Alle inzendingen van Zywa

Het lied, dat meisje, raakt mij keer op keer, al wil ik niet vaak aan haar denken Dat meisje zonder haarkam zonder jurk, alleen nog cijfers op haar hand en Antonis die andermans last draagt Voor wie draag ik de last van hun leven, waarom is hun leven ook het mijne? Het moet wel voor jou zijn buurman, voor jou, vluchteling voor meisjes…

Jouw reis voert je steeds verder weg, misschien zien we elkaar alleen nog op een scherm ontmoeten we elkaar alleen in woorden We blijven hetzelfde we blijven even sterk verbonden, maar ik heb je liever bij mij thuis, bij jou thuis -- lichamen bij onze stem de blonde haartjes op onze huid dezelfde geuren in onze geest Jij bent altijd…

In bed beeld ik me niet in een krijger te zijn, ik lig en laat het rampjaar gebeuren de ongemakken van mijn lichaam bij het wakker worden 's nachts en wanneer het tijd is om te plassen, te wassen de kussens op te schudden en iets te drinken als begin van de dag, het licht dat door de kamer schuift en het bezoek, de vriendinnen die…

Wat jij meemaakt, beleef ik door jouw verhalen, het wordt ook mijn ook mijn herinnering, mijn identiteit Jouw verlangen, jouw verrukking is ook mijn emotie, mijn behoefte mijn reden van bestaan De liefde die jou omarmt verwarmt ook mij, de liefde die jij mist, bedroeft ook mij Met jou volg ik de keuzes die jij maakt, ongeacht welke…

Je lachte, even maar, waarop ik dacht: misschien wil jij wel meer, dit praatje liever overslaan zo vragend keek je om, dat heb ik wel gezien moet ik dan jouw verleidelijke blik weerstaan? ....Als jij wel wilt met mij ....wil ik het dan met jou? ....Als jij het wilt met mij ....wil ik het dan met jou? Hoe anders denk ik tegenwoordig…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

Etiketten laten weer los gelukkig maar het leven trekt en duwt zich uiteindelijk vrij, wil zien en laten zien: het lichaam slechts gekleed in zijn ziel de mens die we zijn het leven dat we leiden in het echt niet te onderscheiden van elkaar, verbonden met het Allergrootste dat te groot voor ons is te…

Ik wil zijn gezicht mooi naar mij het niet openscheuren want hij kiest dit weekend voor mij Ik wil zijn stoppels zijn wasverzachter hij is zo anders dan de mannen van mijn vriendinnen met hun kriebelzaad Ik wil zijn woorden zijn ingehouden liefde gereserveerd voor mij onder kleren onbereikbaarheid…

Kim is logeren heel het huis is van mij mijn stilte mijn muziek ik kan springen wat ik wil heel het bed is van mij mijn huid mijn verlangen naar omgewoeld goed heel de spiegel is van mij mijn ogen mijn handen de parels glanzen in mijn hoven mijn vacht in mijn ogen mijn handen Kim is logeren Voor het eerst zie ik mijn moeder naakt…

Morgen kom jij weer terug, of later, of nooit -- nooit verlaat je mij.…

De mensen baden in de golven van schepen -- die zij leegkopen.…

Onze band vervaagd tot wat woorden geladen met gevoel om een hartvol roest Schitterende herinneringen De kleur van jouw ogen Die eerste keer, verdwaald in elkaar, samen de weg aan het vinden Alles waar jij goed in bent dat je toch los moet laten Cadeaus zonder pretentie hand in hand gegeven voor het hotel, in vallend blad…

Het wassende water is onstuitbaar hoe vaak het ook breekt in brede golven op het strandje De zon staat een half uur boven de horizon, hand in hand lopen we in waaiende kleren onze vrije avond in Mijn haren dansen In de boot aan het eind van de steiger kussen we als tieners, het water klotst en de hemel kleurt oranje Ik zie met eigen…

Ik slaap op deze bank want thuis gaat het even niet je kent dat wel Mijn vrienden doen wat ze kunnen ze helpen me Niet zozeer om mij te helpen maar als antwoord op mijn onuitgesproken vraag Het is vanzelfsprekend dat het kan verkeren en…

Mijn vriend, mijn vrede met jou eet ik, drink ik -- onbekommerd om wat ik wil eten, drinken en doen Mijn vriend, mijn vrede met hoe het gaat -- de hulp die ik nodig heb en de aandacht die ik niet geef Mijn vriend, mijn vrede met wie ik ben, schaamtevrij -- de puberteit allang voorbij hoef ik niets meer te verbergen Mijn vriend, mijn…

De oude bibliotheek: vol bewaarde boeken hardgekafte beschrijvingen van de wereld, zo vanzelfsprekend als ze ooit was, plank na plank eeuwen en dagen, de tijden zijn veranderd, de mensen niet Ik beleef hun lotgevallen, ik droom ervan, en des te meer reikt mijn hongerige lichaam naar buiten, om oog om oog…

Vroeger moest ik wennen aan mezelf, wie ik was op filmpjes van mijn moeder nu aan jouw stem, aan jou levensecht lachend alsof je in de andere kamer bent terug uit het verhaal waarin ik achterbleef Het is zo voorgoed voorbij ook als jij samen met mij terug zou horen en zien hoe het was en evenmin zou begrijpen dat jij daar toen…

Hoe erger het is, hoe minder ik anderen lastig val met mijn ziek zijn ik wil wel verbonden zijn, maar weet niet hoe mijn chaos in vriendschap te vangen ik doe mijn best er is geen geheim er zijn geen verboden gedachten, ik zie je graag omarm je als het kan onder de bloesembomen maar wacht alsjeblieft tot ik beter ben, nou ja, goed…

Vanuit de diepte roep ik om te geloven -- dat jij van me houdt.…

Vertrouwd waren de winden die me in hun wijde wereld vormden mijn takken naar dezelfde kant reikend over de rand wijkend voor de druk, fier in mijn eigen stand IJzerwater heeft me gehard en het patroon van mijn leven vastgelegd in de botten en in de aders van mijn scheve balans Ik maak elastische sprongen die mijn broosheid breken…

Wakker schrikkend duw ik zacht jouw snurken om, gerustgesteld zak ik terug in moeheid, dromend in te halen waar ik niet aan toekom in mijn halve dagen van het kleine zorgen voor Missy, jou en mij Soms moet ik je blijven kussen moet ik je nat huilen om meer tijd, meer te doen, groter te leven met minder slaap, ik heb zoveel te geven…

Iedereen weet het wel van het dagelijkse nieuws de plaatsen en tijden zijn soms verkeerd, ineens leven er mensen niet meer en wij vergeten dat weer, zo broos zijn onze gevoelens en gedachten ook waar wij niet onder willen lijden en gebukt gaan Liever houden we groot dat we veilig zijn, tweemaal daags zien we naast de schermen het…

Kijk, zie je dat ik het ben? Let niet op de klaprozen let niet op mijn huid, mijn hoofd zonder haar, okee, de oorringen mag je zien, ze knipogen naar het begeerlijke goud dat jij alleen opgebonden kent strak boven onversierde oren Het wapperde alleen thuis Ik heb lippenstift geprobeerd en werd onoverwinnelijk een robotvrouw vol energie…

Ik kijk toe, doe een greep uit de feiten, herschik de buit tot lichaamseigen en de wereld constructies van fragmenten werkelijkheid en mijzelf, de waarheid van mijn bestaan, mijn wie ik ben: turbulente wolken in mijn slaap en roekeloze piloten van medicinale stofjes die met mij spelen me heen en weer gooien door de hel die ze kneden…

Regendagen vermodderen mijn tuin, de goudwortel rot mijn wensput loopt over ik kan niet meer naar de stad, slappe wegen dat schiet niet op, niemand wil daarvoor betalen, de wereld staat stil mijn zoontje slaapwandelt op de tast om mij heen, koe en kalf kijken mij fronsend aan, zuchten dampen gedempt door de fijne druppels regentranen…

Leg aan bij de boomgaard waad door zacht gras en goudgele appels naar de vijver middenin dampend in de avond Betreed het ronde bekken glijd het warme water in en zwem over de bodem van je oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen…

Onverstoorbaar in de zon staat de berg te zijn, te zijn Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw hun bruisende en kolkende vertrek aan zijn voeten, de kinderdrukte en de puberherrie van water dat zich warm speelt in een ingebed avontuur En op de berg sta ik te zijn, te zijn De zon ontvangen, ervaringen en nachtgedachten, oud worden…

De rechter luistert, de klerk schrijft alles op en heel precies vatten de advocaten het samen Een vlinder fladdert door de zaal voorzichtig, voorzichtig vangt de rechter haar tussen zijn handen, even maar dan schikt hij de stukken in een archiefdoos zonder uitspraak te doen De partijen stuurt hij weg om een kleine kwestie onderling…

Ik ben oud geworden en kan alleen nog spelen met mijn gedachten de rest is te stram Maar vergis je niet het is aangenaam om in de warme wind van vandaag te voelen hoe het is om in een dunne jurk op de steiger te staan wachten zonder noodzaak om iets anders te doen dan wapperend in de zon te genieten, terwijl ik inmiddels voor me…

De reus die mij tegenhield was een muur aan de oever van de grote rivier, ver voorbij de paleizen waar bedienden als engelen een hemel op aarde verzorgden voor prinsen en prinsessen en voor de poort altijd naakte wijzen zaten te bedelen om het volk te waarschuwen dat het zich geen illusies moest maken In de muur bevond zich een klein…