inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.105):

Eenzame mensen

Zij schuiven hun stoelen
onder de tafel. Hij staart
naar zijn boterham met boter.
Maar zijn ogen mijden zijn
ouders. Hij weet zijn angst
wordt alleen maar groter.

Zij staan op in de morgen.
Zij gaan slapen in de nacht.
En zelfs niemand heeft in de
gaten dat hij zo zelden lacht.

Hij komt vroeg thuis van zijn
bezigheden buitenshuis; en sluit
dan zijn deur en alle ramen.
In zijn binnenste voelt hij zich
leeg. Maar hij is te zwak om zich
daarover bij anderen te schamen.

zij staan op in de morgen.
Zij gaan slapen in de nacht.
En zelfs niemand heeft in de
gaten dat er geen mens meer op
hem wacht.

Men ontmoet de mensen,
men houdt zich toch verborgen.
Hun smoezen van vandaag zijn hun
bedrog bij een wakkere morgen.

Zij staan op in de morgen.
Zij gaan slapen in de nacht.
En hebben zelf niet in de gaten
dat morgen alleen de eenzaamheid
op hen wacht.

Schrijver: Willem B. Tijssen, 16 december 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 204

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
16 december 2015
Eenzaamheid wordt hier voelbaar verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)