Als de ondergang van de zon
bij het ondergaan van de zon
sta ik peinzend op een perron
vanwaar die ene trein terug
al in het middaguur vertrok
ik heb alles achter de rug
niet langer telt voor mij de klok
en goede plaats in een wagon
bij het ondergaan van de zon
vele landen heb ik bezocht
en de steden daar bekeken
nog zo veel meer heb ik gekocht
voor ik hier ben neergestreken
want ik vertrek nergens meer heen
en neem daarom ook geen retour
zo zit ik zegenrijk alleen
hier eindigt immers mijn vervoer
in mijn herinnering vervaagt
mijn leven op dit eindstation
waar geen gevaar mijn nog belaagt
het laatste aan een lange lijn
reizen had toch ooit zijn charme
maar ik stap niet meer in een trein
liever wijd ik tijd aan warme
stralend in zee zakkende zon
Geplaatst in de categorie: spiritueel