Alle inzendingen van a

Die morgen was de lucht beschreven het was een ROXY-hemel maar zonder R en O en Y het uitspansel in koningsblauw ik fietste door de 3 Octoberstraat Denkend aan de watergeuzen voelde ik een vrijheid die mij deed verlangen naar wittebrood en haring Het was februari en de zon stond laag…

De schommel droom van elk kind glanst in de zon De kleuter schommelt en schommelt Zijn beentjes zwaaien heen en weer Lachend omarmt hij zijn Teddybeer. De roestige schommel schommelt en schommelt Op en neer Steeds weer Knarsend voortbewogen door de wind Op het zitje geen kind Alleen het lege plankje…

Er is een kus die alles verstild. Niet vast haakt in vreugdeloos zoeken, Maar vindt en doorbloedt. Zo krachtig, prachtig. Je lichaam valt open in lagen, Lijnen ontrold en ten toon. Glanzende liefde op je huid.…

De bontverklede stoet is door de tijd versleten Want het zal nooit meer worden zoals het gist’ren was Er werd met gein gegooid en grof met geld gesmeten Het schuim staat te verdrogen in een gebroken glas De hupse harmonie heeft fluit en trom geborgen De stoere schutterij schuwt eenderoer en kruit De brave burgerij tobt weer met aardse zorgen…

Ik ruik een geur, Ik hoor een stem, Ik zie een kleur, Even weet ik wie ik ben Ik staar naar de regen, Dat is het moment dat ik geniet, Het enige wat die regen wegspoelt, Is mijn verdriet… Even niemand die vraagt of het wel gaat, Dromend ben ik in gedachten, Iedereen die me gewoon even laat, Is toch niet te veel om te verwachten?…

De zee (b)ruist van vreugde de branding lacht haar tanden bloot golven tikken speels haar billen Ze huilt golfjes in de lucht een traan tikt het zand mama haar hand ze is af De wind roert haar in de soep alsof ze haar wil afkoelen de blaaskaak…

zo klein en zo voorzichtig zo broos en ongerichtig zo lief zo rose zo teer zo heel volmaakt en meer na al het lange wachten beleven in gedachten van al wat komen zou kijk ik naar jou en weet dat ik dit nooit vergeet dit eerste moment met jou ik fluister zacht je namen voel mij vertrouwd zo samen en kijk naar jou…

nog even maar en ik is wij nog even maar het wonder en jij nog even stil en bij elkaar dan is de grote wereld daar nog even dromen hij of zij nog even samen het wonder en jij…

Vuur overviel ons als een dief in de nacht In brandende woorden want verleiding was haar macht Maar nu het licht me heeft bevrijd niet langer verdwaalt in dit boomloos woud Plant ik in verschroeide aarde mijn levensboom sterker en pril maar door het vuur ijskoud.…

Wanneer hemelen verdwijnen het licht niet langer schijnt En schaduwen omheinen geen zicht op het eind Zoek dan overal en daar waar je nooit alleen bent Al is dat nog zo zwaar lijkt ieder gevoel absent Je zult jezelf hervinden mits je er wilt zijn Daar waar herinneringen aan beminden niet langer bestaan, niet langer vol pijn……

Op den bodem van het leven, In de diepte van het hart Rust de Weemoed En de smart; Maar de hope rijst er neven, In 't geslingerd mensenhart. Tussen weemoed, strijd en hope Vliedt het leven snel voorbij: Waakzaam, werkzaam Wachten wij Dat het Raadsel zich ontknoope Wat ons korte leven zij.…

Als blinde hoop omarm je mijn eenzaamheid o duisternis verleid je mijn lege liefde met haat En wanneer ik wanhoop naar betekenis ben jij daar waar het licht mij niet langer baat Een schaduw ben je, geboren uit licht en mijn ziel heb je genomen Verblind je mijn liefde haar zicht opdat ze niet meer tot mij zal komen…

Je kijkt geprikkeld voor je uit. je hoort de klok tikken, je ziet vlammetjes die fikken. nu hoor je de klok heel luid. nog een paar seconden. de champange in je glas trilt. nu ben je aan de grond gebonden. dit is wat je altijd al had gewild... Een gelukkig nieuwjaar? Dat is alles wat ik wil! Een gelukkig nieuwjaar!!!!! en dan ben ik…

De nacht hier, het licht ver weg van jou Een ster pinkt Ik voel, de pijn van de ster Ik mis het licht, maar ik weet, het licht is hier in mij, in mijn hart…

De Deur Dicht een laatste lach een laatste knipoog Vaarwel afscheid voor een tijdje Dag tot Vlug De Deur Dicht mijn hart vol herinneringen Een traan dwarrelt vloeit weg weg van de Deur De Deur Dicht…

En als de muze weg is, goed beschouwd als dood; maakt alles wat ik met u schreef, al klinkt het nog het mooist van al zo leeg van woord, een weduwnaar. Geef dan dit als laatste daad, van uw as gewicht dit dicht; dit requieum niet zwartomrand voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…