Alle inzendingen van Zywa

Te koop op de markt: hersentransplantaten met -- herinneringen.…

Glimlachend verliefd, niet blind voor onze verschillen, het leven dat achter ons ligt en de voorkeuren die zich bij het gelukkige gebrek aan doldriestheid moeilijk laten overtuigen van andermans smaak en wijsheid - zeer, zeer welwillend aangehoord en zonder toegefelijkheid charmant bevonden, ja, verlangend naar meer inhoud en meer samen in…

Waar de drukte van alledag stilvalt en ik iemand in zichzelf zie keren, houdt alles op ogenblikkelijk val ook ik stil, heb ik geen plannen meer niet eens een lichaam ben ik niet meer op weg alleen nog de zacht trillende energie die liefde heet verbonden met het gezicht dat ik zie, zo mooi in balans met het leven Mens, ik houd van…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

Aldoende vond ik de passe-partout tot vriendschap: er niet op uit zijn.…

Opa is knokig, zijn mond spreekt duidelijke taal -- ook al zegt hij niets.…

Waar geen woorden voor zijn is hier in de schemering aanwezig, het geheim nog niet te weten hoe het verder gaat maar wel het net in mij te voelen samenkomen – onzichtbare verbindingen met de hartslagen van het leven In woordloze taal verovert het ademen van de pijpen zacht golvend de ruimte op de stilte en dan is niets vanzelf muziek…

In de vijand zie ik geen licht, wel voel ik iets -- donkers in mijzelf.…

Hij is er ook weer, lusteloos kijken we weg -- en zeggen hallo.…

Bloemen verwelken, ook als ze uit de zon staan -- en van papier zijn.…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

Gouden schemering: een mooie laatste avond – maar liefst niet vandaag.…

Mensen zijn raadsels, zelfs wanneer ze vrienden zijn – is dat niet zeker.…

Praat niet over mij het lukt toch niet om te zeggen wie ik ben Jij weet lang niet alles maar je wilt me meemaken zoals jij me kent Daar past geen verhaal om dat jouw ervaring verpakt en verbergt Waag je niet aan etiketten je zou er nog meer nodig hebben dan er in een boek passen dikke lagen over elkaar heen een onleesbare muur…

Ik tel mijn vrienden en houd vijf vingers over: ik geef jou een hand!…

Vergeef me, ik zal niet meer zoveel verlangen -- en meer ontvangen.…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

Ik heb het overleefd en schrijf het op om het te vergeten Wat na te lezen is hoef ik niet te onthouden, maar ik moet zoeken naar de woorden die zich verstoppen, bange woorden alsof mijn pen het mes is onder de snelweg langs ons huis uit het niets op mijn keel gezet De avond was al gevallen Zenuwachtig riep hij om geld een beginneling…

Ter verzoening zing ik de woorden die passen -- het bekende lied.…

Een gouden verhaal is niet gesmeed van waarheid -- Het blinkt van bedrog.…

Bordjes op het plein, naar Berlijn, Parijs, Rome – ja, hier ben ik thuis.…

In de oase zocht ik een schat, ik vond jou – We werden vrienden.…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

Met kinderen is het anders die moet je kansen geven om te oefenen, ook ouders sub's, stagiairs en natuurlijk de mensen die verliefd zijn of anderszins bevooroordeeld Verder zijn de talenten verdeeld en heeft iedereen diploma's voor wat hij kan, nou ja niet voor vriendschap die krijg je, of niet en voor zolang ze duurt zolang…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Je maakt de foto nog niet, je blijft wachten tot -- de achtergrond klopt.…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

Ik wil het nog niet, niet al naar huis, alsjeblieft -- mag ik opruimen?…

Ik lik aan alles en nog kan ik niet kiezen -- waar ik zin in heb.…

O jee, waar liggen de landmijnen, de leugens -- en de waarheden?…