Met geen pen te beschrijven
Soms zit ik heerlijk weg te dromen
en staar ik uren naar de horizon
dan zie ik m’n dochters voorbij komen
en weet weer hoe mijn trotse vaderschap begon
Dat was iets wat moest groeien
ik wist niet wat me te wachten stond
maar toen het zo mooi ging bloeien
maakte het mijn levenscirkel rond
Ik verwacht niet veel van het leven
probeer gewoon mezelf te blijven
maar wat die twee mij elke dag geven
is met geen pen te beschrijven...
Geplaatst in de categorie: kinderen