Netgedichten

netgedicht (nr. 71.929):

Lief mijn lief

O lief mijn lief, het was een mooie zomer
de bonte kleuren doven langzaam uit
De wereld wordt voor mij steeds monotoner
en nog wat witter wordt mijn witte huid

En ook al kunnen wij nu nog maar even
elkaar de lust van liefde geven, jij
bewaart mijn ziel voor altijd in jouw leven
in wie jij zelf geworden bent met mij

Ik hoor jou zacht in huis van alles doen –
onze liefde is nog net als toen
Jij let op mij en geeft me goede moed
je geeft het najaarslicht zijn gouden gloed

De toekomst wijkt, voor eeuwig nevelig
totdat ik veilig in jouw armen lig
waar ik mijn ogen rustig sluiten kan
waar ik mijn ogen rustig sluiten kan