inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.887):

Spook

Omdat ik niet wil struikelen over jouw stilte
over het gat dat jij bent
in mijn duisternis
zal ik delen hoe het voelt
met jou
weer een onmogelijke berg beklimmend
met jou al lang geleden
weggegaan

Ik wil niet dat mijn leven geweven of gekozen wordt
uit pijn die ik verberg
uit brokstukken van mezelf
uit jouw stem die in jouw slaap roept
naar een andere vrouw
kom in de sneeuw spelen, lief
al is dit niet dezelfde winter

Het was ons eerste koude seizoen
ik telde de sneeuwvlokfiguren
van liefde die tot ijs smolten
en onze dromen om het contact te verbreken verborgen
ik kon het niet aan
om onze namen op de brievenbus te schrijven
ik kon het niet aan om jou mijn dromen te vertellen
en ook niet om door te vragen naar de jouwe
nu is er dit gedicht
dat die ochtenden weer echt maakt

"Jij was altijd echt" zegt Bernice
maar ik zie de littekens van haar pijn
verborgen onder het vlees op haar jukbeenderen
en ik weet niet hoeveel jaar ik besteed heb
aan pogingen om jou te vergeten
maar ik ben bang om eraan te denken
hoeveel jaar ik eraan zal besteden
om het te onthouden

... Vertaling van "Ghost" (1978, Audre Lorde) --- Bundel "Handreiking" ...


Zie ook: http://www.zywa.nl

Schrijver: Zywa, 5 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 93

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)