Terug naar zee
Ik hield mijn handen open
voor jouw tranen
en wiegde je
zachtjes als de zee
en op de toppen van het duin
stond de dood te grijnzen
we liepen er voor weg
wij twee
ik hield je hoofd gevangen
aan mijn borst
zodat je niet kon gaan
het zout van tranen
prikte op mijn huid
we hadden nog een
lange weg te gaan
en achteraf was het
in een oogwenk voorbij
een keer nog dacht ik
nog een keer twee
toen bracht ik mijn tranen
en mijn hart terug naar zee
Geplaatst in de categorie: afscheid