Alle inzendingen van Ton Hettema

Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht starend in de holle spiegel onder 't scheren want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht om de vrouw waarvan ik hou te imponeren Maar al wat ik produceerde was een komische grimas met het witte schuim op kin en bakkebaarden die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas…

Ik kende het nog niet toen, het ONZIJN En vroeg het aan d' onstuimige dichter P. Wiens liederen als honingbijen gonzen Dat zoemen klinkt onschuldig, maar o wee Er steekt een angel achter uit dat donzen Zwart-gele mini-monster's eindsegment Enfin, het zijn Elf regels, 't komt van 'Onze' Dozijn van 'Douze' da's ons welbekend Hij zei dat het…

De vlier met witte parachuut Staat prominent te zoeten Zij is op vrijersvoeten Haar geurende dispuut Bepleit bij vlieg en bijen Intiem met haar te vrijen En pertinent acuut Verschijnen zij in zwermen In antwoord op haar termen Haar wil is absoluut Een wet voor de insecten De kleine opgewekten…

Mijn lieve zoon dacht ons laatst met een airco te verblijden maar bij de eerste windstoot uit dat krachtig apparaat verdwenen onze boedel en wijzelf bijkans op straat ikzelf wist nog maar net een vrije zweefvlucht te vermijden Wel waren we verrukt om zulk een krachtige propeller al blies ons nieuwe bankstel dan ook hulploos door de ruit maar…

Als woorden als flamingo's of als ooievaren vlogen met machtig majesteitelijke trage vleugelslag en voor verbaasd verraste oogpupillen langsbewogen in V-formatie dan uit 't zicht verdwenen als de dag die lijkt te smelten met de rood-paars-gouden zonnekogel zoals wij ons het sterven denken van de mensenziel: nog even melancholisch wachtend met…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…

Bij ’t Schaken dien je om de beurt te zetten Wie doet er mee? Wie durft? Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen! Ik…

Tis een hele kunst Om nergens aan te denken Probeer het maar eens: Alles vergeten Alle aandacht focussen: Scherp als een laser…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

God, goede God, genadig, goedertieren Duizendmaal dank voor ’t scheppen van de Dieren God, vooruitziende God, vol pracht en gratie Dank voor ’t fantastisch Rijk der Vegetatie God, onvolprezen Wonderbaarlijk Wezen Ik dank U voor het wonder van ’t genezen En voor de hoogst verhevene prestatie Van de ingebouwde weefselreparatie God, die niet…

mediteren is jezelf laten vollopen met menselijkheid…

Wanneer de blinde dag met al haar zinloos jachten is opgelost in 't niemandsland der nacht en 't zonnescherm draait weg zodat de sterrenkrachten ons kunnen strelen, want door slaap verzacht Wanneer de ziel zich laaft in illusoire oorden door zwaartekracht noch logica gestoord aan 't helend kleurenspel van kosmische akkoorden: de harmonie vóór…

Ik sluip in 't diepst geheim, met kakelend genoegen tussen de argeloze verzen rond om er mijn negatieve ster aan toe te voegen al is mijn oordeel slechts op wrok gegrond Het ligt in mijn natuur de zaken te verzieken vooral wanneer ik dodelijk ben gekrenkt als ik fantoompijn voel van hagel in mijn wieken al ben ik ook de enige die dat denkt…

De kleinste vingers van de hand die zitten aan de buitenkant hoe raar dat ook mag klinken we noemen deze pinken De handen zijn als bladeren die met elkaar vergaderen soms wuiven ze als palmen of zwemmen rond als zalmen De vingers op het toetsenbord beoefenen de wandelsport ze ratelen en huppelen ze dartelen en druppelen Ook dansen…

Waar is hij nu? Ik twijfel in hoever ‘k Me ‘t heb verbeeld. Ben ‘k gek? Ben ‘k een fantast? Maar ‘k draag nog steeds die zwarte jas als ’n klerk! Die me beknelt: ik voel me erdoor betast Voorzichtig voel ‘k de grond, waar her en der ‘k Nog glas en veren vind; ‘k ben niet verrast Dat dit gebeurt: de molen van Tietjerk Staat in de rouwstand: dit…

Totaal ontspannen In het zicht van Nirwana In schaap gevallen…

De consequentie van het levend feit dat ieders naam staat op z'n vingerspits is: Let op! Hier leeft een unieke flits in een domein van soevereiniteit De consequentie van het levend feit dat wij aanraakbaar en gevoelig zijn is: Let op! Respecteer de scheidingslijn pleeg geen invasie, handel met beleid De consequentie van het levend feit…

'k Sluip naar de keuken en zet koffie: sterk Hier achter heb ik van die Raaf geen last Mijn hartslag daalt terwijl ik staar naar 't zwerk Maar dan een shock! Ik sta genageld -vast- Achter die boom, verscholen in het perk Een vogel-mens vliegt op naar hier en krast! Het spiegelglas breekt, langs me strijkt z'n vlerk Zijn zwarte pen schrijft…

Er is waarschijnlijk geen huishoudelijk apparaat Dat ik meer verfoei of meer hartgrondig haat En niemand kan me ooit van 't denkbeeld overtuigen Dat 't nuttig is voor 'n mens om stof te zuigen Van geen elektrisch ding, geen wrede kettingzaag Kreeg ik zoveel enge zweren in mijn maag Maar niemand zal me ooit het trotse hoofd zien buigen Voor…

Van buiten stil zijn om te horen wat je Ziel je wil vertellen...…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

Achter elk zintuig: oog, oor, huid, mond, neus; zit jij sssttt, de Waar Nemer…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Er zijn gedichten die heel netjes lopen dat zijn sonnetjes, dat is sonneklaar ze zijn wel netjes, maar niet altijd waar dus wees alert en kritisch, niet té open Je wilt geen knollen voor citroenen kopen wie in de pas loopt, loopt alras gevaar; wie weet loopt deze rattenvanger naar het drijfzand waar de lezer wordt verzopen De dichter, '…

Hoofd vol gedachten: vijver vol opgewonden kwakende kikkers…

Sir Isaac Newton was een zeer geleerde Heer die zocht en vond Universele wetten hij had een grote hekel aan opinies en wilde weten of God zelf Principes heeft Die in zijn Huis, het Universum, geldig zijn waar niets en niemand zich aan kan onttrekken want, dacht hij, Isaac, anders blijf ik zweven en heb ik nooit een fundament onder mijn kont…

Mediteren is de kikker én de vijver de sprong én de plons…

Ik wil hier graag het loflied zingen van de glorieuze anti-aanbak-pan Je denkt misschien wat is dat dan voor pan welaan da's een die niet aanbakken kan Hij heeft een dunne anti-aanbak-laag waarvan die laag gemaakt is is de vraag men is in de gebruiksaanwijzing vaag omtrent het materiaal van deze laag Behalve deze mysterieuze coat die…

Mediteren is jezelf compleet leegmaken van je verleden…

Dit zegt een wetenschappelijke expert: the Beatles zijn niet revolutionair en ook de Stones, Pink Floyd, U2 en Queen zijn muzikaal nou niet bepaald genieën Als je dat hoort dan denk je: laat maar praten 'k heb medelijden met hun apparaten…