724 resultaten.
Leven
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
104 Ik verzin het allemaal zelf
Alles fantasie, illusie
Mijn eigen verbeeldingskracht
Ik ben er zo goed in
Mezelf overtuigen
Dat het zich om mij heen manifesteert
Fysiek.. in 3D
Tastbaar ervaar ik een lichaam
Vlees, bloed
Een wereld om mij heen
Maar
Ik verzin het allemaal zelf
Want
waar begint het immers
Als ik het niet zelf bedenk
Zonder…
Van wijn één druppel
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
95 Hoog op de maagdelijk nog niet verweerde
boeg van spanten sparrebomenhout
wordt nectar uit de offerschaal geplengd
alwaar scharlaken vocht neerwaarts zich mengt
met indigo van 't donker watervlak
bij zienerslofspraak en
priestergebeden
opdat de wrake van de god der zeeën
Poseidon afgewend wordt
en de toorn
van Nereus achterwege moge…
Satelliet
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
128 Een e.t. loze ufo
draait aardewaarts
ons iron dome binnen
het hitteschild dat
buitenaardse krachten
moet weren
astronomisch gezien
zou het ons moeten
beschermen
twenty four seven
rond twee uur hangt
een parachute
gelijk een mammon
in de midzomernacht
met helblauwe ribben
doordringend transparant
argeloze aardgebondenen…
geen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
165 soms denk ik
de wereld zou mooier zijn
als ik het voor het zeggen had
Ik zou geen bommen kopen
voor dat geld zou ik water kunnen leveren
aan de mensen die verdorsten
ik denk
de mensen laten het denken aan iemand anders over
aan politici, generaals
en denk dat ik slimmer ben, alles anders zou doen
en ik, ik denk dat ik het wel allemaal weet…
Niet genoeg
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
83 Ik kan er niet genoeg van krijgen:
de geur van de linde,
het rood van de papavers,
het groen van de velden,
het rijpen van oogst...
Alles is teken van een groot geheim,
iets achter en over de dingen
dat telkens weer juichen doet
en dieper zoeken
naar de bron en de bestemming;
dat doet vergeven en hunkeren,
dromen en beminnen;
dat leven…
Et ego
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
146 "Et in Arcadia ego,"
sprak Quercus de eik
in zijn solitude
"Ik berust in hetgeen
mijn bladerkroon kan dragen
alvorens mij mettertijd
en met mij talloos veel miljoenen
in mijn twijgenrijk bladerstruif
moederziel ten lange leste
in antieke kasten word begraven
ook hetgeen in mij
werd gesneden,
opdat geen nimf
of godenzoon
wie zij…
Het is stil waar d'aarde bloost
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
97 Stil
eindeloos wiegend
dompelen in omhelzing
luisterend naar bladmuziek
kijken met gesloten ogen
naar schilderenden lentekleuren
berust in de eenvoud van het leven,
dat ik veranker in een rustige plek,
een ligplaats in een wereld op hol.
Ik laat mijn woorden ijl en teer
deinen op luchtbellen
terwijl zonlicht regenbogen kleurt
dauwdruppels…
Khayyâms wens
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
146 De Zee van Zijn rees uit
de diepste duisternis
het hoe blijft steeds een parel
die verborgen is
Waarom werd zij zo fraai verbeeld: als tijdverdrijf
haar rozezacht gelaat en
haar cipressenlijf?
Welk doel had Hij, de Schilder van nog vóór de Tijden
met haar in dit Genotsgewelf, dit aards verblijf?
Beheerste ik, Khayyâm, de sterren en…
Eós' terugkeer
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
176 Telkenmale
na Diana's
jacht in 't duister
en de sluimer
van Selène
altoos schierend
aan de kieren
van de dauw,
de draad der dagen
spinrag van
de stukgeslagen
muizenresten
vleermuisnesten
daar waar 's nachts
de uilen schuilen
voor de angst en
weerzin wekkend
schrikaanjagende
maenaden
schuimend in hun
luipaardvellen…
Zephyr
netgedicht
1.4 met 5 stemmen
192 Allez, mijn schone aquarel
toon mij jouw solarplexuslicht
de zonnevlek en zonnebaan
ellips der aequatoriale
vederlichtheid der humaine
condition van 't tien dizaines
onderzonse ondermaanse
broos en vluchtig mensbestaan
wijl phaëton zijn paarden ment
doorheen diana's ozonlaag
in ijle luchten atmosferisch
volg ik jouw aura ademloos…
OL Heer Hemelvaart
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
377 Ge zult werken des aanschijns
Pauselijke encyclieken
het slot toe klikken.
Ruimtevaart de boot
die niet kapseist,
de Free enterprise
paradijselijk binnen strijkt.
Moedertaal
de grond bewerkt
grondbeginselen rechten uitgelegd.
Het schip, de ark van Noë
de duif ontdekt nieuw land
vluchtwegen hemels beleven
in niemandsland
Onze vaderen…
Tao
netgedicht
2.4 met 25 stemmen
191 Het gaat des anderendaags
gelijk voorheen
maar vormt zich anders in metamorfosen
gedachten die ik zelf niet heb gekozen
wat eerst echt leek is toch niet
wat het scheen
En vraag je wat het is dan
is het weg
nog voor het zich aan mij laat openbaren
in meditatie noch in
navelstaren
een vlindervleugelvlucht
achter de heg
Onzichtbaar…
Zijnsgambiet
netgedicht
1.7 met 7 stemmen
152 Soms toef ik in het land Passaggio,
een drekkig en onzalig tijdsgewricht
waarvan ik graag de ins en outs belicht
ten voeten uit, op mons Parnassio
Dan wijl ik starend in een ouverture,
het zijnsgambiet met kans op een miljoen
daar valt voor ons gevoel niets aan te doen
Ideeën die voor 'n mens te lang gaan duren
ik sta in Plato's grot en…
Amygdala
netgedicht
2.3 met 7 stemmen
192 Waar liggen de oevers
der elyseese geneugten
in wiens handen ligt
des mensen lot?
Een antwoord op deze binnen rijm gebedde, oorverdovende overvloed
aan klankwoorden van duivels prangende vragen laat zich na tienduizend jaar wijsgerige wijsheid
lastig in één puntige plooi van
een kristalhelder oogverblindende solarplexus voor eeuwig vastpinnen…
Viator
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
181 In de woeste wildernis,
de volheid van de leegte,
is er, si lux exivit, geenszins
in vino veritas, doch wel
de ledigheid des duivels
zijn oorkussen laat evenwel
zich nooit het zwijgen
of de wil opleggen
door wemelende sterren
van het hemelfirmament
het hiernamaals heeft zich
als onwennige viator
karmatisch in edens heden genesteld…
HOE KLEUREN KLEUREN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
443 ach de een houdt van blauw
haar betrouwbare helderheid
en haar waarheid
een ander houdt van rood
van de warmte en kracht
en van liefde krijgen en geven
velen zijn weg van oranje
dat je vrolijkheid en veiligheid
en pit laat beleven
en er zijn die geel prefereren
ze geeft het energieke licht
van de zon en schenkt creativiteit
sommige die…
Pasen
netgedicht
4.8 met 48 stemmen
223 zij waren
ieder apart
naar het graf
gekomen om
zijn gezicht en
lichaam te
verschonen met
witte doeken
de tombe en
rotsruimte van
de hof van Eeden
voelde al zijn
aanwezigheid in
zijn geschonden huid
de vrouwen wisten dat
hij er tijdelijk zou zijn
de heroiek van lijden
en dood en de
voorspelling van het
feest der verrijzenis…
Muze's onderdanen
netgedicht
2.4 met 8 stemmen
195 Begraven zijn ze al mijn metgezellen
mijn vedervrienden van het
vroege uur
beleefden met mij menig
avontuur
en ik met hen, ze zijn haast
niet te tellen
Geen wist welk leven elk van mijn kompanen
geleid heeft in de strijd om mijn bestaan
maar van hun schepper kon ieder op aan
Apollo's zonen, Muze's onderdanen
Zijn zij ontheven van…
Verschoond verstand
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
208 Gedenk te sterven,
nee niet gij,
dagenplukkers
van ontluikende geluiden
der nieuwe tijd
vaag weg uw herinneringen
in de schaduw
van posttraumatisch
wegterend hellevegenvuur
doch aan u, dovemansoren
der rechtvaardigen
kruisvaarders
schuttersputgravers
dodenmarslopers
aan de keerzijde
van het ondermaanse
alwaar zarathustra
het…
Aster*sken
netgedicht
1.2 met 4 stemmen
270 Ergens in de schaduw van
het Al
Vertoeft het amoregoloze
Niets
Ontsnapt aan het moment
dat nimf Pandora
Haar brainbox opent en bloemgodin Flora
Het firmament bestrijkt met asterisken
in nucleo sterren planetoïden
Egoloos doorschijnend als
het Iets
Dat voor het mensdom achterblijft als Hoop
Op de verlossing in hun Wederdoop…
Fatale vlucht
netgedicht
2.1 met 7 stemmen
221 Met zijn gedoofde toorts
achter groene muren
van gouden cypressen
daalt Daedalus' zoon Icarus
in een eenmalige
niet voor herhaling
vatbare teugelloze vlucht
aardewaarts
als helios' stand-in
vol elan en hete daad
hominidae verterend
neanderthalers sparend
in een door jeugdige overmoed
tot mislukken gedoemd
faliekant uit de…
White rabbit
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
222 Aan boord van Fragile
op weg naar haar tweelingzus gaia, het moederschip der blauwe planeet
ontwaart het eye in the sky
een wit konijn, moederziel alleen
en van zijn god verlaten
die de hele bliksemse heksenketel met een welgemikte worp smeet
in het zwarte gat in de rok
van het almaar slinkende terugplooiende heelal
het multicolor…
Creatio
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
187 Licht, lichtheid noch ledigheid,
geen geluid.
Niets...niets dan volkomen ledige, volledige, alles absorberende alles doordringende penetrante
impermeabele nonkleurige betekenisloze in zichzelf besloten
coherente uv-loze nietsheid:
leegte.
Bewegingloze uitgebreidheid..
Geen licht of andersoortige uv-stralen in de stratosfeer,…
De dag is goed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
328 De maan is vol
zon en sterren staan
in de juiste stand
het is de derde maand.
De dag is goed
vertellen de lichte tonen van
de gamelan versterkt door de
zware slagen van de trommels.
Op weg naar de doodstempel
wordt in de rijstvelden de dode
teder rondgedraaid in de toren
heen en weer gewiegd.…
De fluit van Pan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
200 Ik hoorde de fluit van Pan
en mijn bloed ging sneller stromen,
mijn huid begon te tintelen, en
ik kreeg vreemde, duistere dromen,
een intens verlangen
naar een Gehoornde God
die mij de zijne maken zou,
zijn wilde dans mijn levenslot;
Ik opende mijn armen, mijn hart,
ik opende mijn hele wezen, wie
zich vol overgave aan Hem geeft
hoeft liefde…
Ontzelfd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
287 Was het enkel omwille
van het ware goede en schone
dat de god der goden
de ziel schiep uit een deel
van zijn zelf
was het goede ware
schoon als het ware goede,
was het schone waar en
het ware goed
ware het goed
dat het schone niet minder
waar was dan goed
schoon het goede waar is
en meer schoon dan goed
dan nog is het waar…
Mantel
hartenkreet
4.5 met 13 stemmen
1.237 Mag ik onder Uw mantel kruipen
Als een klein onschuldig kind
Dat bij moeder schuilen wil
Tegen storm, regen en wind
Mag ik stilletjes daar zitten
Op mijn knietjes, biddend zacht
Luistert U dan naar mijn beden
Overdag en in de nacht
Mag ik delen in Uw liefde
Met allen die Uw kinderen zijn
Mogen wij bescherming vinden
Ook al…
Net als ik
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
365 De storm ging,
net als ik,
liggen.
De nacht viel,
net als ik,
in slaap.…
Laetatus sum
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
370 Overdag zal de zon u niet steken
en de maan evenmin in de nacht
mij was dit niet eerder bekend
Zo staat het in Psalm 121
ik hoorde het bij Monteverdi
Laetatus sum: ik ben verheugd
Licht reflecteert in het water
van bergstromen vloeiend en snel
wat ergens als gletsjer begon
wordt een Mondscheinsonate
en later
een langzame brede rivier…
Dood van een dier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
400 Rivieren worden wilde waters
Een weiland wordt een woeste woestijn
Dode dieren, een enkel nog even dolend
Dat denkt, dat het niet lang meer zal zijn
Maar het blijft bestaan, het beest
Maar mens, arme van geest
Jij,
bent er nooit geweest…