Alle inzendingen van Willem B. Tijssen

Ik ben van die tijd; van voor deze tijd. Ik heb geen spijt te hebben geleefd voor deze tijd. Want de tijd voordien heeft mij ingewijd; en de tijd van nadien heeft mij van zijn beklemming bevrijd. Ik ben van die tijd; zonder voorkennis van deze tijd. Ik heb de uitkomst van deze tijd niet voorbereid; maar de gang haar te beleven…

Dag oude dibbes, dag oud jaar. De terugkerende scheiding schaadt het lot van een weemoedige duikelaar. Een duikelaar die opkomt tijdens twaalf maanden van leren, die twijfelend hoop geven om uiteindelijk weemoedig te doen generen. Schaduwen vallen over de lichte trend van een duikelaar, die het zwart omhullen bij het naken van een nieuw…

De tijd vliegt. Maar wat niet liegt dat is de tijd. Een oud jaar raakt zijn verleden kwijt, dat hem ontnomen zal worden door het nieuwe bewind. Het omzien naar geleefde tijd wordt door de toekomst even verblind. De tijd vliegt. Maar wat niet liegt dat is de tijd. Het oude jaar torst een zandloper met vlijt, die iedere laatste korrel…

Het Behouden Huis heeft mij behouden. Afgesloten van de wereld in de winterse koude. De poolberen op het ijs hielden mij gevangen; ver van huis gestrand op mijn wereldse belangen. Op Nova Zembla vervolgde mijn leven zijn spoor; Mijn voetstappen in de sneeuw waren maar een fractie van wat ik achter mij verloor. Het Behouden Huis heeft mij…

Minuten gaan aan mij voorbij. Mijn tijd woekert, zo het zij. Spijt dat zij zo zinloos aan mij voorbij kan gaan, verspeelt zij iedere reden van bestaan. In gedachten denk ik dat zij ook mild kan zijn. Dat zij niet immer scheidt met pijn. Ik wil op de wijzers van de klok kunnen vertrouwen. Mijn tijd aan hun wijsheid toevertrouwen. Uren worden…

Alleen jij biedt mij jouw handen, wanneer ik bang ben in het donker van de nacht. Jij biedt ze mij bij mijn erkenning, dat jij mijn verassing bent waarop ik zolang heb gewacht. Alleen jij speelt met mijn huid, wanneer wij intiem samen zijn. Zachtjes streel jij oude wonden en zalf jij met de zoetheid van het gelukkig zijn. Alleen als ik…

De geest van de vrek die woekert met zijn aardse tegoed; heeft de drijfveren van het hebben die hem doen vergeten hoe die leven moet. De geest van de vrek kent drie historische fasen die 's nachts bij hem aankloppen om empathie, dat hem nimmer deed verbazen. Verschijningen in drievoud van de geest van een heel leven, die een…

Het denken geeft reden om te kiezen voor een wereldse vrede. Met kerst leeft de gedachte om de pijn van het voorbije te verzachten. Het tekort in het leven maakt plaats voor de hoop die alleen het kerstkind kan geven. Het denken geeft reden om te kiezen voor een wereldse vrede. Een kerstgedachte die tot verbroedering leidt; en de mensheid…

Kerstkind u kwam hier op aarde om ons in vreugde iets te laten beleven van uw waarde; dat door uw liefde genezing aan onze zielen geeft. Kerstkind u kwam hier op aarde om ons in geloof iets te laten beleven van uw waarde; dat door uw filosofie naar een nieuwe wijsheid streeft. Kerstkind u kwam hier op aarde om ons te onderwijzen over…

Op een heldere winteravond aan het begin van kerstmis schittert een geweldig licht. Een ster aan de hemel die zich vol spiritualiteit op de wereld richt. Vanaf de nacht tot aan het ochtendwake als een signaal naar de mensheid in zijn tijd; verschijnt stralend zonder zich te verbergen het teken van de drievuldigheid. De herders keken ooit…

Steel niet mijn droom op een beter leven. Mijn droom die pas ontwaakt als ik jou die kus mag geven. Die kus die het verhaal vertelt dat vele wonderen telt. Die kus die bij mij de trots opwelt, omdat die de toekomst aan mij voorspelt. Steel niet mijn droom, omdat ik niet meer kan geven. Mijn droom die mij kleurt als een blauwdruk…

Elke mooie vrouw is een cynische glimlach op mijn gezicht. Een letter in een tragisch gedicht. Dus, kijk ik nooit meer om. Elke mooie vrouw waar iemand bij wil horen; kan mij bekoren in een niet verstoren. Dus, houd ik mij liever dom. Zelfs de allermooiste vrouw zal ik niet begeren; in een leven leren zonder wederkeren. Dus, vertrek…

In een wereld waar het recht van de sterkste vele harten beheert; wordt met kerst iets van de nieuwe boodschap geleerd. De kerstster die dan weer voor iedereen straalt; plaatst voor het voetlicht het verhaal van een nieuw kind dat eens voor een zondige wereld met zijn bloed betaalt. Een geboorte van toen op weg naar het kruis; geeft…

Het is koud in December. Weer keert de winter en vertraagt mijn gang die toch bestemder om de juiste beslissingen vraagt. Mijn stemming is opgelaten, want het dagelijkse leven wordt bijgelicht door de feestverlichting in de straten die reeds op het kerstfeest zijn gericht. De maanden gingen zoals ze gingen. Het volgend jaar klopt…

Zie ik met mijn ogen? Of word ik door een andere werkelijkheid bedrogen? Zie ik soms de wereld te zwart? Zie ik soms de wereld door een roze bril? Of zie ik alleen de dingen die ik wil? Zie ik met mijn ogen? Of word ik door een ander zintuig bewogen? Zie ik mijzelf soms in geel en groen? Zie ik soms niet voorbij de lengte van mijn…

Armtierig kaarslicht verlicht een karig gedekte tafel van een kerstviering die niet de weelde van de sterke benen overspant. Zonder Michelin sterren vult de eenvoud de magen van de stille armoede in menig Europees land. Arme gezinnen; soms soep op de straat van het Leger des Heils bij een 'stille nacht' 's avonds laat. De bezongen…

Ik ga in de vroege morgen. Ik ga midden op de dag. Ik ga in de late avond. Ik ga in de donkere nacht. Ik ga met een rustig hart. Ik ga niet gekweld door zorgen. Ik ga met een optimistische lach. Ik ga gebaand over goede grond. Ik ga naar het licht waar de toekomst wacht. Ik ga naar wat leidt tot vreugde in mijn hart. Ik laat mij leiden…

Zij schuiven hun stoelen onder de tafel. Hij staart naar zijn boterham met boter. Maar zijn ogen mijden zijn ouders. Hij weet zijn angst wordt alleen maar groter. Zij staan op in de morgen. Zij gaan slapen in de nacht. En zelfs niemand heeft in de gaten dat hij zo zelden lacht. Hij komt vroeg thuis van zijn bezigheden buitenshuis; en…

De betovering van de stille kou zal mij weer verrassen. Ineens is daar dan weer die wereld wit en verstild. Die mij lijkt toe te roepen: 'ervaar mijn schoonheid'; en het zal lijken alsof ze op deze manier om mijn aandacht gilt. Kijk zo zal ik het zien: 'elk detail, elk element zal zichtbaar worden; en het besef te verkeren in een stille…

Als de donkere dagen zijn gekomen, en de kerstviering mij verplicht; laat ik mij leiden door mijn dromen en de engel die mijn boom verlicht. Als de donkere dagen zijn gekomen, en de kerst reeds op mij wacht; wordt ik geestelijk meegenomen door het wonder stil verwacht. Als de donkere dagen zijn gekomen kan ik op weg naar het kerstlicht…

Wij zijn echt niet zo verschillend; wat jezelf ook denken mag. Het leven kan soms een slagveld zijn van gebroken harten en vervaagde idealen. Het neemt wat en soms geeft het wat. Het is de prijs die wij ervoor betalen. Maak een stukje voor mij vrij. Geef een stukje van je hart. Open een stukje voor mij apart; en doe er een stukje van het…

Een kind dat zich op zijn wereld bezint; merk op hoe onbeschroomd en welgezind het aan zijn nieuwe leven begint. Hoe het omziet en met zijn handen zwaait; zijn eerste woorden spreekt; zijn plezier uitkraait. Hoe het leeft zonder besef waar het zal zijn. Het voelt zonder angst voor de pijn. Zijn eerste fantasie op papier beschrijft…

Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken…

Geef mij jouw ogen, zodat ik door jou kan zien. Geef mij jouw mond, zodat ik kan proeven van jouw smart; hetgeen jij niet spreken kunt met de woorden van jouw hart. Geef mij jouw oren, zodat ik meer van jou zal horen. Geef mij jouw hand, opdat ik beter voel; hetgeen jij afschermt met jouw verstand. Geef mij jouw haar, zodat ik meewapper…

Met mijn handen druk ik uit wat mijn tong niet zeggen kan. Zij zijn de tong van alle standen. Zij zijn de tong die taal uit, en spreken in alle landen. Met mijn handen benadruk ik onvermoed wat in mijn binnenste onstuimig broedt. Zij die de slip op de tong doen stranden, vinden troost in de taal die gebaart met de handen Met de handen…

Mona Lisa, grote voorname diva. Van het verleden, maar ook van de tegenwoordige tijd. Jouw mysterieuze glimlach is voor de eeuwigheid. Als een verrassing die niet twijfelt aan een eigen realiteit. Mona Lisa, geschilderde Maria. Icoon uit het verleden, maar ook van de tegenwoordige mens. Die vele harten in verlangen heeft gebroken…

Geslepen glas, achter al die ramen; komen al mijn gedachten samen. Geslepen glas, in de kern ben ik wel; een diamant in een kleurenspel. Achter al die ramen vang ik licht. Beschijnt de dag mijn droevig gezicht. Achter al die ramen krijg ik vorm. Ben ik veilig voor elke storm. Achter al die ramen noem ik mij bij namen. Behoef ik mij niet…

Avonden van grijze saaiheid onder het schijnsel van een schemerlamp. Gesprekken gaan vaak over hetzelfde; blinken niet uit in hun originaliteit. Plichtmatig wil men wel weten hoe het met de ander gaat. Maar belangrijker is de vraag, wat zullen we vanavond eten; en hoe de voetbalclub er voorstaat. Het weer en andere oppervlakkigheden…

Alles is meer dan een beetje. Het is de hele hand. Weten hoe het anders moet staat aan de andere kant. De beste stuurlui aan de wal draaien aan het grote rad. Zij menen dat er een waarheid is of juist iets meer dan dat. In het land van de grijze luchten dwaalt een dwaasheid door de tijd. Lopen de rivieren van oost naar west; voert het…

Vlak voor het slapen gaan, wanneer je bang bent voor de morgen; jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen, wil ik muziek zijn voor jou. Wanneer je geen mogelijkheden meer ziet. Je alleen maar zwarte dromen droomt. Je geluk nog slechts bij de buren woont, wil ik muziek zijn voor jou. Muziek zoekt zijn weg in duistere tijden. Muziek…