Alle inzendingen van Victor

Is elk woord teveel ? Of gewoon een scherf die jij alleen kunt voelen ? Is het verdriet gewoon een puzzel die nergens op lijkt ? Ben jij het lachen dat mijn dromen dapper maakt ? De stilte is elke gedachte en jij bent wat ik verlies. Want ik verberg me en zie dat je schaduw niet meer wacht en ik verstop wat ik je…

Met het koude lachen in mijn gedachten sta ik waar iedereen niet lacht of wacht en zonder vreemde woorden aan zichzelf denkt…

Alleen ben je gebleven met wachtende ogen in het vragende park waar je verliest wat je verlangt omdat ik je niet kan antwoorden…

Gebroken is de stilte die de muren liet zwijgen. Verloren laat het licht de eenzaamheid wachten. Ze kijkt naar hem als een vreemde en vraagt hem of hij de stilte zou kunnen liefhebben en haar voor altijd haten.…

Hij kijkt geschokt, z’n adem stokt Een vrouw gedurfd, gesplit gerokt en prachtig tennisrank Hoog op de benen heerlijk slank zweeft onwaarschijnlijk knap nagestaard door mannenvolk Als een engel op een wolk In de richting van de tap. Ze legt twee “wereld” bollen op de bar Die spreiden zich gedwee In een weeld’rig decolté Z’n ogen staren…

Zonder jou ben ik gebleven waar de leegte een droom wordt van woorden die lijken op geluk en gelukkige gedachten die elke herinnering laten terugkeren als jij weer fluistert waarom we nooit meer eenzaam ontwaken…

Hoort het giechelend gegnuif Van de vreters uit de ruif Die zich toch al welgesteld Te goed doen aan gemeenschapsgeld De knol voor een citroen verkopen. Door met vuige voorafspraken Woekerwinst te maken En de moraal al bouwend slopen. Ziet hoe de ambtenaar versaagt De staat niet langer schraagt Als het starre stokske van dien held Maar…

De ochtend is een bericht dat ik vind met kleine letters en hulpeloze woorden die je schreef toen de nacht verdwaalde en ik volgde omdat jij niet meer in mijn woorden geloofde en mijn schaduw niet meer wilde wachten op je hopeloze gedachten…

Op de trap van elke droom valt ze voor dezelfde deur. En staat ze op met de wens dat niemand haar zal vragen wat ze steeds zoekt…

Toen magere Hein bij de kapitein aan het bed kwam zitten, vroeg z’n lieve vrouw oft’íe toch nog effe gauw een plafonnetje kon witten. Hoewel blij verrast met de nieuwe schilderskwast, duldde Petrus geen verweer. “Je blijft ten allen tijde hier aan gene zijde ook al werk je bij het veer”.…

Vooraan zie ik mensen die lachen met dezelfde gedachten die ze achteraan altijd verloren omdat ze niet konden wachten.…

Ogen die dwalen waar ze eenzaam lijken op de liefde die zichzelf zoekt en de blindheid vreest omdat ze machteloos naar alles wil blijven kijken…

Vreemde ogen in eenzame spiegels dwalen zonder gezichten waar iedereen vergeet waarom de spiegels zoveel op hun dromen lijken.…

Dood is hij niet dood want de stilte is waar hij begint. Zijn muziek is altijd dichtbij het leven en de woorden die leven met zijn stem die wenst wat niemand kan vergeten als hij de dood weer ontroerd laat wachten op zijn laatste act. (25 jaar is geen eeuwigheid)…

Denken met puzzels. Vragen met puzzels. Ontdekken met puzzels. Ik ben wie mij maakt en ben wie mij ontdekt wanneer niemand gelooft dat ik zonder oplossingen besta.…

Lopend zag ik je zitten waar ik verdwaalde en je ogen mij vroegen waar ik de wachtende weg weer zou vinden en zou gaan zitten wachten tot jij wilde verdwalen waar onze onmoeting ooit verder zou kunnen gaan…

Dragen mijn ogen me naar jou dan zal ik blijven waar jij wilt gaan met jouw ogen als de sterren fluisteren en kijken met onze ogen waar we eindeloos met onze schaduwen dansen en de liefde en de maan onze eenzaamheid wensen…

Zoek jij mij waar je verdwaalt en met liefde sporen achterlaat dan zal ik je vinden met tedere gedachten die zwerven waar je ogen niet meer omkijken en alleen maar vragen waarom de tijd onze dromen verliest als we alleen in sprookjes elkaar bereiken…

Een vreemde schaduw met verlaten gedachten. Eenzaamheid is geen wens. Ogen kijken bevreemd met een tijdloze blik die vergeten belooft als het wachten niets bereikt en jij weer vraagt wat ik schrijf in de avond die we niet samen beginnen en waar we niets meer delen dan vreemde schaduwen en ogen die alleen maar…

Voor mij is de warmte een woord dat ik bedenk als je schaduw lijkt op wie ik bijna vergeten ben.…

Ja, ik heb gezwegen met de woorden die je wenst want je bent mijn vloek die ik kan schrijven zolang ik gehoorzaam weet dat ik overal tot je spreek en smeek dat je eindelijk zwijgt om mij te vinden in je verhalen over de liefde en de pijn die ons voorgoed zal veranderen.…

Zwak met de benen die de tijd vermijden staat ze in de stilte met haar breekbare blik en is het lachen dat ze hoort van de schaduwen die haar geen verlossing beloven. Sterven is een droom en leven een droom die haar vergeten is.…

Wat ik zoek zal ik vinden met jouw woorden en de wensen die ik niet verlies als jij weer achterblijft en alleen de gehoorzame tijd je passie een vervulling geeft.…

Bang ben ik niet meer de stem die alle angsten weerstaat en dapper verder gaat. Bang ben ik gebleven met mijn herinnering die ik niet kan vergeten als ik kijk en ze weer lachen en slaan zolang ik schreeuw in het donker en niemand mijn angst wil delen.…

Bedank ik de dader die mij wil volgen. Vraag ik het onheil wat ik ik wil geloven. Sta ik op het kruispunt van de waarheid dan zie ik de toekomst die nergens op wil lijken en is mijn geluk elke dag waarin ik naar mijn eigen dagdromen mag kijken.…

Vraag het de avond als een gedicht en je leeft weer als de middag jouw vraagt wat je mist en de ochtend je niet vertelt waarom de tijd niet in jouw antwoorden gelooft.…

Het water van de wensen is geduldig. Iedereen wacht geduldig. Want deze nacht is geduldig in de momenten die ons brengen waar we niets meer zien en alles geloven.…

Licht is waar jij gebleven bent en ik verdwaald mijn schaduw zoek. Kijken is waar ik zie en weet wat ik zal verliezen als je gouden ogen mij vergeten en ik mijn levenloze schaduw vraag wie ik ben en weet waarom jij nooit zult antwoorden met de naam die me zonder gebeden altijd gelukkig maakt.…

Het is wachten op de zon die ik zou kunnen achterlaten als je tragisch zegt waarom ik je schaduw zou moeten haten.…

Verlangen zonder houvast. Liegen zonder tast. Ik ben niet wat ik geloof want iedereen lijkt op mij. Geloven zonder gedachten. Vertrouwen zonder wachten. Wie mij zoekt zal mij vinden wat ik ben de vloek die iedereen bij elke einde aankijkt.…