Alle inzendingen van W.

Het eerste dat ik dacht was: "Retteketet!" Toen ik die prachtige blonde meid Alle Spaanse rode pepers ten spijt Poedelnaakt zag liggen op het peperbed. Maar ik zie geen dier, of begrijp ik het verkeerd? Bedoelen ze die stoeipoes die hier naakt poseert? ...naar aanleiding van het bericht dat dierenrechtenactivisten mensen willen aansporen…

Zo graag... jouw hand in die van mij. Zo graag... je armen om me heen. Zo graag... zou ik je willen zeggen... .......................... Maar... ik, ik durf niet, ik val stil. Zo ben ik niet. Ik wil.. zo graag tegen je zeggen... ......................... Ik hunker, ik verlang, maar ik ben zo ontzettend bang...: jouw koele blik…

Overgang naar strand: plaats waar hoop en verwachting dwingen het fiere duin te trotseren. Duin: verzekering der duurzaamheid van 't achtergelaten land. De top is ver, het zand is los, slechts voetstappen zijn lokkende sporen, die de weg wijzen naar opwindend lawaai: spelende kind'ren die vrijheid doen horen. Achter het…

Men weet het present, waardig, maar in wezen niet daar Die ziel zoekt een uitweg in het breken van oude grenzen Ze stijgt omhoog, klapt schokkend tegen ‘t ronde hemelruim Tuurt omlaag, valt in een diepe zee, angstig, grijs en grauw Zijwaarts tuurt grijnzend een blik in cynische toverspiegels Vanaf de overkant, puur en lonkend, oog in oog met…

Het wandelen van de avond geeft verstilde impressie Belevenissen van deze dag leggen zich murmelend neer Met iedere stap verwijdering van dingen zoals ze zijn Langzaamaan valt verloren geheugen fel op haar plaats Duisternis dekt toe, wat ik zo zoet, alleen voor lief nam Opent blind een vergezicht aan wat ik niet wilde weten Met steevast ritme…

Vroeg in de morgen Heb ik je getroffen Nevel in de haren Door herfstgeur omringd Spinrag rond je ogen Jouw lieve blik gedoofd Klanken uit je oren Gedachten ijzig koud Diep in de nacht Liet jij me achter Mijn beminde muze Voor eeuwig altijd stil…

Mijn lieve kindje zomaar weg... voor altijd uit mijn leven. Gegaan zonder één geluidje, zonder enig teken. Ben zo moe... te moe om door te gaan Blijf liever liggen op het gras, dat ooit zijn troost uitdeelde. Het gras dat o..zo koud nu is, en mij opeens verveelde. Hoe kon dit nu gebeuren, het leven heeft geen zin. Geen zin meer zonder…

De zerken boden een trieste aanblik. Het miezerde. Het werd al kouder. De eenzame vrouw bij een graf schokschouderde. Ik zag haar zo alleen daar staan. Ik leefde in gedachten met haar mee en sloeg mijn armen om haar schouder. Het miezerde. Het werd al kouder. "Hier ligt mijn kind. Hij rust'in vree". Zachtjes weende ze aan het graf om…

Overmorgen is vandaag eergisteren. Over een poosje is straks een tijdje geleden. Na lediging is wat vol was leeg en zo is een bovenetage soms ook beneden. Voor de één is zwart dat voor de ander wit is. Is de werkelijkheid een onomkeerbaar feit. Echter, de absolute werkelijkheid is: Er bestaat geen absolute werkelijkheid.…

Opgejaagd door vele wijzerplaten worstelt de stervende zich voort. De angst, tot in de ziel gesmoord. Wat kan het leven nu nog baten? Geen behoefte heeft hij nog aan praten. Niets waar de stervende zich aan stoort. Het enige leven bevindt zich in de straten waar hij nog enkele stemmen hoort. Voorbij gaan de herinneringen. Zijn laatste jaren…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen. En, zou ik, minder wijs dan hij, Mijn tijd met ledig zijn…

Zoveel te bepraten. Zo veel nog te doen. Toch moest je ons al achterlaten En de deur van het hiernamaals open doen. Zoveel nog te ontdekken. Je stond nog zo kort in het leven. En toch moest je je al terugtrekken om zo op te geven. Je had je leven net op orde en niet meer die wanorde. Waarom is dit gebeurd? Het heeft onze harten verscheurd…

waait door de bomen een blad stort op de bodem alles valt ooit neer…

Een ster aan het inktzwarte firmament laat je beseffen hoe nietig je bent. Zo'n stip in een eindeloze oceaan maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…

Op het gladde ijs is het zonder je schaatsen moeilijk bewegen.…

Ik wil je kwijt, uit mijn hoofd, uit mijn gedachten, uit mijn dromen, en slapeloze nachten...…

Vloeiende tranen, ze vormen een zee. Vloeiende tranen, ik drijf erin mee. Ik zink in mijn verdriet, dieper... dieper... dieper... en niemand die het ziet.…

JP heeft het verprutst En wel voor de tweede keer Met de PVDA aan de kant geschoven Kruipt ie terug naar VVD Maar wie moet er dan bij? Niemand is goed genoeg En praten met de LPF Daarvoor is het nu nog te vroeg Maar de SP is te links Groen Links is te groen D66 die wil niet Wat moeten we nou doen ? Misschien heeft u nog een idee Voor…

Bommenregens vormen Rode plassen in de straat Oneindig groot verdriet Slaat om in blinde haat Met onwaarschijnlijk groot gemak Word de waarheid ruw ontwricht Door de oorlog af te doen Als schoon en doelgericht Vertel dat maar aan de man in Hilla Die het geweld wilde ontkomen En bij zijn angstige vlucht uit de stad Zijn familie hem…

Morgen ligt er weer een engel naast me zij aan zij Zo vallen we in slaap veiligheid en warmte voorop Terwijl we samen afreizen naar het land der dromen Dromen over wat is geweest, dromen over wat nog gaat komen.. Die engel waakt zelfs in zijn slaap over mij Omdat hij om me geeft tot in het diepste van zijn ziel Hij zou voor me door het…

Wil je bij me zijn vannacht? Ook al is t dan niet echt een samenzijn Wil je bij me zijn vannacht? Al is het alleen maar in gedachten... Wil je bij me zijn vannacht? Je armen om me heen Zoals je altijd doet Wil je daaraan denken wanneer ik slapen ga? Zodat je bij me bent vannacht al is 't alleen maar in gedachten zodat ik me veilig…

Ik wil foto's van vandaag nieuwe foto's van jou en mij waarop we intens gelukkig zijn Ik wil foto's van later van hoe het misschien ooit zal zijn foto's waarop we samen oud en samen nog steeds gelukkig zijn Foto's van toen zijn er genoeg maar ik wil foto's van vandaag waarop te zien is hoeveel ik van je hou... ik wil foto's van…

Mag ik nog heel lang van je houden? Zoals alleen jij van mij houden kan Mag ik nog heel lang bij je blijven? Al is het alleen maar in je hart... Zullen we wat aan elkaar beloven? En die belofte nakomen... Zullen we samen oud worden? Al is het alleen maar in onze dromen Of wordt het echt werkelijkheid? Raak ik je dan echt nooit meer kwijt…

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken. Ik dank de sterren en de maan dat iedereen die komt en gaat de diepste sporen achterlaat, behalve jij, dat jij mijn deuren, dicht of open, steeds voorbijgelopen bent. Het is maar goed dat je me niet herkent. Kussen onder straatlantaarns en samen dwalen door de regen, wéér verliefd zijn, wéér verliezen…

Als ik in de spiegel kijk, zie ik niet alleen mezelf Als ik kijk hoe gelukkig ik eruit zie weet ik hoe dat komt Wanneer ik in de spiegel kijk, zie ik een gloed om me heen Ik zie dat ik verliefd ben en ik weet hoe dat komt Wanneer ik in de spiegel kijk en eens heel erg goed ga turen zie ik jouw schaduw naast me staan En ik weet hoe dat…

Als je me stiekem ‘ns zou vragen Geheel onverwacht Hoe belangrijk je voor me bent En wat ik denk wanneer je naar me lacht Het antwoord blijf ik je schuldig Of misschien is het een beetje vaag Ook al zou ik zo graag willen antwoorden Op je belangrijke vraag Je bent een deel van mij Een groot deel van m’n leven Een kus van jou, of een knuffel…

Soms hoop ik dat je in m'n ogen kunt lezen Hoe ik me echt voel Vooral wanneer ik mezelf niet ben En niet zeg wat ik precies bedoel Soms hoop ik dat een aanraking genoeg zegt Dat de rest er niet toe doet Dat het niet geeft als ik wat anders doe Mijn hart niet m'n liefde zomaar in je schoot leg…

geef me vleugels om te zweven even maar, om weg te zijn om de vrijheid te beleven even te ontvluchten; werkelijkheid en pijn ik wil even leeg zijn en ervaren wat de rust van vrede is, daar dromen beleven die er nooit waren laat het me proeven, even maar ik wil de zonnestralen raken, de regen voelen op mijn huid tot de regenboog zich als een…

Zoals bij 't veelbelovend ochtendlicht de merel gestaag het leven kust voel ik haar schoonheid ontwaken en stijgt ze sprankelend op Jij speelse overmoedige melodie waarom niet blijven resoneren als de dag zachtjes schreiend haar voortschrijden verscheurt Wat harmoniërend en zuiver klinkt kan toch ook fier, edel en standvastig getergde…