1882 resultaten.
[ Ik nestel me graag ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Ik nestel me graag
tussen mijn dikke poezen --
de divankussens.…
Paarden zijn ook zo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Natuurlijk wil ik geen object zijn
maar mens, een subject
niet volledig vrij misschien
maar ook niet in de hel
van andermans oordeel
want ik negeer niet
dat ik een individuele wij ben
een individuele liefde
die tekortschiet
soms individueel wreed
eigenbelang, kortzichtig
door ingebouwde oogkleppen
tegen mijn nerveuze angst
voor…
Achteraf stelde ik vragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 118 Papa deed het ongemerkt
Ik was zijn prinses
hij vervulde al mijn wensen
en ik had niets door
We gingen in Frankrijk wonen
Ik had niet veel te doen
naast mijn lessen, tijd genoeg
voor Eddy, een leuke jongen
Ik had de leeftijd
en ineens ging het snel
de verloving, het geheim
van de ringen, kleermaker, kapper
en dan eindelijk de bruiloft…
[ Warrelig dansen ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 88 Warrelig dansen
de sneeuwvlokken om en om --
als wintermuggen.…
Streel de huid van mijn ziel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Kom je, ik wil vandaag
weer naar je kijken
met je lachen
en naar je luisteren
Kom, loop rond
in mijn huis, laat me
naar je kijken, de stap opzij
de spanning van jouw billen
en jouw lippen
die me zullen kussen
jouw handen die alles mogen
doen waarnaar ik verlang
Ik zal je niet overvragen
je hoeft je niet te binden
niet voor langer…
[ Na haar verwijten ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 41 Na haar verwijten
keren de straatgeluiden --
maar langzaam terug.…
Vóór de sprong
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Sinds die dag sta ik
oude doorgestreepte tijger
in een jong lichaam
in een ander licht
dat mij ontkleedt, onverbiddelijk
de veters van mijn zekerheden losmaakt
mijn gewoontes en dromen losknoopt
mijn ogen open kust
voor de schoonheid
van de afgrond
en met zachte hand
mijn onsterfelijkheid uittrekt
De afgrond is geen afgrond…
Haperen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 Valt er met mij nog te praten?
Ik kan jou confronteren
met mijn haperen
Dat zoekende, het trage
dat ikzelf moeilijk verdraag?
En wat denk jij dan
van mij?
Ik word kleiner, te klein
voor alles en iedereen
die ik ken, steeds meer
valt er af
van mijn wereld
Aangewezen op vrienden
die mij nodig hebben
Er lijkt dus niets veranderd
maar…
[ Dagelijks leef ik ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Dagelijks leef ik
mijn eeuwige leven in --
voorbijgaande tijd.…
[ Ik vertel alles ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 106 Ik vertel alles.
Jij kijkt me schuldbewust aan --
en ik begrijp jou.…
[ Ochtend: de wereld ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 31 Ochtend: de wereld
krijgt kleur en wordt levensecht --
maar blijft ongrijpbaar.…
American Dream [2]
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 40 Er staat een frisse wind
er waait een nieuwe wereld
door de stad, ik zie
mijn leven in de verte
aan mijn voeten liggen
Jongemannen dingen naar mij
ze geven me alles wat nodig is
voor de nieuwe tijd
Zij zijn de belofte
ik draag haar fakkel
Zij zijn de daad
ik ben de belofte
Ik beloof de hemel
op aarde, mijn borsten
zijn vol, mijn…
Hamsa
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 34 Ogen passeren mij met een groet
ogen hangen stil in de straten
en winkelpaden, ogen vliegen
rondjes om de aarde
ogen lopen wacht
om belangrijke lijven
parate ogen
die beschermen, bereid
anderen te beperken
Ik verdedig mij
en weer ze af
met de hand op mijn hart
oog om oog, pas op
ik kijk terug
ook als ik niet kijk…
Waarom we vrienden zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Praat niet over mij
het lukt toch niet
om te zeggen wie ik ben
Jij weet lang niet alles
maar je wilt me
meemaken zoals jij me kent
Daar past geen verhaal om
dat jouw ervaring verpakt
en verbergt
Waag je niet aan etiketten
je zou er nog meer nodig hebben
dan er in een boek passen
dikke lagen over elkaar heen
een onleesbare muur…
[ Volle maan, en ik ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 Volle maan, en ik
lig heel lang te luisteren –
naar de stille nacht.…
Man op straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Op het lage bordes
voor de open deur
in de lege straat
zit een man met
de armen over elkaar
zijn lippen getuit
om een sigaar --
dikke lippen, nooit
mogen ze me kussen
Hij loert omhoog
naar mijn buik --
een stiekemerd
in onkreukbare werkkleren
vrij van openlijke verdenkingen
maar nooit kijkt er iemand om
Hij wordt beleefd gemeden…
Appels in de mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 39 Leg aan bij de boomgaard
waad door zacht gras
en goudgele appels
naar de vijver middenin
dampend in de avond
Betreed het ronde bekken
glijd het warme water in
en zwem over de bodem
van je oerappelwijze weten
naar de trappen van de toren
Lees vanaf de omloop de wind, de wel
de stroom van de tijd, hun rimpelingen
hun dieptes en de nevelschimmen…
Lief mijn lief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 O lief mijn lief, het was een mooie zomer
de bonte kleuren doven langzaam uit
De wereld wordt voor mij steeds monotoner
en nog wat witter wordt mijn witte huid
En ook al kunnen wij nu nog maar even
elkaar de lust van liefde geven, jij
bewaart mijn ziel voor altijd in jouw leven
in wie jij zelf geworden bent met mij
Ik hoor jou zacht in huis…
Van jezelf houden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Lief, misschien ben jij een engel
en ik voor jou
iemand die in je gelooft
iemand die dat durft
alsof het voor altijd is
iemand die dat besluit
er met de hand een klap op geeft
in de stilte van niet weten
en juist drommels goed weten
dat liefde te groot is
en niet anders kan
dan zich vermommen
in half werk en mislukkingen
om…
Als tieners
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 28 Het wassende water is onstuitbaar
hoe vaak het ook breekt in brede
golven op het strandje
De zon staat een half uur
boven de horizon, hand in hand
lopen we in waaiende kleren
onze vrije avond in
Mijn haren dansen
In de boot aan het eind
van de steiger kussen we
als tieners, het water klotst
en de hemel kleurt oranje
Ik zie met eigen…
Orgel der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Soms staat alles open en
stormt de wind de lade uit
vooronder de lege ruimte
van het schip in, trillend
tussen de banken en rondom
het altaar, de lucht leeft
in het heilige halfduister
Mijn bewustzijn zet uit
laat op oefeningen en improvisaties
gedachten zweven om ze te schikken
en op hun plaats te laten landen
tijdens de middagpauze…
Leeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 Vechten is kermen en zwaarden
losrukken van de lijken, natte
sandalen, rode voeten gewassen
in bloed, en dat het uren duurt
om 's nachts plein en paleis
schoon te spoelen en dan toch
nog de stad uitgejaagd worden
Vechten is kerende kansen
niet opgeven, maar een list
verzinnen, een houten paard
een Münchhausen of tunnel
met honderden…
Weg van waar je bent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 44 Ik voel het ongemak
om blijven waar ik ben
en het probleem over te laten
aan andermans taak of plicht
aan de buren bij wie het gebeurt
aan de rand van het dorp
Er is haast, behoefte
om de huizen en de schuren
in orde te maken, maar
het duurt te lang
of er is te weinig tijd
voor mijn ongeduld
Ik praat met de buren
terwijl we wachten…
Ze kwamen niet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Maanden lang was ik bang
om naar bed te gaan, bang
voor de nachtmerries van het leger
van alle kanten op mij af zoemende
bijen met hun grote bolle ogen
die voor mijn gezicht bleven hangen
Ik schreeuwde het uit: mama, papa
en werd daar wakker van, maar
ze kwamen niet, ik was alleen
Op school maakte ik fouten
ik kreeg liever geen beurt…
Zijn handen rusten in zijn ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Wie zal het lukken
om mij te schetsen, wie
ik ben, niet zomaar
een vrouw met huid
en haar en een figuur
zes, zeven, zus en zo
maar levensecht? De dromer
misschien, die vaag om zich
heen kijkt en mijn beeld laat
bezinken voordat hij begint
te tekenen; zijn handen rusten
in zijn ogen, zijn blik is zacht
geen zoeklicht
dat mij bleekt…
[ Met al hun voeten ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 32 Met al hun voeten
staan de bomen in het licht --
van de klaprozen.…
[ De koe en het kind ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 De koe en het kind
staan voor de sloot te denken –
wat vrijheid zou zijn.…
Binnenskamers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Ineens was het anders
lagen de tuimelaars om
en werd ik opgehaald
Ik lig schrap, ben ergens
doorheengevallen, een vlies
tussen orde en overmacht
Draag mij weg, ik wil hemels
van pastel en grijs na mijn uitjes
binnenskamers en op de gang
geen systeemplafond
Weer thuis, in het licht
van mijn eigen ramen
tussen de planten, het kastje…
Vogeltje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Zonder iets te zeggen komt hij
binnen, kleedt zich uit en wijst
vanuit zijn gouden lokken naar mij
met de kracht van zijn heerschap
het natuurlijke wapen van mannen
onbeschaamd en zelfzuchtig
maar een overweldigend genot
als het in mij komt, ritmisch
me in vervoering brengt
en weg laat drijven
voorbij het bewustzijn
van lichamelijke…
Trouw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 43 Mensen die gaan trouwen
weten al hoe het gaat:
niet vanzelf een hemel
van liefde op aarde, maar
wat dan? De hemel te heilig
en te hoog gegrepen?
Liefde een koestering?
gestold in gewoonten
van tijd tot tijd
een fontein of het zijspan
vanwaaruit we de werkelijke
heiligheid zien: de poel
van verandering, de heilhele poel
van voeden…