Alle inzendingen van ben

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

Voor de derde keer in dit leven heb ik nieuwe tandjes gekregen. Het begon met een melkgebit, wat er meestal niet lang inzit. Daarna worden de tandjes echt, maar onverzorgd worden ze snel slecht. Dus verdwenen ze na korte tijd, wat deze schrijver wel heel erg spijt. Dan moet het onvermijdelijke gebeuren naar de tandarts…

Je voerde me stukjes fruit, zo teder Jouw ogen vol verlangen Nooit was ik tevredener Een kusje op je wangen Wat was je lief Wat was je prachtig En dan die mooie stem Het werd me snel te machtig Je ontnam me elke rem Vooral je stem, oh die stem Je had me in je macht En dan jouw geur, seringenbloesem Het werd mijn mooiste nacht Hoe…

In klamme droom zoek ik Een harnas te ontwerpen waarin Niemand me kan treffen, bouw ik Schuilkelders in lood, huil ik Om een idee een woord die zouden Een zachtaardig dier verwekken. 's Morgens schijnt mijn angst misplaatst. De bomen staan er rustig en zelfzeker. Even zelfzeker haten De kinderen elkander. Een bang mens stemt de buren…

zit niet te azen op een fout in de taal een knik in een gesprek hou dan je bek maar luister eens echt naar wat je hoort of leest het is niet de kortzichtigheid van je hersenpan maar het niet gebruiken van…

O kroning aller kroningen! De nieuwe dichter-vaderlands, Die rijmt in vatbaar Nederlands Komt ook nog eens uit Groningen. Hoe anders dan de kunstenaar Die denkt dat hem geen metrum past. Maar ach, zo'n artistieke kwast Is simpel lui en sneller klaar. Er is geen "minder" en geen "beter": Het is maar net waar je voor kiest Maar met…

Als er niet meer wordt geschreven en ook niets meer wordt gezegd, als iedereen is moegestreden van een ongelijk gevecht. Is dan eindelijk het leed geleden, Of zijn we dan geknecht? Dan rest alleen nog stilte, Die meer dan alles zegt!!…

Hij hoort de golf nòg komen, door angst en pijn verblind, z’n vrouw en kind ontnomen, de natuur die ze verslindt. Door ’t zien van dat immens verdriet, Voel ik een fractie van zijn pijn, Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet, Ik voel me hulpeloos en klein. Als het je niet lukt te geven, Leef je dan een beetje in, En nooit eerder in je leven…

Onzekerheid doet rare dingen in je hartje en je hoofd Ondanks alle mooie momenten toch zo moeizaam maar geloofd Dat ik je mooi vind, lief en lekker geniet van je humor en hoe je naar me kijkt Soms baal ik dan ook als een stekker dat je niet ziet hoe je mijn leven hebt verrijkt! Als tweede moeder voor mijn kinderen als tweede liefde…

Tijd: uiteindelijk Zijn we er zonder wrevel in gevangen, Samen in dit kleine huis, verzoend Met de jaren van blindheid en schuld, Bevrijd Van de sintvitusdans Op het ritme van de angst. Van buiten de muren komt ons eens geruis. Is het de wind? Of is het de nacht waarin we, Tijdloos ver in de ruimte, Nooit meer blind zijn, Nooit meer schuldig…

Als je dan iemand hebt gevonden, waarvan je weet: dit ís ze nou! Dat wat geen woorden zeggen konden: je wéét het simpel. Déze vrouw is 't late licht dat in mijn leven het sterrenlicht verbleken laat; Pas dan weet je wat liefde is en pas dan weet je waarheen je gaat... Wanneer die iemand jou laat bloeien als late lente, bloemen, gras, dan…

Wie is toch diegene, die daar altijd is. Op elk uur van de dag, zie ik hem daar weer staan. Hij lacht met mij, hij huilt met mij. Hij wordt boos met mij, hij knipoogt met mij. Hij praat met mij, maar geeft nooit antwoord. Als ik naar hem wijs, wijst hij naar mij. Eerst vond ik het eng, maar hij heeft me nog nooit aangeraakt. Soms…

Nog een klein stukje verder en daar moet hij staan. De boom waar ik nog vaak naar heb verlangd. Een oude eik, met weelderig bladerendek, immens dikke stam met mooi gevormde dikke takken. Oh, wat hebben we daar vroeger lol mee gehad. We zijn er in geklommen, we zijn eruit gevallen. Er hing een schommel, een touw met een plankje. Ik ging…

Wees maar niet bang, mijn arm is stevig leun er maar heerlijk tegen aan. Want weet mijn liefd'ís echt en hevig, dus laat jezelf nu maar eens gaan. Wees maar niet bang, ik wil je niet bezeren! Alleen maar lief zijn is dat niet genoeg? Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren! Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…

Als het avondrood de hemel kleurt zo wonderlijk, zo mooi en puur lijkt alles zich te koesteren in haar gloed in dit moois der natuur. In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik…