het raam rol ik een handlengte omlaag
en gaandeweg vult mijn gemoed zich weer
met lucht, ik snel, versnel, vertraag
de liefde is een bloedtest
en ik blaas, ik blaas, ik zie
dat wat vervliedt, wat niet
ik ruik mijn eigen adem
anders nog? de alcohol
de roes, het schrijnende
en het lucide... ik prijs
de dag die breekt, denk:
'goddank, ik ben…
Ik was vier en viel met mijn scooter
van de trap met de marmeren tegels
bij ons in de woonkamer en ik viel
hard en met mijn hoofd omgekeerd op
de tegels en ik gilde en mama zag dat
er bloed uit mijn hoofd stroomde en
mama gilde en ik gilde en mama rende
de straat op om hulp te halen en het
deed nog steeds pijn en onze Egyptische
overbuurvrouw…
Onze spelen zijn ons leven en
iedere wedloop is een levensloop;
een koers, een match die moet volbracht
een wedren van de ochtend tot de nacht
een strijd tussen twee gaten en wat lijnen
met een eind dat aansluit op de start
waarbinnen men in scherpe zin de tijd,
de punten telt en met een laatste bel-
of fluitsignaal het oordeel velt. Op…
waarom de ene wel
de dans ontspringt
de ander niet?
een antwoord is
er niet
er ís geen reden
alleen het Lot
dat het heelal bestiert
volgens de wetten
van de willekeur
met een hand die nu
eens streelt en
daarna slaat
om zo de weg
te wijzen in de chaos.
--------------------------
uit: ' Vuurproef', 2014.…
(vrij naar W. Kees)
mijn dochter hupt op haar skippy door de tuin
voedert de eendjes en de beesten in het hertenkamp
alsof zij alles in de hand
mijn dochter zegt: papa, maak je geen zorgen
spoken bestaan niet noch heksen niet noch tovenaars
en morgen breekt een nieuwe dag weer aan
mijn dochter wenst me welterusten
in het donker, kust me…
Vaes duwde elke schemering zijn winkel-
wagen door het vuil de berg op
en zocht tussen de rokende
rommel naar nog niet bedorven resten
van huiselijk attest...Gehavende
kabels, skeletten van
een fiets, verroeste teugels
en laatst het beeld van een engelen-
vrouw zonder vleugels
Vaes wist, als hij haar harde boezem voelde
wat hij met die vrouw…