Alle inzendingen van W. Verhoeven

Wantrouw al die grote lieden die luidkeels pretenderen namens het volk te spreken zich wentelend in waarheden die coöperatief mee wentelen zelfs feiten willen zij dicteren in hun protserige preken opdat hun ego wordt aanbeden als ze door de media drentelen wantrouw alles wat ze bieden vroeg volgt de eerste klap voor de zwakste…

Voor ‘t geval u het nog niet wist zette de trein niet zichzelf in gang dat was toen ook de machinist al was dat wellicht wel met dwang rechtvaardigt het ooit doden van waarschijnlijk miljoenen joden het uit hun land laten verdwijnen van veel onschuldige Palestijnen voor ‘t geval u het niet hebt bedacht zetten soldaten zich niet…

Ik zit onder de bodhi boom bladeren van een grote tak vormen tegen de zon een dak verlichting vormt zich als een droom harder gaat de wereld kolken woede woelt tot hoge wolken hongerend naar van alles meer de waarheid wentelt warrig neer met zovelen vals verlangen waarmee mensen zich behangen ik vind mij in oneindigheid voor mij…

Op een dag als bloed en bodem weer eens zullen samenkomen zal het wrede vuur ontbranden gloeiend staal scheurt tot de randen totalitair de aarde open kokend water vult de lucht de waarheid wolkt zich naar buiten woorden wringen zich tot een klucht massa’s moeten weer weglopen feiten doen niet meer ter zake wie het hardst roept krijgt…

De laatste dag is aangebroken daarmee is het eind en zijn tijd om te vertrekken gekomen als vertrekkende ontvangt hij ‘t cadeau en een mooi woord dat laatste had hij graag veel vaker en eerder gehoord hij vraagt zich af in dromen als bespiegelde beschouw is ‘t afscheid tot andere tijden of een vaarwel voorgoed veel handen zijn geschud…

Ooit zag ik in mijn mooiste droom van de zee tot aan de stroom een vruchtbaar en bloeiend land gevuld met dorpen en steden met wegen in een veilig verband zo veelvormig door zijn leden toch een natie een staat een droom In mijn droom zag ik dit land bewoond door veelkleurige mensen met hun historisch gedeelde band in dialogen vol van…

Nog geen eeuw geleden verhief zich een schrille stem het volk sprak zich uit en democratisch steunde hem hij was hun nieuwe leider met zijn huiverig geluid veel ging volgens hem niet goed maar was David daaraan schuldig omdat toen zijn ster verscheen het recht kromde zich in taal en verhardde zich tot staal dat de bodem drenkte…

De bolle aarde is van zichzelf zonder strepen zonder grenzen in het oneindig niets ontstaan zo spontaan op eigen kracht uit chaotisch gas dat was nergens stonden ook de lijnen die men later had bedacht materie klonterde wolkend samen en nam vervolgens vormen aan bollen draaiden in het rond voor verzet in totale tijd zonder streep…

De zomerzon schijnt helder de lucht is helemaal blauw in dit licht vindt men al gauw het land gaat naar de kelder de zomerwind zal koelen het land is helemaal droog de woningnood is veel te hoog asielverzoekers laat men spoelen de zon die vrij blijft schijnen de wind die vrij blijft waaien de waarheid wil niet draaien geen mens…

Jij bent jij en ik ben ik dat is de dualiteit beiden zijn wij vrij jij kent mij en ik ken jou zo ontstaat een eenheid wij blijven beiden vrij jij wordt mij en ik word jou in vrije moraliteit jij en ik worden dan wij wij worden is een keus in onze echte vrijheid en heus niet periculeus…

Een museum is een gebouw met een inrichting als herinnering aan wat ooit was en nooit meer mag een museum zou zo de herhaling van die grote fout moeten voorkomen nu gebeurt het toch wie weet ze nog de namen van de slachtoffers en van de daders van beiden zijn de namen anders hoeveel musea zijn nog nodig wereldwijd…

Ideologie en religie zijn beide een zwaard dat aan twee zijden broeders zal doorsnijden voor wie in haar naam strijden voor bloed en bodem een waarheid van hogerhand voor de claim op het land bloed dat de bodem doordrenkt onschuldig bloed dat is gekrenkt in naam van een waarheid kinderen van Abraham of Ibrahim verwant tot…

In vrijheid brengt de journalist het nieuws in beelden en in woorden in vrijheid zaait de dichter ideeën over het nieuws als specialist in talige akkoorden de lezer oogst die taalrijkdom handelend in vrijheid want niemand schrijft hem voor om die ideeën te vermoorden je kunt ze in taal vatten door ze gevat te verwoorden voor vrijheid…

Grijs aangrauwend ontwaakt de dag die druipend opstaat uit de nacht het huis ademt nog de kilte van het duister en de stilte die ik dromend voorbij gaan zag met hun ziel verlammende kracht die mij ‘n ogenblik verziltte en mijn levenslust verviltte grijs en grauw verloopt het etmaal druilerig zonder zonnestraal huizen huilen langs…

Zoals zij het formuleren wordt elke dialoog een dans door deze swingende cadans melodieus te larderen eloquente argumenten walsen wervelend in het rond ze overtuigen elk terstond stollend in de documenten ‘t parlement wordt dan een balzaal waar men vrijheden echt goed viert als men het landsbelang bestiert democratisch en muzikaal…

Als tot kleur gemaakt bepaalt als tot haar gemaakt bepaalt als tot ogen gemaakt bepaalt wie en wat wij moeten wezen wie mogen waar dan wonen wie mogen waar dan werken wie mogen waar dan leven met dochters en met zonen werken wonen tot je dood of tot je te vroeg omvalt mogen dat alleen de sterken zijn we pas dan waarlijk groot hebben…

Asiel is zoeken asiel is geluk asielzoeker wordt gelukszoeker ooit was hij een welkome migrant arresteren wordt weer veiligstellen de individualist is dan de volksvijand wie zal ons zijn verhaal vertellen uiteindelijk is oorlog een bevrijding met genocide als slotoplossing in diplomatieke dialectiek vormt zich vervolgens de dictatuur…

Een donkere trein rijdt ratelend over wissels door de diepe nacht en volgt vervolgens het lange spoor een man reist alleen in een coupé er is niemand die hem verwacht waarom dan reist hij toch door een koffer torst hij met zich mee gevuld met versteende tranen hij werpt blikken uit het raam hij ziet slechts een zwart gewelf met daarin…

Ze draaien gestaag in eindeloze kringen herinnerend aan de onontkoombare omloop van ons bestaan de eerste wijst snel op iedere tel de tweede traag op de diepere laag de derde draait daar dwingend tussenin ze gaan elkaar voortdurend voorbij niets kan het verduren of gaat er tegenin zo rijgen seconden tot minuten…

Als ik wil weten wie ik was word ik benieuwd naar wie ik nog ben dan kan ik oude foto’s kijken die nu niet meer zo goed lijken ik kan dan dieper dalen in tijd en mijn geheugen met beleid totaal afpellen tot de kern van het verstand en het gevoel met als allerhoogste doel uiteindelijk te mogen reiken naar wat ik zou willen lijken…

Terpsichore fluistert zomerzacht in de wind dat jij zomaar zonder wachten bent ontsnapt aan mijn hart zonnig in mijn hoofd nu vlindert zo zorgeloos als een kind daardoor zijn mijn diepste gedachten vrolijk verleid en verward wat mij boven alles hindert is omdat jij zo ongrijpbaar en oneindig onbereikbaar altijd alles voor mij bent…

Er is veel meer ooit dan nu vroeger en later er is veel meer daar dan hier verder links en rechts hoger en lager elke ervaring is verbinding van herinnering met verwachting vroeger aan later voorbij gaan aan komen inzoomend komt alles nader ingezoomd lijkt alles groter uitzoomend worden we nietig uitgezoomd…

Baby’s maakt het nog helemaal niet uit dat het leven al voor hen is bepaald wat hun aandeel zal worden in de buit en wie ooit het gulzig gelag betaalt opgroeiend zullen ze kunnen kiezen of ze binnen lijntjes kleuren blijven zonder zichzelf daarbij te verliezen in vermoedelijke vrij misdrijven als hun regenboog vanbinnen verkleurt alles blijft…

Een dichter die schrijft op schuurpapier dicht daarmee voor het volgzame volk schrijnende wonden in woorden en steekt zijn zin als hij spreekt als een dodende dolk door het hart van de macht overdenk het doel van al het doen een stap op het strand spoelt altijd weg een stap op de maan zal eeuwen staan ondanks de macht…

Bekoorlijk beeldend deelt de poëet zijn vroede visie op het leven zichzelf ontwikkelend tot profeet met een edel eervol streven waardoor de waarheid wordt gekliefd in onverteerbaar wrange woorden hij maakt zich daarmee niet geliefd bij wie zijn boodschappen aanhoorden niet alle poëten is ‘t gegeven na ‘t werpen in de zilte zee om zoals…

De handen van de zanger verstomden voorgoed nadat de militaire macht was toegezongen in dissonante akkoorden tijdens de zwarte nacht kritisch klinkende woorden worden met bloed beschreven in het volle stadion als dank aan ‘t vrije leven onder de Chileense zon de stemmen vermoordt leeft desondanks als melodie de gedachte voort…

Iemand strooide vrije vrome woorden om de talloze doden te eren en onze vrijheid te memoreren in tegenwoordigheid van wie ons leidt die in de herfst niet even gastvrij vloog naar dat ene eiland onder dezelfde zon zijn gevolg bevond zich daar zonder actief geheugen aan een deal met een andere vrome leider zo gastvrij…

De klok knipt door de ganse dag verdeelt hapklaar bros in brokken ‘t zijn voor vele levens breuken vol vierkwartsmaat als dans of duet een laatste traan trekt traag een spoor spat gevallen tot slot uiteen zuchtend zwevend ga ik dan heen wat was het waard was de waarde van wat ik daar heb nagelaten onbetaalbaar mijn tijd…

Als hij komt onaangekondigd ongelegen onvermijdelijk neemt hij je mee als je gaat onvoorbereid onverwacht onomkeerbaar ga je mee van onzijn naar onzijn in een flits van viraal bestaan…

Oh als ze maar niet boos worden op de mensen die daar slapen onder de brug in hun kartonnen bed oh, als ze maar niet boos worden op de mensen die daar rijden over de brug in hun dure wagen de zon gaat elke dag op en onder immers voor ieder arm en rijk oh als ze maar niet boos worden op de kinderen op dat eiland in hun veel te volle…