het verraad

de professor zoekt een veilig heenkomen onder het bed.
maar hij moet slapen gaan,
hij mag niet meer roepen,
beveelt een boze stem,
er is niets aan de hand,
het licht van de overloop blijft aan.
alsof dat beschermt
tegen het duivelgezicht Olrik
verraderlijk verankerd in het vertrouwde;
zelfs dekens en lakens spannen strak samen
en branden zijn helse adem als een verstikkende tatoeage
nadrukkelijk in het bange lichaam.
bekneld ligt zijn hoofd in Olriks wraakzuchtige schoot;
drink mijn zwarte inkt met je bevende ogen,
proef er de dode geest
die jou naar hartelust belaagt en heus wel te pakken krijgt.
weer knijpt de nacht de jongen wakker
in zijn zoveelste bed dat met opzet ingesteld
op het voorafgaande uur rond raast
in de slinkende kamer aangetast door de peilloze klok
op zoek naar het licht van de dag;
de jongen houdt zich roepend om mama en papa
vast aan het kussen dat boos in zijn vingers bijt
terwijl een nachtelijke gloed
zijn getekend lichaam uitwrijft
alsof het verdwijnen moet.
dit is een langlopende valstrik, sist Olrik in zijn oren,
elke nacht woon ik in jouw bedriegelijk bed.
bij jove, waar blijft Blake?

Schrijver: w. huetink, 15 april 2009

huetinkxs4all.nl

droom strip

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 376