inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 728):

Vaes

Vaes duwde elke schemering zijn winkel-
wagen door het vuil de berg op
en zocht tussen de rokende
rommel naar nog niet bedorven resten
van huiselijk attest...Gehavende
kabels, skeletten van
een fiets, verroeste teugels
en laatst het beeld van een engelen-
vrouw zonder vleugels
Vaes wist, als hij haar harde boezem voelde
wat hij met die vrouw niet krijgen kon
zijn handen op de maan, zijn lippen
op de zon; waar de heuvel uitziet
over de weg begroef hij haar voeten
secuur in het zand
zij strekt haar hand nu uit
naar razende beesten
beneden. Voortvluchtige geesten
van nog niet gestorvenen
------------------------
Uit: 'Het paleis van de slaap', 1993.

Schrijver: Serge van Duijnhoven
Inzender: BJ, 6 juni 2005


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 7.689

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marie
Datum:
6 juni 2005
Email:
mariehotmail.com
leuk, erg mooi gedaan..:P

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)