Alle inzendingen van Sara Compernol

Dood eng woord nooit gehoord in de stilte van de dood Ik heb je lief al lachen de vlinders m'n lente weg Ik heb je lief omwille van zijn en doen Denken dat gedachten pijn verlichten is misschien absurd Toch doof ik je ogen niet noch je gezicht De rimpels en pijndrempels maken je geest sterker Ik geloof in jou in je hart…

Ik denk aan je even verloren in zoeken naar waarom van steen en oude ogen Die zochten de plaats waar ze woonden in een stukje wereld dat je zag wegkwijnen wegglippen in zand Ik bid voor je in alle rust stilte en eenzaamheid wachtende op rimpels en antwoorden op vragen die ik nooit zal durven stellen Ik ben hier voor je in…