eenzaam voel ik mij
tot op het bot
alleen ben ik niet
een aantal mensen nabij
het eenzaam gevoel
is niet uit te drukken
niemand kan er iets aan doen
het is in mij, is wat ik bedoel
dat gevoel van eenzaamheid
is niet mijn schuld
is mij gezegd en herhaal ik zelf
zodat ik misschien minder lijd
eenzaam voel ik mij
altijd en nu nog…
handen groot en sterk,
ruw van het zware werk
steunen zijn vermoeid gezicht
zijn kamer is maar weinig verlicht
ver zijn z`n gedachten
alsof hij ergens op zit te wachten
z`n dierbaarste persoon is hem ontnomen
en zal niet meer wederkomen
in zijn hart een leeg gevoel
wat heeft het leven nog voor een doel
niets kan zijn…
Mijn trouwe vriend met je donkere ogen
Kijk me niet zo vragend aan
Ik kan je niet direct beloven
Of we nog uit wandelen gaan
Buiten regent het pijpenstelen
En je wordt dus heel erg nat
Maar wat kan jou dat nu schelen
Er bestaan ergere dingen dan dat
Zenuwachtig loop je heen en weer
Je verliest bijna je geduld
Heel luid blaffend ga je tekeer…
liggend in bed
happend naar lucht,
starend naar het plafond
slaak je een zucht.
jij, mijn vader,
nooit begrip voor mij
gehad en nu... nu
heb jij het, jij.
ongeneeslijk,
smachtend naar
toch een sigaret.
ook al voel je nu de 'maar'
woede hier en toch
heb ik meelij...
met hem, mijn vader
nú pas weet hij
hoe ik me altijd heb…
keer op keer
geen contact
nogmaals weer
verloren
nogmaals weer
onderga ik
ook weer deze keer
wat ik niet wil
ook weer deze keer
huil en schreeuw ik
dat ik ... niet weer
laat me met rust
niet weer ....
machteloos roep ik
stoppen deze keer !
het ... verstilt in mij
de laatste keer
die wil ik niet
want er is veel meer
wat…
het lichtje
in mijn hoofd en hart
is gevuld
met smart
een bries
van pijn en verdriet
doet veel
warmte teniet
maar
mijn lichtje
blijft branden
door alle
uitgestoken handen
een bries
liefdevol gegeven
dankbaar ontvangen
zodat ik mag blijven leven
want
het lichtje
in mijn hart en hoofd
heeft die liefde
ditmaal…
een steek
door mijn hart
een traan
over mijn wang
door de pijn
die ik voel
pijn, jouw pijn
die ik zo voel
je stem spreekt
met mij
als door angst
gevangen
door de pijn
van jou ...
jouw pijn
die ik zo voel
bereiken
kan ik je niet
een hand
verdraag je niet
door de pijn
jouw aangedaan
jouw pijn ...
die ik zo voel…
koud
als een ijzige wind
die door mijn hart
zijn weg vindt.
koud
als een duik in
de diepte van
mijn zijn.
koud
als de stilte
die bezit nam
van mijn onrust.
zo koud…
gevangen
in een kubus
met muren van ijs
bevroren
bevroren
verstijfd liggend
alles horend
verstild
verstilde
woede en verdriet
geen woorden meer
verstopt
verstopt
in die ijskubus
wanhopig
vechtend…
1.918
Bezig met laden