inloggen

Alle inzendingen van Vincent Corjanus

14 resultaten.

Sorteren op:

Bercy

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 71
Ik verkoop geen angst, voor wanneer de ramen boze ogen dragen Vooral de lucht spreekt mij vreemde woorden tegen Het gevoel van een terneergeslagen lijster die maar zingt en zingt Een ballade over het gemis van jouw stem in de stegen, metrotunnels en straten van deze verlopen stad God, wat verlang ik naar de lente van vervlogen dagen vergeten…

Waar eens een huis stond

netgedicht
4.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 57
Waar eens een huis stond schreeuwt de onmacht om vergiffenis Kraters gevuld met bloed van … Wegwuiven met een witte vlag uit het riool opgedoken Waar eens een huis stond zwijgen ze in dezelfde taal verboden Zonder wapens de ander aanvaarden Schoppen, schieten we vol Vanuit ons comfort Een thuis, heel Waar nachtlampjes doven…

Harnas

netgedicht
4.8 met 17 stemmen aantal keer bekeken 172
Ik zou je armen als harnas willen Gevangen, dichtbij Glimmend van trots Geen mens ter wereld die mij raken kan…

As in de wieg

netgedicht
4.6 met 18 stemmen aantal keer bekeken 82
De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

Gedicht voor Oekraïne

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 86
Ik zie de beelden vallen, knallen voor haar ogen, zwart Een vlag in vlammen, geen as zichtbaar De rook over en weer een herhaling van gevechten uit boeken vergeeld De laffe zot schreeuwt vanuit zijn stoel De daad zo bruut en zinloos Waar geen liefde kan wonen Hoe ze vallen, de beelden, zo sterk levend geworden De kracht van…

Zacht | Zacht

netgedicht
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 74
Jij bent zachter dan het woord zacht Gevangen in een wolk van zoete dromerij Net niet echt Tot je ogen lachen Een woord verloren Zachter dan zacht…

Een vergeten passage

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 116
Oostende. Barcelona. Boekarest. Praag. Er werd gedanst van vroeg in de morgen tot vandaag. We zien kleuren in foto’s. Slecht geprint. Waar we misschien eens of nooit meer onszelf zijn.…

Waterval

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 123
Soms moet ik zo hard huilen wanneer mensen vechten met wapens van woorden. De woorden vermoorden. Krantenpapieren in verdorde schaamteloosheid. Soms moet ik zo hard huilen wanneer de muziek sterft. Alleen mijn zonden om mij heen. Dansen tot de naald een nieuwe plaat kust. Soms moet ik zo hard huilen wanneer wij denken dat dit het beste…

Een gedicht van bordkarton

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 67
Krats. Auw. Inktvlek. Stroman. Adempauze. Blut. Vecht. Lont. Geknapt. Brand in mijn hoofd. Blussen met benzine.…

Soldaten van Cura

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 91
Stemmen uit mijn telefoon. Hoe het gaat. De stilte, het hardste geluid. Mijn gitaar blijft hangen aan de muur voor de reizen van later. Wanneer we elkaar weer mogen zien. Jouw hand, mijn hand in gedachten. Het schetsboek haalt adem. Geen gedicht gekregen van de muze tot vandaag. Al mag ik niet schrijven. Al mag ik niet verdwalen…

Draaideur-romantiek

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 102
Hoe hij het omschreef. Een meesterlijk plan onvoltooid. Kramp van het lachen naar bushokjesdames. Even was er een interactie voorbij.…

Op zolder

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 176
De foto`s aan de wand zijn verdwenen. Eén voor één weggehaald. Herinneringen aan vriendschappen, avonden van wijn en liefde. De kamer is leger dan ooit tevoren. Hier hebben we gelachen, gevreeën, voor het eerst de liefde omarmd. Alles had een reden, de wijnvlek in het vloerkleed, de pennenstrepen op de muur. Ik kan ze weer zien, de foto…

Mijn lief ging uit fietsen

netgedicht
5.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 248
Je weet het huis wacht. Geef me. Geef me nog even warmte voor ik ga. Voor de reis naar de stad van dromen. Lief, mijn mooie, schone lief. Je weet ik kom altijd veilig thuis voor jou, bij mij.…

Wilhelminalaan

netgedicht
5.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 157
Tijdelijk verblind. De auto reed met groot licht mij voorbij. De straat is levenloos. De mensen dromen over hun toekomst, het leven en de dood in de Wilhelminalaan. 4:15 zondag. Gevoelloos op de fiets. 4 wijn, 6 bier, 2 wodka. Het silhouet van de oude toren is vaag. Verlaten door het licht. De oude stad, mijn huis alles lijkt zo ver…