3998 resultaten.
NOG STEEDS
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 nog steeds hebben ze
me niet verlaten
ook al zijn ze er niet meer bij
toch voel ik die lijn
ze houden me in de gaten
en staan nog steeds aan mijn zij
voel hun trouw en overgave
waaraan ik me kan laven
ja nog steeds gaan ze overal
in gedachten met me heen
en zullen mij niet verlaten
nee ze laten me nooit alleen…
Melancolia
poëzie
3.7 met 9 stemmen 3.273 Toen ik door het maanlicht liep
En de paden meed,
Bang, dat ik de tuin, die sliep,
Wakkerschrikken deed
Door het ritselend gerucht
Van mijn kleed en voet -
De oude bomen! die een zucht
Wakkerschrikken doet.
Toen ik naar de vijver ging
Door het korte gras,
Naar de boom die overhing
In de vijverplas,
Waar het water inkt geleek…
Overledenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 155 vrienden en familie
recent
of uit een verder verleden
zijn niet meer
ziekte, middelengebruik
ouderdom of zelfdoding
jong en oud
dood doet niet aan leeftijd
naar believen komt hij
aangekondigd of allerminst
soms met jaren van respijt
toch zal hij je bezoeken
sommigen boden zich aan
konden niet meer leven met het leven
geen eenvoudige…
Uitgeleide doen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 121 uiteindelijk sterven mensen
er is geen ontkomen aan
als jij zou kunnen kiezen
hoe wil je dan gaan
bij afscheid van het leven?
kostenbesparing
sluiting van kerken
tijden veranderen
de dood allerminst
dit gegeven blijft bestaan
priesters worden schaars
bij voorgaan van een uitvaart
leken worden klaargestoomd
het tekort moet aangevuld…
Allerheiligen Allerzielen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 188 Melkweg
rondeborstige planeten
ontwikkelingskracht, magnetische velden,
grote beer en kleine beer
sterrenstelsel
in winterrust
kernfusie in mistbanken
winterslaap die wakker wordt
smeltkroes van graven
beginnen te praten
straalstromen van geluk
ieder opgelucht
zielsverwanten die opstijgen
heelal verblijven
lichtflitsen
duisternis…
TOEN IN HAAR OGEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 195 toen ik in haar ogen
een stille vraag zag
vroeg ik: vraag het me
vraag het me
wees niet bang zei ik
zeg het me zeg het me
terwijl zij daar hulpeloos lag
de tijd om bang te zijn
is voorbij al lang
toch verbergen haar ogen niet
het onafwendbare verdriet
fluisterend vraag ik haar
of ben je toch bang
even glimlacht ze en
ik lees in haar…
Begrafenis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 148 We schuiven op in de stoet der levenden
Reizen levenslang langs vele graven
Traag schrijden we naar het altaar
Glansrijk verlicht en toch zo zwaar
Omringd door marmer groots en kil
Massaal adembenemend stil
Hier en daar kennen we iemand
Met velen zwijgen smeedt een band
Christus hangt hier al eeuwen te lijden
Hij kon zijn mensenlot niet…
Missend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Het sneeuwt
In mijn hart
Elke dag
Omdat ik jou
Niet meer zien mag…
nagras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 er is
er was…
er wast
na zeis of zicht
na kruis of keer
op het tapijt
van de tijd
altijd weer
nagras
asgewas
altijd weer
wederlicht
vergezicht
wellicht
vederlicht…
De buigzaamheid van het verdriet
poëzie
3.3 met 140 stemmen 66.875 in een wereld van louter plezier
kwam ik haar tegen, glimlachend,
en ze zei: wat liefde is geweest
luister ernaar in de bomen
en ik knikte en we liepen nog lang
in de stille tuin.
de wereld was van louter golven
en ik zonk in haar als een lijk
naar beneden het water sloot
boven mijn hoofd en even
voelde ik een vis langs mij strijken
in…
gemis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 en als je dan
windloos
de donkere haven binnenvaart
zal hij staan
waar jij voor anker gaat
hij zal je
gehavend
van het schip zien komen
en ontroerd
naar jou toe gaan
maar haar zal hij missen
meer dan ooit
de dichteres van tere wolkenluchten
over zijn azuren zee…
Uiteindelijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 71 verlaten
doen we ons lichaam
begraven
deze ondergronds
rest
een hoopje as
vermengd
met hout van de kist
ter herdenking
uitgestrooid
of
bewaard
al dan niet verwerkt
in
een sieraad
iets aanplanten
wellicht een boom
symbolisch een tattoo
of
beginnen
aan iets nieuws
een sterfgeval doet beseffen
dat aards leven eindig…
Echo's
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 58 Als de dagen zwaar gaan tellen
en herfstlicht langs mijn zielekrassen strijkt,
dan kruipt de melancholie mee terug in bed.
Als de tijd het lichaam in gaat halen
en natuur nadrukkelijk het omhulsel roept,
dan zullen tijd en stoffelijkheid hun oren spitsen
en naar hun eigen echo luisteren.…
Havencafe Benalmadena
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Havencafe Benalmadena
Hé ga je mee
Naar het gezelligste café van Benalmadena
Het Havencafé
Een Artiesten café midden in de stad
Lekker gezellig zitten in de zon
Ik wilde dat het ook in Nederland kon
Hé ga je mee
Naar het gezelligste café van Benalmadena
Het Artiesten Havencafé…
Wilfried
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 45 Het wolkje
Onder het wolkendek
Het lijkt verloren
Maar bepaalt zijn eigen koers
En het vaart op eigen kracht
Dat is doorzettingsvermogen…
Het laatste lied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 Alsof de wind je laat fluisteren
zachtjes wiegend of met krachtige vlagen
waar dierbaren bijeen, in tranen
en gedeelde smart
naar jouw leven luisteren
lijk je met lachende ogen
van het leven lief te zeggen
het is goed, ik ben hier
heb elkaar lief, maak plezier
de wind ging liggen
tijdens gedempte snikken bij een laatste lied
het was…
Bijna voorbij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 423 je zegt:
we zijn niet alleen
hier zijn ook degenen
die er niet meer zijn
zij zijn erbij als we slapen
spreken denken of zwijgen
ik zie je gezicht ingelijst
onaanraakbaar dichtbij
je ging me voor
ik ben bijna voorbij…
Ons plekje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Ons plekje
Aan de poort
Van de hemel
Het kerkje
Waarboven
Wolken zweven
Ons plekje
Waar we samen
Het leven deelden…
Annunciatie.
poëzie
4.4 met 13 stemmen 2.473 Ik hoorde uw voetstap naadren op het pad,
ik wachtte en zag u na een korte poze.
- Hoe geurden 't dennenbosje en de rozen! -
Toen gij mijn open woning binnentradt.
Gij waart dien avond toen gij tot mij kwaamt,
o dood, niet overmoedig, niet vermetel.
En toen gij plaats naamt in mijn zachte zetel
gelijk een knaap, zo schuchter en beschaamd.…
Bercy
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 83 Ik verkoop geen angst,
voor wanneer de ramen
boze ogen dragen
Vooral de lucht spreekt mij
vreemde woorden tegen
Het gevoel van een terneergeslagen lijster
die maar zingt en zingt
Een ballade over het gemis
van jouw stem in de stegen,
metrotunnels
en straten van deze verlopen stad
God, wat verlang ik naar de lente
van vervlogen dagen vergeten…
The Party's Not Over Yet
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 154 Thuis hadden wij ze al een hele poos,
Ik nam mijn brood mee in die plastic bakjes,
Je had ook party trays met van die vakjes,
Biscuitjes zaten in zo’n gele doos.
De verkoop stopt, maar als ik ze bewaar,
Gebruik ik ze nog zeker vijftig jaar.…
Het klokgelui
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 82 weer hoorde ik
het volle geluid
van de kerkklokken
zij die uittraden
werden meegenomen
in de interferentie
van geluidsgolven
alleen het
stoffelijk zijn
werd uitgestrooid
over bos en wei
om dicht bij
de natuur te zijn
gevlaagd door de wind
die met lichte
onrust over dit
zielentransport
waar het vaak aan
communicatie schort
als…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 De herfst is veel te vroeg begonnen;
ik heb de heide niet in bloei gezien,
het lachen van de madelieven niet genoten,
het onkruid niet zo hoog zien groeien als altijd…
Maar velen gingen die ik goed gekend heb;
de ene jong, de andere oud,
maar niet het gloeien van het goud
van tere liefde dat de wortels voedt en drenkt.
Niets van dit alles…
GEEN 5 MAAR EEN 10 HEB IK VERDIEND!
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 227 Het is vandaag
vrijdag de dertiende 2024
ik ben 5 jaar van de alcohol af
5 jaar alcoholvrijheid
ik ben 5 weken
van de laatste 5 sigaretten
na vijven in de middag af
5 weken nicotinevrijheid
Geest en lichaam verenigd
in wat was, maar niet meer is
en niet meer zal wederkeren
geen 5 maar een 10 heb ik verdiend!…
ZO ZAL HET GAAN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 97 als je niet meer bent
zullen de wind en de bladeren
van de bomen het elkaar
al ritselend laten weten
zullen vogels het elkaar
al kwetterend vertellen
dat ze jou nooit mogen vergeten
zullen zeeën woelig baren
zullen rivieren tranen stromen
en kunnen het verdriet niet langer
voor zichzelf bewaren
ben jij dan zo bijzonder
ja en voor elk…
Kade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Zelfs bij vloed, voel ik het lage tij
wanneer je groot en grijzig schip als stip verdwijnt
zegt men zo achteloos, het is zijn werk
wees aan zijn schip gelijk, dat groot en sterk
nu mijlenver, het ongewisse moet doorklieven.
De tranen die ik laat
als het gemis zo voelbaar is
en horend hun gemak, dat alles went
de tijd gaat immers snel
want…
WE STERVEN NIET
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 460 mijn as zal de
aarde bevruchten
mijn rook zal zorgen
voor een regenbui
mijn resten zullen ooit
nieuw leven bekoren
zoals oud wordt vervangen
door nieuw beschaven
een nieuwe morgen
zal dagen na mijn
onvermijdelijk sterven
echt we zullen zeker eens
tot het verleden behoren
maar sterven – echt sterven
dat doen we dus nooit
we vervagen…
Afscheid
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 151 De eerste gele blaadjes vallen al,
ze maken me droevig, ja weemoedig.
Het omgekeerde van de lente met
bloesems die de bomen sieren.
Zo gaat het ook met mooie dingen
in dit leven, we moeten loslaten
wanneer de tijd daarvoor gekomen is.
Niets blijft voorgoed en mensen worden
ouder, trager, vergeten ook wat hen
ooit boeide en doet leven. Het…
Afscheid van een vriend, en Ark-mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 153 Wanneer uw last post is geblazen
medailles overladen.
Zilveren visjes huiswaarts varen.
Brabants paard haar veulen werpt
woorden opklaren
Fietsen verwonderd hun weide kent.
Zeemeeuwen het land (h)erkend.
Uw lach ingeprent.
Zonlicht golven baren
uw zout in voetje baden
dorst ingebed
wolken opklaren.
Tekenen aan de wand,
warm zeewaterstrand…
Illustere leegte
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 97 Niets is voor altijd
alles gaat voorbij
het fruit van jouw lippen
droge dromen van zijde
alles is inherent en incompleet
door grove vergankelijkheid
in deze worsteling met verveling
gedachten aan jouw vroege dood
ach, was ik maar een regenworm
dan zouden mijn stomme dromen
voor altijd zonder zonde zijn
in de warmte van het eenzaam bed…