Alle inzendingen van W. Verhoeven

Er is veel meer ooit dan nu vroeger en later er is veel meer daar dan hier verder links en rechts hoger en lager elke ervaring is verbinding van herinnering met verwachting vroeger aan later voorbij gaan aan komen inzoomend komt alles nader ingezoomd lijkt alles groter uitzoomend worden we nietig uitgezoomd…

Een museum is een gebouw met een inrichting als herinnering aan wat ooit was en nooit meer mag een museum zou zo de herhaling van die grote fout moeten voorkomen nu gebeurt het toch wie weet ze nog de namen van de slachtoffers en van de daders van beiden zijn de namen anders hoeveel musea zijn nog nodig wereldwijd…

Soms dwarrelen gedachten neer, die ‘k opvang en voor jou noteer, die ‘k rangschik in grammatica, spelspelend met fonetica. Betekenis heeft zomaar geen zin, als ik er mijn logica in spin. Ik weef een web van woorden vol verrassende akkoorden. Soms dwarrelen emoties neer, die ‘k vasthoudend voor jou fixeer, componerend in harmonica…

eerlijk gezegd heb ik nog nooit een mens gezien van wie de huid gitzwart is en eerlijk gezegd het tegenovergestelde ook nooit iemand van wie de huid spierwit is ik heb echt alleen mensen gezien in allerlei gradaties van natuurlijk bruin bruinverbrand soms in de zomer eigenlijk zijn alle mensen dus gewoon bruin voor velen is dit vervelend…

Ik sta bevend met mijn leven in de hand als ik Iets te hard knijp verkruimelt het een windvlaag is daarna genoeg om de kruimels in wind te verwaaien ik kus daarom waar niemand kust zonder te verdraaien geen lage lust waarom kan ik niet regenen van verdriet waarom lukt dat mij steeds maar niet en blijf ik beven…

Denkend en schrijvend in taal zet ik klanken in betekenis zend ik mijn boodschap uit naar jou mijn lezer en mijn luisteraar voor wie het allemaal een hoorbaar teken van leven is ik speld jou nooit iets op je mouw zoekend naar het eeuwige waar ik heb mijn best ervoor gedaan om jou met mijn gedachten mee te laten voelen denk jij…

Eruditie Zo zou het kunnen zijn. Inspirerend inzicht informeert en eloquent geformuleerd gegoten in hongerend gehoor een bijeenkomst op het forum van wijsheid, zich lavend aan deze bron, een revelatie als een rijzende zon, velen zich koesterend in diens schijn. Ja, zo zou het kunnen zijn. Een man, een vrouw, alleen een stem om…

De timmerman timmert, de smid smeedt en wat doet beroepshalve de poëet? Hij zaait woorden in terzinen en kwatrijnen, laat daarmee zijn inzichten ons beschijnen en oogst in verzen voor ons troost. Breng daarom op deze dichter die onvolprezen gemoedsverlichter op een vast moment een toost. De woorden gezaaid door de poëet verzachten…

Alles stroomt altijd omlaag water, mest en modder. Alleen de laatste wel wat traag. Ook dan eindigt elke klodder, meanderend en gestaag komend van de hoogste top, in de sedimentaire laag uiteindelijk ergens onderop.…

Ik droom en denk vrij. Mijn gedachte is ‘t woord van onze grote partij die in onze vrijheid de lastige leugens vakkundig smoort voor ‘t grote geheugen. Zo beschrijft elk woord een vastgesteld feit. Feiten zijn waarheid en feiten zijn geweten. Machtigen met kennis, wie gaf hen die macht, hebben haar gesleten in gewelddadige schennis…

Ze draaien gestaag in eindeloze kringen herinnerend aan de onontkoombare omloop van ons bestaan de eerste wijst snel op iedere tel de tweede traag op de diepere laag de derde draait daar dwingend tussenin ze gaan elkaar voortdurend voorbij niets kan het verduren of gaat er tegenin zo rijgen seconden tot minuten…

Als tot kleur gemaakt bepaalt als tot haar gemaakt bepaalt als tot ogen gemaakt bepaalt wie en wat wij moeten wezen wie mogen waar dan wonen wie mogen waar dan werken wie mogen waar dan leven met dochters en met zonen werken wonen tot je dood of tot je te vroeg omvalt mogen dat alleen de sterken zijn we pas dan waarlijk groot hebben…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

Ideologie en religie zijn beide een zwaard dat aan twee zijden broeders zal doorsnijden voor wie in haar naam strijden voor bloed en bodem een waarheid van hogerhand voor de claim op het land bloed dat de bodem doordrenkt onschuldig bloed dat is gekrenkt in naam van een waarheid kinderen van Abraham of Ibrahim verwant tot…

Zo vaak denk ik nog steeds aan jou die een tijd mijn liefste kind was dit pril geluk kwam mij als vrouw helaas niet zo heel goed van pas daarom moest ik je laten gaan mijn lief je ging naar een ander oneindig pijn van jouw bestaan want je werd een buitenlander…

bij het ondergaan van de zon sta ik peinzend op een perron vanwaar die ene trein terug al in het middaguur vertrok ik heb alles achter de rug niet langer telt voor mij de klok en goede plaats in een wagon bij het ondergaan van de zon vele landen heb ik bezocht en de steden daar bekeken nog zo veel meer heb ik gekocht voor ik hier…

Ideeën uit gedachten worden de woorden en krijgen de krachten die allen bekoorden die de werkelijkheid uit ijle niets vluchtig als de eeuwigheid, als de lucht sublimeert, klagend noch kluchtig, stolt, uitholt of verteert. 't Woord wordt vlees. In naam van 't woord worden zonder vrees weer mensen vermoord. In ijl trillende lucht…

Een moeder bleek zij huilt een beek die striemend stroomt naar het zuinige licht kronkelend en droomt haar gevoel eindigt in oneindigheid van oceanen van in lange tijd verzamelde tranen zon en zee en zand begrenzen de wereld iedereen een kant grenzen van de wereld huilend leegt haar hart Ideologie vervormt denken en verstart…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

Mijn bril zet ik op voor het fenomeen dat door de lentezon verleide vrouwen de wereld laten aanschouwen, zich bloot gevend boven de knieën daarmee prikkelend de fantasieën, want met het verhogen van de temperatuur stijgt de zoom, waardoor moeder natuur ons toont wat gebleekt was in de winter, nu hunkert naar pigment en bijna elke jonge…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

Liefde is in wederkerigheid een offer brengen als de tijd daarvoor is gekomen je kunt in liefde niet blijvend dromen je kunt in liefde voor elkaar niet blijvend leven in een roze roes zo gretig gegeven als ziek of zielezeer zo zeer zichtbaar op de drempel staan om het geluk daar weg te dwingen geluk is zo klein zo haast onzichtbaar…

bij de deur naast de mat staat een paar schoenen dat met stil staan beloond sporen op zolen toont bij de deur naast de mat die de zolen verschoont bij de deur naast de mat staat het paar schoenen dat een droef symbool is van veranderde mode de stellige voorbode van nutteloosheid bij de deur naast de mat bij de deur naast de mat…

Op het zonnige zand van het stralende strand pogen bleke blanken in het lachende licht van de zomerse zon op een kleurig kleed tot Afro te verkleuren hun wens is te bruinen van tenen tot kruinen en blond beige te vullen met kroezende krullen niet velen zullen van kleur verschieten een vakantie vindt men gewoon genieten men zal…

Mijn gedachten vliegen en vluchten in grenzeloos gerede geruchten naar de verste verten als vogels heen en weer en strijken in verre gehuchten naamloos nederig ter neer ze smullen van de verste vruchten van eindeloze ziedende zuchten zo worden woorden in gezangen vol verlangen naar de bronzen herfst hunkerend neergelegd vergezel…

De tijd tikt zich stap voor stap van de kalender af tot het laatste blad valt verscheurd leidt zij lijdend naar het licht bespiegelend zij zoekt en speurt naar inzicht alles tikt voorbij mijmerend wijs wikkend vol verwachting die ezel droeg zijn zalige last toch niet te vroeg…

pro-actief zijn jeukt mij te veel synenergy sluit mij steeds kort focussen maakt me heel scheel zet mij zeker niet in mijn kracht dat is waar ik agressief van word want dan ga ik steeds harder slaan maar laat je mij werken zonder klacht dan heb ik gewoon mijn beste baan…

Haar billen in een strakke broek beroerden mij door en door haar borsten in een badhanddoek daar waren geen woorden voor zij zat naast me in de hoek bij ons op het kantoor zij typte brieven ik hield boek de tijd trok een diep spoor in mijn zucht naar haar bezoek zingen wij ooit in koor want zij die ik zo naarstig zoek wordt mijn…

vergeef mij ik kon niet anders zijn dan ik in het leven ben geweest het was voor menigeen niet fijn want ik was werkelijk een beest…

bij de kist van zijn opa overleden na een ziekte vroeg een kind eens onbevangen hoe het was om dood te zijn zijn vader gaf als antwoord staande naast het open graf dat hij dat toch eigenlijk ook niet zo heel goed wist en zei daarom waarschijnlijk is dood zijn hetzelfde als nog niet geboren zijn dus is het niets…