Alle inzendingen van Zywa

Vanuit de diepte roep ik om te geloven -- dat jij van me houdt.…

Vertrouwd waren de winden die me in hun wijde wereld vormden mijn takken naar dezelfde kant reikend over de rand wijkend voor de druk, fier in mijn eigen stand IJzerwater heeft me gehard en het patroon van mijn leven vastgelegd in de botten en in de aders van mijn scheve balans Ik maak elastische sprongen die mijn broosheid breken…

Wakker schrikkend duw ik zacht jouw snurken om, gerustgesteld zak ik terug in moeheid, dromend in te halen waar ik niet aan toekom in mijn halve dagen van het kleine zorgen voor Missy, jou en mij Soms moet ik je blijven kussen moet ik je nat huilen om meer tijd, meer te doen, groter te leven met minder slaap, ik heb zoveel te geven…

Iedereen weet het wel van het dagelijkse nieuws de plaatsen en tijden zijn soms verkeerd, ineens leven er mensen niet meer en wij vergeten dat weer, zo broos zijn onze gevoelens en gedachten ook waar wij niet onder willen lijden en gebukt gaan Liever houden we groot dat we veilig zijn, tweemaal daags zien we naast de schermen het…

Kijk, zie je dat ik het ben? Let niet op de klaprozen let niet op mijn huid, mijn hoofd zonder haar, okee, de oorringen mag je zien, ze knipogen naar het begeerlijke goud dat jij alleen opgebonden kent strak boven onversierde oren Het wapperde alleen thuis Ik heb lippenstift geprobeerd en werd onoverwinnelijk een robotvrouw vol energie…

Ik kijk toe, doe een greep uit de feiten, herschik de buit tot lichaamseigen en de wereld constructies van fragmenten werkelijkheid en mijzelf, de waarheid van mijn bestaan, mijn wie ik ben: turbulente wolken in mijn slaap en roekeloze piloten van medicinale stofjes die met mij spelen me heen en weer gooien door de hel die ze kneden…

Regendagen vermodderen mijn tuin, de goudwortel rot mijn wensput loopt over ik kan niet meer naar de stad, slappe wegen dat schiet niet op, niemand wil daarvoor betalen, de wereld staat stil mijn zoontje slaapwandelt op de tast om mij heen, koe en kalf kijken mij fronsend aan, zuchten dampen gedempt door de fijne druppels regentranen…

Leg aan bij de boomgaard waad door zacht gras en goudgele appels naar de vijver middenin dampend in de avond Betreed het ronde bekken glijd het warme water in en zwem over de bodem van je oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen…

Onverstoorbaar in de zon staat de berg te zijn, te zijn Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw hun bruisende en kolkende vertrek aan zijn voeten, de kinderdrukte en de puberherrie van water dat zich warm speelt in een ingebed avontuur En op de berg sta ik te zijn, te zijn De zon ontvangen, ervaringen en nachtgedachten, oud worden…

De rechter luistert, de klerk schrijft alles op en heel precies vatten de advocaten het samen Een vlinder fladdert door de zaal voorzichtig, voorzichtig vangt de rechter haar tussen zijn handen, even maar dan schikt hij de stukken in een archiefdoos zonder uitspraak te doen De partijen stuurt hij weg om een kleine kwestie onderling…

Ik ben oud geworden en kan alleen nog spelen met mijn gedachten de rest is te stram Maar vergis je niet het is aangenaam om in de warme wind van vandaag te voelen hoe het is om in een dunne jurk op de steiger te staan wachten zonder noodzaak om iets anders te doen dan wapperend in de zon te genieten, terwijl ik inmiddels voor me…

De reus die mij tegenhield was een muur aan de oever van de grote rivier, ver voorbij de paleizen waar bedienden als engelen een hemel op aarde verzorgden voor prinsen en prinsessen en voor de poort altijd naakte wijzen zaten te bedelen om het volk te waarschuwen dat het zich geen illusies moest maken In de muur bevond zich een klein…

Als ik een reus was, zou ik zeker in het bos gaan wonen omdat bomen nog groter zijn en dan heb ik meteen familie want ze wonen ook in het bos Verder woont daar niemand misschien kabouters, onzichtbaar omdat ze achter de bomen blijven Ik kom graag in het grote bos de bomen staan op mij te wachten en ze lopen altijd met me mee totdat…

Levenslang is het geheimzinnig dat ik denk -- met heel mijn lichaam.…

Omdat ik niet wil struikelen over jouw stilte over het gat dat jij bent in mijn duisternis zal ik delen hoe het voelt met jou weer een onmogelijke berg beklimmend met jou al lang geleden weggegaan Ik wil niet dat mijn leven geweven of gekozen wordt uit pijn die ik verberg uit brokstukken van mezelf uit jouw stem die in jouw slaap roept…

De zwarte eenhoorn is hebzuchtig de zwarte eenhoorn is ongeduldig de zwarte eenhoorn is onbegrepen en aangezien voor een geest of een symbool Ze werd gegrepen en meegenomen door een koud land waar mist spotprenten schilderde van mijn woede Niet op haar schoot rust de hoorn maar diep in haar maanzee waar hij groeit De zwarte eenhoorn is…

Ik krijg miljarden gedachten in mijn leven -- een Melkweg, zo veel!…

Ontkleed, mijn naaktheid met wellustig strakke touwen in mijn huid gebonden En een zoevende wind van pijlen om het bloed weg te likken uit de beneden schoonheid waaraan ze zich vergapen de vrouwen met tranen de mannen spottend, jongens en meisjes nieuwsgierig opgewonden Niemand raakt me aan niemand voelt de warmte van mijn lichaam…

Boven de lakens haar gezicht, wit, haar ogen -- grijsblauwe bloemen.…

Op feestjes kroop hij als een kind door de kudde -- schaap met de schapen.…

Een zuinig halflicht voldoet voor wijze woorden -- want die stralen zelf.…

Thee en bromgezang van oude Tibetanen -- voor ze opstijgen.…

Er stroomt geluk door mijn handen op de Aarde -- mijn kleine handen.…

Jij verdient liefde, ik ken jou Je verdient het, zoek het bij een ander, zet hoog in #alledagenfeest En blijf, blijf bij mij Kom bij me liggen op de bank en kijk met mij naar een film Daar gaat het om ons dagelijkse geluk niet om jou, niet om mij apart, maar aangeraakt Dat is fijn en toegestaan Kom, jij bent de mooiste misschien…

Kleine oorbellen zijn feestelijk, en grote -- nog feestelijker.…

Eenzame mensen lopen tussen de mensen -- stil te verlangen.…

Getrouwd ben je vrij om van mensen te houden -- zonder Het gedoe.…

Littekens snoeren mij in, mijn huid wordt strakker -- en ik word losser.…

De heiligheid van het leven valt wel mee als je jong bent volwassenen zijn zo bang om het in gevaar te brengen maar de grenzen liggen verder dan hun zorgen zeggen als je maar elastisch blijft niet ondood als een heilige volgens verwachtingen vegeteert,…

Ik ken jou nog niet thuis Ouderwets, een volle kast met boeken die ook ik ooit las Er moet een verwantschap zijn die ik niet opgemerkt heb in jouw lichaam, jouw adem en oogopslag, maar zou ik jou willen omarmen, dicht tegen me aan drukken en kussen, niet tongen maar gewoon jou tegen me aan drukken mijn handen laten strelen over jouw…