2054 resultaten.
Het zwembad in
gedicht
3.6 met 56 stemmen
19.869 Het zwembad in
om daar mijn voeten
nat te maken
eruit om met die natte voeten
de tegels naast het zwembad
aan te raken
kijken hoe de tegeltenen
verdwijnen
in de zon.
Een foto die tevoorschijn komt
maar dan andersom.
In het bad
uit het bad
ik zong
een lied dat ik op school geleerd had.
'Looft den heer want hij is goed'
en…
De kast uit
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
87 Ik moest uit de kast
En ik zocht naar een list
Ik wilde niet eindigen
Van de kast in de kist
Het moment uitgekozen
De woorden in nette taal
En na wat tussenpozen
Tussen dessert en journaal
Ik had het er zwaar mee te stellen
Dus nam mijn moeder even apart
Mam, ik moet je wat vertellen
En bereidde zo voor op de komende smart
Mam, van…
Kom je?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
113 We lagen daar die lente
In het gegiechel van ons kind zijn
Met onze ruggen in het wilde gras
En keken naar de helderblauwe hemel
Er trokken dunne witte wolken over ons heen
Gedreven door een briesje dat ook onze wangen vond
En er was alleen dat
Voor de rest waren onze hoofden leeg
En onze harten vol
Die wolken zijn er nog, gedreven door…
Kinderen in Gaza
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
71 Ergens was een enorme explosie
hier bleef het stil.
Stilte die licht leek
en rustig.
Rustig deden we de dingen
die we altijd doen.
We kwamen tot elkaar
en namen afstand.
We rookten onze makrelen
en smeerden onze kelen.
We gingen vliegen naar de zon
kozen voor een veilig land.
Ergens in het heelal
een enorme explosie.
Ergens op aarde…
wat niet heelt
netgedicht
2.7 met 15 stemmen
292 nog altijd zwermt
verdriet in de schaduw
van haar lijf
altijd nog schuift het
gemis over haar huid
zwerft het verdriet
onder de hemel door
nog altijd breekt
een steen het
fragiele hart
altijd nog is er
de pijn die haar
lichaam kneedt die
nooit meer overgaat…
Gespuis
gedicht
3.2 met 20 stemmen
13.212 Ik zou niet willen denken aan de dood.
Maar met elke stap die ik zet vermorzel
ik diertjes die ik niet zie of herken.
Ik moet ook leven met Karel die wormen
de kop afbijt en Daan die spinnen minder
dan acht poten gunt en ik geef toe:
ik kluif het laatste stukje kip van bot.
Kan ik nog dieper vallen? Kan er niet
een kikker komen die ik dapper…
Visservader
netgedicht
2.1 met 8 stemmen
95 Midden in de winter,
de koude was snijdbaar,
kwam het kind
in de nacht
op de wereld.
De ijzige wind
sloeg gaten in de sneeuw.
De moeder die in barensnood
alles vergat wat
ooit belangrijk was.
Op de Noordzee
voer de vader de haven
tegemoet.
Wetend dat zijn kind
In deze nacht geboren werd
en dat zijn eerste taak zou zijn
het aangeven…
samen puzzelen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
161 in een wereld vol schermen, klikken en swipen
waar letters en duimen voortdurend bewegen
in boeken, in pixels, in filmpjes vol verhalen
wacht een wereld om in te verdwalen
een moeder, een vader, een kind op de bank
een tablet, een boekje – digitaal en oprecht
samen verdwalen in werelden zo groot
waarin draken vliegen en helden rennen
een…
Dochter
gedicht
3.2 met 51 stemmen
28.752 Ik sta naast je bed
Er zingt iets in mijn oren
alsof je slaap de melodie kent
van toen. Kind, je huid
laat een bloemengeur toe
je bent je vaders gedicht
mijn Ierse roos
je rijdt op wilde paarden
en je spreekt wijze taal.
Ik luister naar het sterven
van mijn moeder, terwijl de dood
aan jouw masker begon te kerven.
---------------------…
[ Een kind fantaseert ]
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
166 Een kind fantaseert
wel hoe dood zijn zou zijn, maar --
niet hoe oud zijn is.…
Sterrenfiets
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
204 Kleine held, op fiets zo licht,
zweeft door ’t heelal, een sterrengezicht.
Geen knal, maar zachte trap,
de maan is klein, de hemel wijd open.
Voorbij planeten, groot en klein,
de sterren twinkelen, ’t is fijn.
Een droomreis, zo oneindig klaar,
een kind op de fiets, wonderbaar.
Geen verdriet hier, enkel lach,
fietsend door de sterrenpracht.
Zo klein…
spel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
451 Ik sta op Barteljorisstraat,
het is donker en ik ben alleen.
Toch is het licht nog om me heen
en hoor ik drukke kinderpraat.
Met Haarlem ben ik vaak wel blij:
het Spaarne blinkt, Frans Hals lacht aan;
graag wil ik er wat langer staan,
maar dobbelsteen rolt weer naar mij.
Een moederstem: ‘kom jongens, stop’.
Na nachtzoen, plas en…
als kleurrijke sokken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
175 vandaag draag ik twee sokken, niet als paar
maar als teken dat jij er mag zijn, precies zoals je bent
een stip, een streep, een kleur zo fel
speciaal samen vormen zij jouw unieke verhaal
jouw lach, jouw kracht, zo puur, zo klein
maakt de wereld zachter, mooier, fijn
jij ziet wat wij vaak niet meer zien
geeft liefde en onvoorwaardelijke…
Wiegeliedje
poëzie
3.6 met 14 stemmen
2.932 Slaap maar,... slaap maar,... slaap,
Zag je 't witte schaap
Niet van uit de hemelweiden
Door het venster binnenglijden?
Kijk, je kleine bedje is vol
Zachte witte hemelwol.
Droom maar,... droom maar,... droom,
Dat je aan hemels zoom
Zelf als schaapje danste, en speelde
Met de Herder, die je streelde.
'k Zie 't en zeg, deemoedig trots:…
Van een ziek kindje
poëzie
3.2 met 9 stemmen
1.570 Zij laten mij niet los die heldre ogen
Van 't stille kindje aan de dood gewijd,
Op moeders armen in onnozelheid
Gezeten en zo neerziend uit den hoge.
Heel d'avond door heeft er die blik gewogen,
Over mij henen als een majesteit
Van onverwonderde genadigheid,
Dichtbij en ver en altijd onbetogen.
En nog de loutring over mij blijft wachten,…
[ Kinderen roeren ]
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
296 Kinderen roeren
in de ketel, ze brouwen --
borrelend geluk.…
Echt gebeurd, ik stond erbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
320 Er was eens een insectje, klein en blij
Eentje met een angel, je weet wel: een bij
Het wist: de winter is nabij
Het maakte honing en niet uit liefhebberij
Maar voor de koningin, een hele karwei
Het dacht: nog één keer naar de vallei
In het dal, daar ligt een geurige wei
Met de zoetste smaak, die van aardbei
Het keerde terug, volgevreten na die…
Zoontje
gedicht
2.6 met 50 stemmen
25.012 Hij sluit de ogen en de wereld
opent zich. Hij valt
terwijl geen ding op diepte duidt
begeven wanden het, verzakt
de vloer, stormt lucht naar binnen.
Stort hij er in, maatloos.
Elk slaapliedje is een proloog,
een hoge stem die gaten
in zijn hoofd zingt. Slaap
bolt de rokken van het huis.
Het nest zwalkt als een schip.
Hij beeft, hij…
Rudi en Julien
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
888 kom ik thuis
wil ik je bellen
bellen met beeld
zo je elke dag
even je leven
met me deelt
ik wil mee
delen in wat
je mee maakt
ik wil je stapjes
zien zetten voor
je weer slaapt…
De traagheid van het loslaten
netgedicht
3.9 met 11 stemmen
400 Schroei je pootjes niet
op deze vleugelloze vlucht
zul je de doornen vermijden?
Pas op de engelen vliegen laag
zou je de andere kant bereiken
niet verdwijnen in het zwarte water?
Verlies de milde goden niet uit het oog
onthoud de volheid van het landschap
wie loopt iets mis in stilgevallen tijd?
Van herinneringen weet je veel
van onthechten…
STORMVREUGDE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 In de razende nacht
brullen golven luid vol schuim
doen het grote zeeschip
wilde steigerdans maken
in de gerieflijke hut
ligt het reislustige echtpaar
naar en draaierig
rusteloos woelend op het bed
hun peuter gniffelt
om pa´s en ma´s geklaag
prevelt onhoorbaar in zichzelf
de zee heeft het hoogste woord
maar praat steeds gedempter
wel…
thuiszitten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
247 klokken luiden zacht,
de wereld roept, maar ik zwijg.
muren zijn mijn thuis.
woorden gaan voorbij,
ik wil ze graag begrijpen,
maar ze overspoelen.
te groot, veel te druk,
in de klas verdween ik stil.
verdwaald in mezelf.
diep in mijn dromen,
buiten lachen, samen zijn.
als vriend en leerling.
hoor je mij soms fluist’ren?
reik je…
het kind onder de appelboom
gedicht
2.8 met 32 stemmen
18.585 het kind onder de appelboom
telt tot honderd, ze draait zich om
en loopt door de zonverlichte, gele tuin
waar hebben ze zich verstopt?
dan vliegen ze langs haar
naar de boom, krijsend
en met wel honderd bewegingen tegelijk
ze weet niet waar ze het zoeken moet
ze knijpt in een appel
en noemt hem
appel, appel.
------------------------…
pubers
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
236 zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stil
woorden stormen als wolken wild door de lucht
ze woont met schuilend hart in haar kamer
een wereld apart, vol dromen en geheimen
een muur vol posters, een kast vol chaos
de playlist een mix van verdriet en applaus
de regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijd
en in die chaos zoeken ze ook veiligheid…
ZES MAANDEN OUD?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
446 In de huiskamer ziet
de zuigeling vanuit zijn wieg
soms vertrouwde gestalten
over hem heen buigen
graag méér naar mij kijken
daarom huil ik eens flink
luid getrippel nadert
drie vingers werken snel
lief gemompel troost daarbij
het doosje boven mijn hoofd
laat weer blij zijn wijs horen
tonen strelen zacht
doen de waakzame lakentjes…
SINTE NIKLAAS
poëzie
3.5 met 4 stemmen
2.665 Jongen, er is nieuws voorhanden:
Sint Niklaas is op de baan.
Hij doorreed al vele landen,
En komt spoedig hier ook aan.
Op een sneeuwwit paard gezeten,
Met een gouden zaêl en toom,
Overal goed man geheten,
Overal zeer wellekoom.
Als de kindertjes al slapen,
Rijdt hij nog bij nachte rond,
Om hun vreugde te doen rapen
In de vroege…
Toen ik klein was
gedicht
3.1 met 74 stemmen
21.642 Toen ik klein was
kwam met kam, schaar en tondeuse
een zwartharige man.
Zijn zoontje viel in een punt
van het hek van de kerk.
Scheer je weg, dood, handige
kapper, mager en lang.
Oude mensen, dat ging nog,
maar Jos, met zijn brommer
en langer geleden
de witte arm in de regen
die onder een deken vandaan kwam
op de tramlijn van Brussel…
Jeugddromen
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
526 In de dagen van zijn jeugd
vult de wereld zich met kleurige ballonnen
zijn verwachtingen verbleekten nog niet
de reis was nog maar net begonnen
gedacht dat deze jaren zouden meetellen
met de precisie van getallen die hij vergat
en dagen alsmaar verder deden opdelen
in nieuwe ervaringen waarbij het aardse
veel zwaarder weegt dan jeugddromen…
laat me niet los
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
232 handen die slaan
ik voel zoveel pijn
geen warme maaltijd
of een arm om mij heen
als jij mij ziet
kan jouw stem iets doen
een klein gebaar
geeft mij toekomst
laat me niet los
kijk verder dan de schijn
die het verdriet verstopt
geef mij jouw hand
ik heb jou nodig
jouw ogen en jouw oren
voor mijn stille schreeuw
mijn smekende blik…
[ Blijf maar een kind, dan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
218 Blijf maar een kind, dan
kun je prinsheerlijk slapen --
in vreemde armen.…