43 resultaten.
Het moet niet regenen in een kleine stad
gedicht
2.0 met 66 stemmen 15.119 De regen weet te veel van alles wat
Er nooit zal komen en nooit is geweest.
De regen is een klein en sluipend beest
Dat door een zijmuur in de vesting dringen kan
En stem krijgt en dan zachtjes fluistert van
De impotente minnaar die het leven is
En dat wij naakt staan en in duisternis...
Het moet niet regenen in een kleine stad.
De muur is…
Donker
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 479 De lamp ging branden.
Vroeg het licht dat scheen:
"Waar is dat donker nu heen?"…
De oude dame
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 189 De oude dame draait zich
Om haar wankelende as
Ze schud het stof van jaren
Van haar tot op de draad versleten jas
Haar huid geplooid
Haar botten kraken
Het eind nabij?
De laatste pil zal bitter smaken
Haar zuster even oud als zij
Zal uit het zicht verdwijnen
In de nieuwe tijd
Zullen er andere lichten schijnen…
Verdwaald in de tijd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 912 Langzaam verdwijn je uit je lijf
In vage reizen door het verleden
beleef je angsten opnieuw
Op de wand tegenover je bed
zie jij taferelen
die voor ons verborgen blijven
We zoeken je in een enkel woord
dat je af en toe ontglipt
En vinden je als een
in de tijd verdwaald kind terug…
Ontglipt mij jouw beeld
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 452 Vind ik in ritselende bladeren
Antwoorden op de vragen
Die spoken in mijn hoofd
Hoor ik in 't bulderen van de wind
Die raast rond mijn huis
Jouw stem
Zie ik tussen de takken van
De bomen silhouetten
Van weleer
Er is geen antwoord
Voor de wind lijk ik doof
Blindgeslagen door de tijd
Ontglipt mij het beeld dat ik van je had…
Dichter bij de zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 410 dicht bij de zee
de wind in je gezicht
in je haren
het zout op je lippen
een zilveren licht
strijkt over het water
strijkt over je gezicht
brengt je gedachten
tot bedaren
niet uit te leggen
wat je niet kan zeggen
niet wilt zeggen wellicht
de ruimte, de wind
dicht bij de zee
maakt je licht
geeft ruimte daar
waar je hoofd te vol…
Licht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 277 Seizoenen verstrijken
Licht verstrijkt
Bladeren verkleuren
Vallen af
De bomen zijn kaal
Het is donker
Al vroeg en tot laat
Seizoenen verstrijken
Het licht komt langzaam terug
en gloort
Steeds meer door teer groen
Het barst los
De zon straalt haar stralen
De wereld verandert
De mens verandert
De energie keert terug
De lente
De zomer…
Voorouderherinnering
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 724 Kun je iets weten van generaties terug
ligt het ergens in ons brein
te wachten om gedacht te worden
of op een dag een droom te zijn
herken je dat intens gevoel
de beleving van een déjà vue
alsof je in het verleden stapt
maar toch weet ‘dit is nu’
overvalt je 't gevoel van thuiskomen
op plaatsen die je niet kent
weet je dat je dan in…
Wie was die vrouw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 We dwalen zomaar wat in de tijd
bladeren vergeelde bladzijden
tot een oud en stoffig boek
de kleur van haren vlammen
mij tegemoet
mompel "das wahr einmal"
zelfs in sepia ziet het nu bleek
we lachen om de lengte van de rokken
mijn hemel wat zagen we er uit
hotpants en lange rok
Afro-kapsel, sluik en lang
dan weer een blonde korte…
Herinner mij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 545 De onstuimige wind van de herfst
prikt meedogenloos en etst jouw naam
zee ligt daar uitnodigend
als een schommelend schuimend bad
de hemel oogt nog zomers blauw
als zoveel jaar geleden volg ik het pad
in witte wolken zie ik gezichten
die jij voor mij bedacht
dan verdwijnt de kille zilte kou
‘herinner mij’
zegt je stem in mijn…
Binnenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 513 Ik ben handelsreiziger in gedachten
die ik samenpers tot een caleidoscopisch beeld
ik weef mijn eigen wereld
met geleende fragmenten tot een geheel
geen bol, o nee, geen plat vlak
ongrijpbaar hangt het tussen weidse verten
en lage trage wolken zomaar
ergens binnen handbereik
uit de diepste troggen van de wereldzeeën
vis ik kleurige…
Verlies
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.141 Zwaar kan een last zijn
hoeveel weegt zoveel jaar
verdriet onzichtbaar
meegedragen in de tijd
slijten doet het nooit
en als er ooit
duidelijkheid komt
of er iets is na de dood
je hebt het altijd al geweten
hij was immers altijd bij je
in hart en geest
als een vlinder in de zon
danst de ziel zo vrij
op de melodie
van onvoorwaardelijke…
Pulserend universum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 349 - We weten niet waar de tijd begon, waar het einde ervan is maar we hebben er nooit genoeg van -
Sterren in de duisternis
van blauw tot vermiljoen
cirkelen langs de eeuwigdurende
spiraal steeds verder weg
de echo van het verleden kan hen niet vinden
onmeetbaar en niet aangeraakt door
mensenhanden blijft alleen
dit vergezicht onveranderd…
Lome traagheid der dagen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 372 In lome tred tikt traagheid door de dagen
lobbig liggen de uren onder de zon
verdampen en vervliegen tot zuchten
in dit magische moment van ‘nu’
in de nacht flonkeren sterren
vanuit een steeds verder schijnend firmament
de koele bries draagt duisternis ongezien
tot de grens van het ochtendgloren
vogels jubelen de morgen toe
overtreden…
Ik droom nooit zeg jij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 559 In het ochtendlicht breek ik de droom
om met jou te delen
ik droom nooit zeg jij en zucht
kleurige resten drijven
weg in flarden ochtendgloren
de dag ontvouwt zich
langzaam lost de illusie op in het blauw
de trappen die ik beklom tot zolderkamers
vensters waaruit ik keek zo ver
eindeloze einders wenkten mij
ik droom nooit zeg jij…
De tango en de zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 368 Laat de muziek in pijn weerklinken
rijt de wond uiteen die mij verscheurt
geef mijn hart de klanken van de weemoed
zodat mijn oude ziel zich dieper kleurt
de trage tred van slepende akkoorden
vol van ingehouden passie en vuur
houdt mijn weemoedig hart gevangen
kluistert mijn geest in dit verdrietig uur
en in de zilte storm van mijn verlangen…
Dansen op de vulkaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 624 In het dal
van het verlangen naar de zon
reizen we stroomopwaarts
het station Utopia
reeds gepasseerd
boven ons
pakken de wolken
zich donker samen
elke bocht toont
een nieuwe horizon
en achter elke heuvel
schijnt een ander licht
het wonder van verandering
is overal…
Heimwee van de Russische ziel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 363 Ze sprak vol passie over pijn
het lijden van haar Russische ziel
over weemoedigheid
en het gemis der dingen
heimwee en verlangen van geur
van verf op doek haar woorden
raakten mijn hart dat in harmonie
met dat van haar begon te zingen
er vonkten lichtjes, ze dansten rond
tussen hoofd en hart en mens
daar in het duister bij de deur…
De kleuren van mijn dromen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 615 De kleuren van mijn dromen
spatten caleidoscopisch uit elkaar
een sterrenregen
blijft achter voor de dag
en in het zonlicht
vonkt het na
zodat elk beeld dat
zich vasthecht op mijn netvlies
beklijft in herinnering…
Enigma
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.510 Carnac, Stonehenge
geheugen van de wereld
magneet voor de in maanlicht
gedompelde dichterlijke ziel
baken voor sterren
stabilisator voor de polen
zodat de maan niet
als een marionet
langs het zenit zal dolen
een door zonnewind bevruchte cel
oertempel levenswel
toegang tot een andere tijd
vertragingssleutel
tot de eeuwigheid…
Een fabuleuze liefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 3.487 Laten we fabelen in de luwte
van een fantasie
kom en dans mee op de maan
of op de sterren die ik zie
grijp mijn uitgestoken handen
lach en spring op de rand van de nacht
spring in de leegte van het
avontuur dat op ons wacht
roei naar het eiland van plezier
geef je over aan je zinnen
verwonder je niet over dit geluk
kom dans en lach…
De klank van een herinnering
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.392 Ik klem het vast
dat beeld van toen
met beide handen
en trek het naar me toe
hou het vast
voordat het
wegglijdt in nevelen
van vroeger
vervlogen glimlach
om dat woord dat nog
ergens hangt
en ik verbaas me
hoe helder het nog klinkt…
Lied
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.179 Ik schrijf voor jullie een lied over de bomen
over de wolken de hemel en de zee
het schemeren in wazige vertes
een lied van schoonheid dat klinken zal voor twee
ik schrijf mezelf een lied om treurnis te verdrijven
om te gedenken aan hoe het vroeger was
hoewel verdriet er altijd wel zal blijven
klink ik op jullie en hef daarbij het glas
ik…
Terug naar zee
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.485 Ik hield mijn handen open
voor jouw tranen
en wiegde je
zachtjes als de zee
en op de toppen van het duin
stond de dood te grijnzen
we liepen er voor weg
wij twee
ik hield je hoofd gevangen
aan mijn borst
zodat je niet kon gaan
het zout van tranen
prikte op mijn huid
we hadden nog een
lange weg te gaan
en achteraf was het…
Finale
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 616 Zonovergoten plas
glitterglans glasgeblazen verstilling
stenengooiers testen het draagvermogen
in sluiers duiken bomen in de verte
Zon op de plas
de rietkraag kraakt en ruist
feërieke finale van een bewogen jaar
De reiger krijst
als een feniks op zijn nest
roept om nieuw leven
ontsteek het vuur
en dans…
Verbinding
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.590 De verbinding is waar
hemel en aarde elkaar
raken daar
Waar het water oplost
in de verte van de horizon
het punt waar
de werkelijkheid verdwijnt
steeds opnieuw de dag verschijnt
Verbonden zoals de avond en de nacht
door vriendschap en vertrouwen
zachtheid en kracht
Eenvoud in van elkaar houden
Verbinding is draadloos contact…
Afstand
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.595 Hoe groot is de afstand tussen schrijver en lezer
wat schept de virtuele band
is het de afstand hemelsbreed gemeten
of de afstand tussen toetsenbord en hand
kan je het oog raken dat deze letters leest
dromen kweken in de tuin van het verstand
Is het de afstand met het licht gemeten
Of de afstand tussen geest en geestverwant
hoe groot is…
Magische momenten van poëzie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 932 Wanneer ik mij hul in poëzie
vervaagt de beleving van tijd
lichaam en ziel versmelten tot
voorbij grenzen van de werkelijkheid
ik beleef, intens gevoel dat ik zweef
mijn hart klopt mijn lichaam uit
op mijn wangen kleur, gehuld in geur
voel ik mij opnieuw de bruid
tonen van kleur
in een spectrum van licht
verzachten de lijnen in…
Dwalende lichten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.064 Het wazige land lijkt aan de einder
op te lossen in de avondschemering
het aanstormend licht slaat sterren
tegen de muur van gebroken kristallen
wij bevinden ons daar tussen
dwalende lichten met als einddoel elkaar…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.809 Nog niet vergeten
nog zoveel vragen niet gesteld
er is zoveel dat ik moet weten
wat je me nooit hebt verteld
de weg loopt dood
een kans op weerzien is er niet
zoveel verlies
zo groot de leegte
het verdriet
ik leid een goed leven
krijg alle liefde die een mens kan wensen
toch mis ik jou
het meest van alle…