Mijn zijn
Ik was haast niets toen ik begon
slechts geliefd door wie mij baarde
nu stroom ik mee onder de zon
en spoel aan als minst aanvaarde
niemand is die het weet of ziet
men kent alleen het grote geld
immers voor velen tel ik niet
nergens nog is mijn zijn vermeld
niemand die mijn zijn verklaarde
niet legitiem onder de zon
niet eens een reden voor verdriet
ik ben nog steeds niets nu ik sterf
want wat wellicht van mij nog telt
scheelt zelfs niet deze kleinste scherf
van waarmee ooit mijn zijn begon
mijn zielig zijn is uitgesteld
Geplaatst in de categorie: filosofie