Alle inzendingen van Zywa

Wolkenkrabbers storten in Reuzenkeien zijn kiezels voor kruiend ijs, kastelen en tempels houden geen stand onder bang en boos geweld Elke angst gaat ten onder aan zichzelf, kan niet blijven binden en raakt verdeeld Wetten worden gebroken maar niet de liefde waarin wij wonen, vrij van chaos die ruimte neemt voor eigen gemak steeds…

Ik wil haar kussen, maar niet wakker maken, want -- dan gaat ze praten.…

De ambtenaren in hun lichtblauwe hemden -- om te weinig borst.…

Luister naar mij, zo half als ik ben Praat tegen mij, praat over mij tegen je liefsten, tegen je vrienden Praat! over mijn grote ogen, mijn dwaze dromen En ik, wat ik wil, is van alles vertellen dat jou raakt Ja, dat is het .....Alsjeblieft, dit is wie ik ben .....Hier sta ik, bloot voor jou, ja .....ik ben bang .....Hier sta ik, stil in…

Soms is een nieuw begin dor hout in zwart slijk of in geblakerde grond na een verwoestende vloed een snelle vuurzee, of menselijke domheid Dan ontwaakt de aarde van de Aarde en gaat haar zaadkluis open Alles bloeit weer op waar we bij staan maar we kennen onszelf en durven niet er volledig op te vertrouwen We zijn zonen van Noach…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

Wat is een nieuw jaar waard als er niets nieuws aan is en ook niets ouds? Als ik mezelf niet meer ken mijn oude zelf niet meer ben en moet gaan leren om te houden van de ander met mijn naam en mijn lijf die ik liever niet ben Die mijn capaciteiten mist die veel te lang moet nadenken voor ze iets terugzegt die niet zo grappig en gevat…

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

Liefde en vriendschap zijn soms moeizaam Er is geen aansluiting Je bent te vroeg of te laat Je spoort niet met elkaar Maar in het schuren bij het passeren is er contact en blijf je verbonden, wederzijds een stukje wereld dat gewoon doorgaat Er is aandacht die je nodig hebt, ook al kun je er niets mee Want je wilt zeker weten je…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

Hier is de hotspot: een lange slinger mensen -- die een prik willen. ------------------------------- De bordjes Welkom leiden me de doolhof in -- Bij Prik ben ik uit.…

Kijk maar naar een held van vroeger, zijn standbeeld, ach -- wat een misverstand!…

Hier heerst vrede maar hij is verdacht waarschuwt de koning Veel inwoners verhuizen naar een paleis in de wolken van Internetland of ze trekken zich terug in een hoge toren, zender en ontvanger van eigen gelijk, luister maar naar de echo's, luister maar…

Kerstman, kom naar mij in Salvador, op je slee -- met de kamelen.…

Een zanger, de knappe droom van een jaar geleden ligt in mijn gedachten nog naast mij nadat hij me genomen heeft in de stank van zijn adem en de strop van zijn hand om mijn nek Mijn lief snurkt met tranen in zijn ogen, en wodka in zijn hart I sta op en ga weg uit mijn hel hier wensend dat hij een tijger was wetend dat ik een panter…

Waarheen de wind ook waait daar raken de mensen verliefd tot het gif is uitgewerkt je liefste de pijl uitrukt en jou aan het huilen maakt Geen lieve woorden meer alleen de populaire liedjes over je eigen zieligheid het wijdverbreide ongeloof in echte echte liefde en de algemene jaloersheid op goedkope sensaties, alsof mensen niets anders…

'Lang en gelukkig' staat er op De Muur tegenover mijn thuis, Berlijn is mijn Berlijn Maar toch blader ik in een reisblad, de zee wenkt, de bergen roepen echo's Actie! Actie! Een man lacht me toe We zijn engelen, ik geef hem mijn angst, leen hem mijn kamer Ik moet gaan, weg van alleen, meer zijn dan mijn werk, iemand trouw beloven…

.....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Onderweg naar huis wee van verlangen naar hele dagen met ons gezin .....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Wilde, wilde paarden kunnen ons niet scheiden Wilde, wilde paarden zullen we berijden .....Ik…

Ik doe onderzoek met woorden, als mijn opzet -- als mijn landkaarten.…

Iedereen kent het gevoel: er niet bijhoren -- anders zijn, een gast.…

Weerloos zak ik weg in de zoete gevoelens -- van mijn wensdromen.…

Blijf, ik beloof niets, maar blijf, blijf vannacht bij mij -- bij mijn liefdespijn.…

Te klein voor nieuws uit heel de wereld, zucht ik, het spookt in mij en ik twijfel aan de toekomst, aan de mens en aan al de wonderen die liefde zou moeten en ik zou willen verrichten Er spookt gekte rond in de massasteden, de straten vol winkels, vol problemen die de omzet bedreigen De doden liggen er slordig bij Ik droom van een…

Ik loop door het dorp De zon schijnt, de wind waait een beetje door mijn haren De luiken zijn gesloten met kieren dun als naalden met lange smalle ogen Mijn schaduw valt nergens binnen, er zijn er geen in de schemerige kamers waar het licht grauw verdoezelt wat er gaande is en wat de consequenties zijn van ieders doen en laten De…

Als mijn vriend komt hoef ik helemaal niets te doen om iets te laten gebeuren, schaamteloos zijn we wie we willen we laten warme adem in ons bloed spelen met geluk en ruilen woorden voor hapjes vrede in onze buik - de kleine wereld ...van tevredenheid ...in de grote wereld ...van het streven - tot we verzadigd en uitgelachen zijn…

Je blies donderwolken en waaide de warmte weg, je waaide weg Ik droom jou veilig in mijn liefde onder watervallen van geluk Ik droom en droom en droom nog een keer maar het blijft sneeuwen Is er een jas tegen de kou? Is er een jas met dikke zakken? Is er een jas warm genoeg? Kom in mijn armen, ik tover wat je wenst, alles kan Trek…

Ik woon in een half thuis uren van de stad in een steenslagdorp waaruit de jeugd verdwijnt en waar ik geen taal hoor die mijn pols versnelt Ik ken de jassen van mijn buren en denk dat ze nette mensen zijn vreemden die ik groet en van wie ik niet meer wil weten dan van mezelf Het is allemaal duidelijk een vraag naar vriendschap of er…

De palm van een hand is het teken van goede bedoelingen .....ik ben niet gewapend .....dat is mijn geschenk zo ligt alles in ieders handen .....leef met mij .....ik zal je helpen Mijn handpalm zegt wie ik ben, vraagt jou .....wie jij wil zijn .....voor jezelf en mij voor de vergetelheid uitwist wie ik niet hielp .....om te groeien…

Een reconstructie: van dichtbij zie je niets meer -- dan vage vlekken.…

Dit spiegelpaleis lijkt heel gewoon omdat het alles breekt in googol wezens en objecten en nog meer weefsels enzovoorts enzovoorts Ondoenlijk het geheel te zien Alleen met gesloten ogen kan het, een geheel denken van losse mensen en zien dat ze niet los bestaan maar in alle spiegelstukjes leven en bewegen, ook wij - alleen blindelings…