Alle inzendingen van Willem B. Tijssen

Ik wil vooral niet te gewichtig doen. Ik ga voor het juiste gewicht. Niet te zwaar of dikdoenerig. Maar natuurlijk ook niet te licht. Het leven vraagt om keuzes om voor jezelf in te kunnen staan. Dat vraagt om iemand van formaat die in zijn eigen schoenen kan staan. Je kwaad maken helpt vaak geen zier. Dat is een neurose die gaat over…

Een schaduwspel met wajangpoppen achter een wit laken voltrekt zich een projectie van de werkelijkheid tot een schimmenspel. Tempo doeloe lijkt daar te heersen. Een burn out heeft daar geen kans. Staat daar voor eeuwig buitenspel. Gamelan muziek kalmeert de aandrang van een op haast gerichte westerse toerist. Hij leert dat er naast…

Vluchtig vervlechten de handen de garens in zijn per twee gekloste duale verbanden. Met honderd klossen kostbaar garen verfraaid worden patronen uit een handzaam kloswerk gedraaid. De kantwerkster kantklost haar kantwerk gespeld op kussens verwerkt in kragen. Het kostbare kantwerk dat historie torst en ooit alleen door de rijken der…

Wat een rijkdom om vrij te zijn. Om zelf voor je eigen keuzes te mogen instaan. Om niet de dreiging te voelen van een andermans repressie. Verantwoordelijkheden te kunnen nemen en daarvoor zelf in te mogen staan. Wat een rijkdom in een tijd waarin slavernij niet langer de norm is. Waar ongelijkheid gelijk aan verscheidenheid mag zijn…

Durven wij wel altijd eerlijk tegen onszelf te zijn. Heeft de waarheid nog grip op ons in voor ons moeilijke tijden. Wie denken wij wel die wij moeten zijn als onze ziel daar dagelijks onder moet lijden. Onze ziel is de kern waar ons leven om draait. Een identiteit die graag zuiver stemt omdat het daar in essentie om vraagt. Een wereld…

De verpakking, een lichaam zo veranderlijk van gladde vormen tot de plooien van de geleefde tijd. Een soms appetijtelijk genieten. Of een verafschuwing door de rimpels van de eigen strijd. Een maatpak met genetisch enige verschillen. Gegoten voor een hele levenstijd. Niettemin niet onaantastbaar voor een ieders grillen. Op elke…

Bloemen van de verleidelijkheid worden momenteel niet in het nauw gedreven. Zij gloriëren op de juiste tijd. Van lente tot aan de zomer een uitbarsting van dat kleurig bloementapijt dat ons niet in droefgeestigheid om doet keren. Heden mogen we het weer beleven gelijk de vogels in het vrije veld. Het verhaal van een ongekende bloemenweelde…

De vergeten mens, de gang van dementie. Over een grens van menselijke clementie. Het oude leven dat geen genade meer vindt van een eens kennende wereld als een eigen kind. Het oude leven heugt zich nog slechts een kronkelweg over de lange termijn. Het sloft door een verpleeghuisgang waar de dag van gisteren vandaag vergeten zal zijn.…

In geest en kracht wordt de boodschap gebracht. Van een opwekking op een zekere morgen. De mens die voorheen nog niet aan wonderen dacht; kiest voor het nieuwe balsem dat vrijwaart van vroegere zorgen. Ja, dat wonder zal tot die mens komen. Vervult een geest met het vuur van een vreedzame macht. Dat veertig dagen nadat de dood was…

Alles heeft zijn grenzen. Vooral als het om de liefde gaat. Ieder mens vervult graag zijn eigen wensen. Ieder mens is graag tot echte vriendschap in staat. Soms kan de eenzaamheid zo sprekend wezen. Valt er innig verdriet in ogen te lezen. Blauw vervalt tot grauw en soms tot waterlanders. Hoe moeilijk kan het dan soms zijn in het gemis aan…

Gezicht van een engel zo maagdelijk zacht. Blik op de wereld onwetend van wat op jou wacht. Het geluk krijgt vleugels als jij naar mij lacht. Jouw mysterieuze blik magnetiseert mij bij overmacht. Lippen vormen bij herhaling het betoverende woord; dat over de hele wereld als een mantra vele harten verstoort. Ze drinken de drank…

Ik heb een rood lint om de boom gebonden. Na al die jaren dat ik jouw brieven heb verslonden. Een teken van herkenning en verbonden zijn. Na al die jaren van gemis kan een scheiding beklemmend zijn. Het niet verder kunnen reiken dan spiritueel vraagt van een mens soms veel te veel. Wie anders kan mij nu naar die boom toe drijven.…

Avondhemel doortrokken met rood. Met donkere vlekken maak jij een epiloog met wat leeft bij de dag. De onderliggende wereld gaat weldra sluiten. Jouw donkere pakking zal weldra bijna elke levensgang stuiten. Avondhemel bloed doorlopen. Met jouw avondrood weerspiegelt zich een dagsluiter die er wezen mag. Ver beneden hoor je de laatste vogels…

Zo vervliegt een leven als een pluizenbol in de wind. Als een windekind heel jong nog die door een onstuimigheid wordt verblind. Die zijn levens- dagen nog niet moe is; en aan het verpluizen nog niet toe is. Fris zijn positie afperkt tussen alle paardenbloemen en de andere wildgroei in het veld. Meebuigt met alle winden die het onkruid…

Waar dromen niet kunnen wonen. Is alleen maar plaats voor de werkelijkheid. Daar is het zaak de tijd goed te benutten. Is het zaak dat je aan jouw tijd volledig bent toegewijd. Tijd is geld is het credo van een harde realiteit. Ik wil mij in mijn tijd nuttig maken. Mij niet in mijzelf verliezen; zodat ik mij aan de taken van het leven…

Een pettendrager is een aandachtvrager voor een heel gevoelsleven onder de last van een pet dragend beleven. Over wat valt verbergen soms te tergen, maar soms ook vreugde om de arbeid doet geven. Die vreugde om de arbeid wordt beleefd en wordt benijd. Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij…

Bejaarde borsten; een reeds lang geconsumeerde sex. Tussen twee mensen op leeftijd. Ooit een ontboezeming met veel succes. Borsten als rijpe appels verleidden de man eens tot het naakte liefdesspel. De streling van de tepels in een afglijden naar de buik en navel. Toch konden de borsten hem altijd bekoren; gaven zijn nimmer enige spijt. Minder strak…

Het beste paard van stal. Met witte bles en donkere manen. Niets kan zijn koninklijke uitstraling doen tanen. In volle draf over hindernissen niet te stuiten. In edelheid treedt de ware aard naar buiten. In vol galop gaat het beste paard van stal. Een volbloed moet glanzen bovenal.…

Vandaag stond ik op. Ik stelde vast dat ik leef; en dat ik het geluk heb dat ik nog gezond ben. Wat zou ik dan verwend zijn om nog meer welvaart te wensen? Zoals de mensen die rijk zijn maar arm van ziel. Geld en bezit kan je ook begrenzen. De vrijheid te proeven is het leven waard maar uiterst fragiel…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa. Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. Niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander…

Eén voor één leg ik om mij heen de bouwstenen van mijn leven. Zo bouw ik aan en huis. Vindt mijn ziel zijn eigen thuis. En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven. Eén voor één plaats ik voor en achter een venster met uitzicht op het leven. Zo kijk ik door het spiegelend glas. Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas. En schrik van…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met water en brood feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat was afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd. Zo zal…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er gloort…

Er is niets veranderd. Alles bleef op zijn plaats. Moderniteit lonkt soms verleidelijk. Nieuwe visies raken voortijds buitengaats. Er is niets veranderd. De wereld draait om zijn as. Progressief blijft de toekomst wenken. Klein blijft de mens die niet dankbaar was. Onveranderlijk wispelturig blijft de mens die raakt aan de grens…

Mensen het is een wonder. Er zijn individuen die gaan zonder. Zij ondervinden niet die dagelijkse trouw van de man of vrouw die regelmatig zeggen kan 'ik hou van jou'. Zij zijn alleen in een wereld door de massa omsloten. Buiten de massa voelen zij zich vaak door het leven verstoten. De alleengang lijkt hun lot te zijn op het levenspad…

Trots ben ik op de pauw. En de pauw is trots op mij. Men kent het beest aan zijn mooie veren. In alle variaties blauw heeft deze veel in huis; naast het ook zo gevarieerde groen met zwarte stippen, waarin hij zo feestelijk welbewust gaarne over de dierenweide al zijn charme wenst te manifesteren. Met zijn wijd uitstaande vederbos.…

Geluk zit in de kleine dingen. In een knipoog, in een lach. In een straling, in een knuffel. Of een mooie verjaardag. Geluk zit in de kleine dingen. In de wolken, in de lucht. In de sterren, in de hemel. Of de vogels op hun vlucht. Geluk zit in de kleine dingen. In de koeien, in de wei. In de bladeren, in de bomen. Of iets liefs dat iemand…

Samen beleven we de natuur. Daarmee ben ik zo intens blij. Het duurt wel meer dan twee uur. Zoveel mooie dingen zien wij. Zelden wil jij buiten iets met mij doen. Maar als je dan in de natuur bent bewonder je aandachtig al het groen. Trots op alles wat je weet en kent. Ik kan er zo naar verlangen. Wat geniet ik er toch van. Jij met je…

Pijnlijk vermoeiend is het leven iedere dag. Pijn in rug en handen, de verstijvende Ledematen zonder kracht. Van rug naar Nek en de knokkels in de handen verstijft Reuma een leven van pijnlijke verbanden. Het lichaam scharniert minder soepel En pijn mergelt het leven uit het Verstijvende been. Het proces van Aftakeling is onzichtbaar voor…

Nobele duiven vliegen voor de vrede Met in hun snavel een maretak. Nobele duiven bepalen voor het heden Hoe wij samenleven onder een hemeldak. Nobele duiven maken nimmer ruzie Met hen die ijveren voor een bestand. Nobele duiven brengen vrede Aan alle burgers van ieder land. Nobele duiven willen welkom heten In hun wereldse duiventil. Nobele…