar ik me aan vast hou Ik voel dat ik lichamelijk vertrek dat ik geestelijk…

Als ik in een diepe slaap ben kom je in mijn dromen voorbij dan ben ik jouw grootste fan de enige die ik adoreer ben jij Elke dag wil ik jou voelen mijn armen zoeken naar jou vlinders die overal krioelen tranengeluk wat ik over hou Als ik in jouw ogen kijk ben ik in niemandsland verdwaald verslaafd en nuchter tegelijk heb jij mijn liefde…

Als ik in jouw ogen kijk zie ik een paradijsje maar ook pijn ik voel me ineens weer heel rijk alleen maar omdat ik bij je kan zijn Als ik dan bij je ben mag de tijd eeuwig stilstaan de ellende die ik niet meer herken de moeite die ik heb om weg te gaan Als ik jou in mijn armen neem zweef ik naar een andere planeet ik zie het leven ineens…

De rusteloosheid is te voelen trillend en dolend op straat verslagenheid komt kroelen depressies staan plots paraat Niets houdt de angst tegen de dood spookt door je kop je hart wil het overwegen maar je verstand zegt stop Je staat er helemaal alleen voor maar niemand hoort je klagen en ondertussen ga je door met je eigen schaduw te…

Met een kronkel in het hoofd 18 jaar en op sensatie belust altijd sterk in zichzelf geloofd een leven vol onrust Aangekomen in de binnenstad alles en iedereen irriteert altijd een grote mond gehad in zijn ogen gaat alles verkeerd De druppel van de uitdaging een explosie van agressie bij de politie ondervraging het blijkt een…

Ik voel de wind van een herinnering de sterren die over ons waakten slechts het ruisen van de golven onze lippen die elkaar zachtjes raakten En plots klapte de hemel wijd open het werd helder licht bij volle maan onze zielen smolten vurig samen we zouden elkaar nooit meer laten gaan Maar na jaren van tropische hitte bereikte hels onweer…

Laat me je nog één keer aanraken zoals ik dat vroeger ook deed nog één keer naast je ontwaken maak mijn bed nog één keer compleet Laat me nog één keer je blik opvangen ik zal net zo verrast reageren als toen nog één keer stil naar je verlangen de rilling voelen van jouw zoen Laat me nog één keer bij je zijn ik zal bloemen voor je neerleggen…

De eenzame zee houdt mij gezelschap op het strand ik trek de avondzon als een deken over mij heen mijn blote voeten vrijen lieflijk met het warme zand en ik voel me heerlijk hier zo moederziel alleen...…

Ik voel me opvallend blij terwijl de nacht voorbij rent er schuilt iets vrolijks in mij en ik denk dat jij het bent Eventjes maak ik me geen zorgen m’n innerlijk wordt verwend ik voel me zomaar geborgen en ik denk dat jij het bent Ik fluister zomaar een naam die ik nooit eerder heb gekend er gebeurt iets in mijn lichaam en ik denk...…

Dobberend op zilveren rust bergdekens die heerlijk vaag opduiken langs de zwoele kust het is de mooiste dag vandaag De zee blauwer dan blauw net als die twee ogen aan boord die twee ogen zijn van jou we staren…zeggen geen woord Op het dek onder een deken kabbelend water aan onze zij genoeg naar de sterren gekeken welterusten, lieve schat…

Ik ben verdwaald in mijn eigen schaduw strompelend in een doolhof van schemer een door de groep verlaten zwaluw ongewild een schichtige deelnemer De weg naar schittering is te lang onontgonnen gebied zonder vrucht ploeterend door uitzichtloze dwang ontelbaar veel wolken zonder de lucht Het hiernamaals lonkt met haar veren prachtige droomtooien…

Voorzichtig, heel voorzichtig raak ik je aan met mijn ogen in een droom van verlangen… Langzaam, heel langzaam omring je mij met warmte in het duister van genegenheid … Zachtjes, heel zachtjes spreek ik woordjes van liefde in het licht van hoop...…

Wanneer een leugen de liefde verbreekt en een hart pijnlijk wordt gebroken is het de waarheid die ineens steekt zonder dat die wordt uitgesproken De waarheid achterhaalt het bedrog op momenten van onachtzaamheid zelfs jaren later gebeurt het nog en ineens raak je de liefde kwijt Leugens zijn ineens een onderdeel van een rijk menselijk bestaan…

Heerlijk met jezelf lachen en niemand in de buurt Een goed nachtelijk gesprek wat tot de ochtend duurt De geur van een schone handdoek die te drogen hangt in de zon Een zware wedstrijd winnen die eigenlijk rampzalig begon Ineens iemand lief aankijken die jou ook heel lief vindt Je kunt nog een paar uurtjes slapen terwijl je net wakker…

Hij kijkt haar met droeve ogen aan zijn hart zit even in een hoek het is weer tijd om te gaan het vliegt om dat uurtje bezoek Hij straks weer terug in zijn cel zijn domein van angst en vrees geen kleuren alles is naturel een ontmoedigende levensrace Toen alles nog het leven zelf was met het gezin leuke dingen doen nu elkaar aanrakend achter…

Ik hou je graag vast met mijn ogen omhels je liefdevol met een warme blik dit gevoel is puur en nooit gelogen dit is zo mooi…zo echt…dat voel ik Het maakt me niks uit wie wat deed vergeven is een kunst op zich ik ga voortaan emotioneel gekleed en huil onzichtbare tranen als ik in bed lig Mijn hart staat elke dag wijd open maar ik kan niet…

De zee is met mist behangen meeuwen zweven er doorheen de zon heeft een doordringend verlangen maar is zwakker dan voorheen Golven zwaaien wild met hun armen om de mist te verjagen de zon probeert de golven te verwarmen de mist zal elke straling vertragen De wind komt op voor de zon en de golven de mist is hiertegen niet bestand…

Is liefde een grote oceaan met huizenhoge golven of die niet te beklimmen berg door sneeuw en ijs bedolven Is liefde die prachtige oase midden in een eindeloze woestijn of dat niet te bestrijden virus waar allang een pil voor moest zijn Is liefde een stralend blauwe hemel waarin plots een regenwolk hangt of is het een hele drukke stad…

Ik zweef in alle oprechtheid op mijn doel van de waarheid af geen verlangen en geen spijt om datgene wat ik jou ooit gaf De eerlijkheid was in zwaar weer mistig en stormachtig tegelijk buien van leugens gingen tekeer depressief in een donker hemelrijk Met heldere woorden klaart het op flinterdun maar met integriteit het leven waar ik nu…

Verdorie, wat zal ik je missen het was heerlijk om bij jou te zijn ik ga thuis alles van jou wissen oh kijk, daar komt je trein… Deze vriendschap was voor even we passen gewoon niet bij elkaar ik kon jou echt heel veel geven maar dat was niet genoeg blijkbaar Veel gedaan en veel geleerd ik laat je nu met pijn weer los we hebben alles geprobeerd…

Om de zoveel tijd plof ik even neer op het mooiste plekje in ons bos heerlijk dagdromend en elke keer komt die herinnering weer los Van de pijn die ik in je ogen las je wilde het niet maar het gebeurde toch het feit dat je niet meer alleen van mij was en ik vraag me af: zie ik je ooit nog? In een waas zal ik je spontaan groeten je voorzichtig…

Onder die vreselijke ziekte ging je gebukt je wilde nog zoveel maar wist niet meer hoe plots werd je uit dit leven weg gerukt een kind vraagt: waar is mamma nu naar toe? Krampachtig trillend houdt hij zijn zoontje vast de wereld verdwijnt onder hun voeten de dood als een onverwachte nare gast die komt en neemt zonder te groeten Zoveel prachtige…

Wolken kussen zachtjes de sneeuw tussen donker broos hemels steen helderblauw koel slapend water betoverend diep groen eromheen Fabelachtig mooi stuk natuur door weer en wind gecreëerd droomland en paradijs tegelijk hier zijn ooit engeltjes afgemeerd Mijlenlang zal ik ooit tijdloos reizen in de duisternis van het machtige heelal om te…

Het is alweer lang geleden dat ze de voordeur hard dicht sloeg de taxi werd voorgereden en een uur later zat hij in de kroeg Ineens was zijn huis leeg het licht van zijn leven ging uit al het commentaar wat hij kreeg zijn hele leven in z’n achteruit En nu na al die lange jaren van eenzaamheid en alleen zijn zit hij naar de klok te staren…

Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee geheel bewust een oneindige blik sombere dagdromen maken hun entree opvallend dat ik daar niet meer van schrik Golven deinzen nergens voor terug oneindig vertellen ze elk een verhaal avondwolken slaan een hemelse brug de zon spreekt bijna horizontaal Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid zoals…

Soms zit ik heerlijk weg te dromen en staar ik uren naar de horizon dan zie ik m’n dochters voorbij komen en weet weer hoe mijn trotse vaderschap begon Dat was iets wat moest groeien ik wist niet wat me te wachten stond maar toen het zo mooi ging bloeien maakte het mijn levenscirkel rond Ik verwacht niet veel van het leven probeer gewoon…

Ze slaat haar ogen neer overspoeld met verdriet ze twijfelt nu niet meer leven en dood staan quitte Ze gaat zich overgeven aan de hemelse pracht naar het oneindige zweven waar ze wordt verwacht Ze kijkt niet meer om niemand die om haar treurt straks slaat de grote trom en is het pijnloos gebeurd...…

Op de golven van het leven dobberen we allemaal rond vanuit het licht naar schemering rustig of wild naar de morgenstond De golven van het leven niet iedereen houdt ze in bedwang niet voor iedereen altijd bruisend soms een onzekere samenhang De golven van het leven ze bezorgen eb en vloed dat wil zeggen veel verdriet of juist heel veel…

Ik wil zachtjes vertrekken mijn gedachten uitstrooien niemandsland ontdekken waar duinen nog glooien Ik wil de parels stelen uit de tempels van de zee zonder angst voor zovelen vecht ik voor ons twee Ik wil in het reine komen elk greintje moed oprapen maar hoe kan ik over iets dromen als ik daar niet van kan slapen?…

Een klunzige kapper ging failliet in het westen omdat hij elk kapsel vakkundig wist te verpesten in vervallen bunkers knipt hij nu rare punkers en daar behoort hij al een tijdje tot de aller besten…