80 resultaten.
DE DRUKPERS
poëzie
4.2 met 8 stemmen 2.698 Thou god of our idolatry, the Press! [Cowper]
Wat zeg ik thans van d'Afgod dezer dagen,
De Drukpers, bron van onopnoembre plagen? -
De zege van Geweten, Vrijheid, Recht,
Is mooglijk door haar invloed eens beslecht;
Doch bozer plaag dan Faroos Rijk bezwaarde
Maakt thans door haar een Helpoel…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.6 met 18 stemmen 2.676 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
Op een blind geboren maar uitstekend schoon kind.
poëzie
3.0 met 1 stemmen 2.622 Onthield u 't Lot, bevallig wicht,
Bij zo veel schoons het zonnelicht,
't Was niet uit wrok, maar medelijden.
Het maakte u, als Cupido, blind;
Maar 't wilde, o albekorend kind,
U voor Narcissus' ramp bevrijden.
1795…
HET TABAKROKEN
poëzie
3.6 met 17 stemmen 2.595 Die heb met Godvergeten hand
Zijns grijze vaders nek gebroken,
Die 't eerst dat heilloos stinkend roken
Heeft ingevoerd in 't Vaderland.
Hij gaf 't verachtlijk wormgebroedsel
Der laffe en vuile luiheid, voedsel
In breinbedwelmings toverrust:
Hij was 't die de vlijt en spierkracht doofde,
En …
Driftigheid
poëzie
3.9 met 15 stemmen 2.504 't Vluchtig woord, dat van de lippen
Af mocht glippen,
Wortelt niet in 't open hart.
Laat het vlieten, laat het schieten,
Dat de borst zich uit moog gieten,
En ontlasten van heur smart!
In één woordje, door de winden
Met hun adem weggespoeld,
Is de hevigheid van vrinden
In één oogwenk tijds verkoeld.
Maar, wanneer, met loerende…
Noodhulp
poëzie
2.5 met 13 stemmen 2.389 Als ’t prangen van de nood hevigst overstelpt,
En alles ons vervolgt en woedend gaat verslinden,
Dan is ook ’t uur naastbij dat God de bidder helpt;
Maar verst, wanneer men ’t acht in mensenhand te vinden.…
De winter.
poëzie
3.5 met 6 stemmen 2.357 Het vochtige teken
Der stortende beken
Rijst over ons hoofd.
Nu zinken de stralen,
Waar heuvels en dalen
Door wierden gestoofd.
De snelheid der stromen
Begint te verlomen,
In 't vallen gestuit
Door schuivende korsten,
Die de oevers doen dorsten
Met telgjens en kruid.
De koele Najaden
Verleren het baden,
En schuilen in 't hout:
En '…
Bij de Jaarverwisseling
poëzie
2.7 met 15 stemmen 2.297 Schep mij een nieuw harte, o God!
DE PSALMIST.
Hoe vlieden, hoe jagen
De rollende dagen
In wisslende vlagen
Van zoetheên en plagen,
Van smart en genot?
Van smarte
Voor ’t harte
bij ’t wereldse lot!
Van zwoegen
Bij ’t ploegen,
Door de uitkomst bespot! —
Maar blijdschap in ’t streven
Naar 't hogere leven,
Verenigd met God!
o Vloeit…
Rust
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.243 Geen smijdig goud of elpenbeen,
Geen zuilbalk, verr' in 't West gesneên,
Bewelft mijn kamers en portalen.
Geen zijden val- of plooigordijn
Onttrekt mijn oog de zonneschijn
In slaapsalet of etenszalen.
'k Heb Hessens schatkist, met het bloed
Van menslijk slachtvee aangevoed,
Noch Fredriks spaarpot leeggeplonderd;
En voer in 't…
Oranje
poëzie
2.9 met 7 stemmen 2.092 Vlecht Oranje om de hoed!
Holland rijst met nieuwe moed
Uit de schoot der waat'ren!
Huppel vrolijk in het rond!
Daver Hollands vruchtbre grond!
Laat de vreugde schaat'ren!
Holland grijpt de wapens aan,
Om de vijand af te slaan;
Plant de leger vanen,
En het uitgetogen zwaard
Zal de fiere Leeuwstandaard
't Spoor der zege banen.
Holland…
Hartetonen
poëzie
2.9 met 13 stemmen 2.071 (fragment)
’t Gedicht
Uit plicht
Gelukt niet licht,
Maar hinkt aan ijzren boeien:
’t Heeft vier
Noch zwier,
Noch bloei, noch tier,
En kruipt in plaats van vloeien.
Maar brandt
De hand,
Die ’t speeltuig spant,
Van ’t innig boezemgloeien,
Geen toon
Zo schoon
Bij mens en Goôn,
Dan die het hart ontvloeien.
........................…
RAADSEL.
poëzie
2.9 met 16 stemmen 2.064 Met ons beide zijn wij zeven,
Met ons tienen zeventien.
En gij moogt ontelbre keren
Ons verdubblen of vermeeren,
Altijd zult ge ons zeven zien.
Londen, 1796.
Willem Bilderdijk (geboren 07 09 1756)…
Verwachting
poëzie
3.2 met 6 stemmen 1.995 Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen,
Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt.
De nevelwolken die u dragen,
En, speelbal van d' onzichtbre tijd,
Door de eindeloze ruimte jagen,
Doorscheemren wel van bliksemslagen
Wier flikkring door de scheuren splijt;
Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen,
Die afstand is uw oog te wijd.
Wij hobblen door…
De wereld
poëzie
4.2 met 10 stemmen 1.980 Wat zijt ge, o samenstel van onbegrijplijkheden?
o Schaakling van gewrocht en oorzaak zonder end?
Wier mooglijkheid de geest te nauwernood rekent;
Wier dadelijk bestaan een nacht is voor de reden!
o Afgrond! die ’t besef geen weg windt in te treden!
Wat zijt ge? Een blote schijn, het zintuig ingeprent?
Een indruk van ’t verstand, waarom ’t zich…
't Menselijk verstand.
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.931 Wat is des mensen geest beperkt! -
Hoe lang, hoe zwaar hij zwoegt en werkt,
Hoe vlijtig hij doorzoekt, hoe kloek hij is in 't gissen,
Van niets is hij gewis, niets weet hij in de grond.
't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen,
Waar in nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond.
Dat vrij de toorts der wetenschap
In…
Ingetogenheid
poëzie
3.3 met 6 stemmen 1.914 Dat we ten minste beminnen, indien we niet mogen genieten!
Andren genieten? - Welaan: 'k draag hun geen afgunst, geen nijd. Vruchtloos verteren ze in kwelling, die 't heil van een ander benijden,
Venus vergunt het genot, die zij begunstigen wil.
Andren verkleven aan 't purper van knijpende, zuigende lipjes;
Leppen het tederste zoet uit een…
De Krekel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.912 Voor schatten is uw heil
Niet veil,
Door woorden niet te melden;
o Krekel, die, op d'eikenbast,
U met een luttel dauws vergast,
En huppelt door de velden!
Waar gij, op akkers, graan
Ziet staan,
In voren, zaadjes schieten;
Voor u is 't, dat het koren wast;
En wat de boer in schuren tast,
Gij moogt het al genieten.
De noeste boer besteedt…
Eendracht.
poëzie
2.5 met 6 stemmen 1.866 Holland heft op nieuw het hoofd;
Alle twist zij uitgedoofd!
Eendracht zal de harten binden.
Telgen van één Vaderland,
Geen verdeeldheid hoû meer stand;
Wij zijn broeders thans en vrinden.
Ach, hoe duur, hoe duur, Bataven,
Heeft partijzucht u gekost!
't Wrocht u 't schandlijk juk van slaven,
U, door Nassauws bloed verlost!
Ach, te smartlijk…
Verwachting
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.855 Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen,
Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt.
De nevelwolken die u dragen,
En, speelbal van d' onzichtbre tijd,
Door de eindeloze ruimte jagen,
Doorscheemren wel van bliksemslagen
Wier flikkring door de scheuren splijt;
Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen,
Die afstand is uw oog te wijd.
Wij hobblen door…
Voorbereiding.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.838 Wilt ge een welig land bezaaien,
Zuiver 't eerst van 't wilde kruid;
Ruk de heesterwortels uit,
Om de korenoogst te maaien.
Zoeter is des bietjens zweet,
Als men eerst in alsem beet.
't Starrenlicht heeft schoner luister,
Na het bulderend geluid
Van het regenbrengend Zuid.
Lucifer verjaagt het duister,
Eer de schone Dageraad…
Op een afbeeldsel van mij
poëzie
3.1 met 9 stemmen 1.784 Wat geeft die vlotte lach op 't stroef gelaat te lezen?
Is 't zelfmin? Hekelzucht? beschouwer, waan het niet.
Neen, 't is het merk der smart op 't vroegverouderd wezen,
Waarin gij 't kalme hart als door een nevel ziet.…
FABEL
poëzie
3.7 met 6 stemmen 1.763 (naar het Spaans van Yriarte)
Ik weet een kleine fabel,
Die ik u zeggen zal:
Ik heb haar eens gelezen,
Gelezen bij geval.
Eens ging door een der beemden
Van ’t zangerig Leeuwendal
Een Ezel zich vermeien,
Vermeien bij geval.
De langoor vond een pijpzak,
Die, bij een schapenstal,
Een herder had vergeten,
Vergeten bij geval.
Daar…
Gezondheid
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.757 Gezondheid, lieve Huldgodin!
O blijf gij, blijf ons bij!
O wees ons, wat ons lot ook zij,
Door zee, en wereldwoestenij,
Een trouwe Gezellin!
Waar de Overvloed met blijde lach
De kostbre feestwijn plengt;
In 't hoogste schittren van 't gezag,
En wat de Staatzucht strelen mag;
Waar jeugd en blijdschap wenkt.
Waar zorg en plicht…
Zucht ten hemel.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.720 Neen, Hemel! niet om eer of staat,
of aardse nietigheden,
En wat voor heil en voorspoed geldt,
bestormen u mijn beden.
Neen, heb ik vaadrenerf en goed
voor 't Vaderland geofferd,
Ik vraag niet, wat die 't heeft verkocht
in zijn trezoren koffert.
Ik vraag niet, wat verraad of list
de braafheid mocht ontstelen,
Of duizend snoden…
Misbruik
poëzie
3.4 met 5 stemmen 1.669 Ziet men aan de dorenstruiken
’t Geurig roosje niet ontluiken,
Lentes uitgezochte roem?
Ook de distel, ook de netel,
Heeft haar plaats om Flora's zetel,
Ieder braamsteng draagt haar bloem.
Ach, in alles is genieten;
Slechts het misbruik schept verdrieten.
Waarom grijpt ge woest in ’t rond?
Laat uw ogen dankbaar weiden
Waar de schoonheên…
Begeerte.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.609 Kom hier, mijn goêlijk knaapje!
‘Wat wilt, wat vordert gij?’
Hoe wordt gij toch geheten?
‘Begeerte noemt men mij.’
Wanneer werd gij geboren?
‘In Lentes rijkste pracht.’
En wie, wie was uw Moeder?
‘Zij heet Verbeeldingskracht.’
Wie was uw Voedsteresse?
‘De dartelende Jeugd.’
Waarmee zijt ge opgetogen?
‘Met zuchtjens vol geneugt…
Op de roos
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.582 Mij lust de Lent', die bloemgewassen draagt,
De Lenteroos, die Goôn en mens behaagt;
't Aanminnigste versiersel voor een Maagd,
Ter eer' te zingen.
Het is de Roos, de malse Roos-alleen,
Met welker blaân de drie Bevalligheên,
Als 't Minnewicht met haar ten rei' zal treên,
Haar hoofd omringen.
Zing, Disgenoot! zing vrolijk met mij mee!…
Op mijne afbeelding
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.479 door KUILENBURG geschilderd.
Dus trof mij ’t Kunstpenseel van KUILENBURG naar ’t leven.
Naar ’t leven ? — Neen, ô neen, mijn leven heeft gedaan.
Dat heeft met Neêrlands bloei de laastste snik gegeven,
En ’t is geen leven meer, dat thans mijn borst doet slaan.
Vergeefs vraagt ge aan dit oog de kracht van vroeger jaren,
Dat vuur de Jonglingschap…
Mijn leven
poëzie
3.8 met 4 stemmen 1.452 Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen;
mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind;
mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen,
in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt.
Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen!
Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht!
Bevrijder, kom! Ruk los de…
Beginsels.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.286 Gramschap is een schrikbre ontvlamming die onblusbaar om zich woedt:
Droefheid is ene overstelpende en niet af te keren vloed:
Nijd, een alverstikkend onkruid, dat én vreugd én deugd versmoort:
En begeerlijkheid, een hartworm, die het ingewand doorboort.
Maar dat vuur is uit een vonkje tot zo fel een brand ontgloeid:
Maar die stroom uit kleine…