277 resultaten.
nachttrein
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.157 nog steeds bespeur ik rond
het geluid van een verre
trein die vage ongerijmde
melancholie
alsof iemand zich in 't holst
van de nacht nog even horen
laat weer afscheid neemt
en verder gaat
in 't duister zacht verstomt
verglijdt vervliegt…
oma's klok
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 398 zoals zij nog woont
in haar oude pendule
zo tijdloos haar klank…
vader en zoon
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 581 zoals we samen
naar onze dobbers staarden
zwijgzamer dan ooit…
uit haikuhout gesneden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 322 zo fier en blozend
bloesemen jonge twijgen
aan mijn oude stam
langs rijpend koren
droom ik lomer verzonken
in goudglanzend licht
het verwaaide blad
bedekt mijn aardse wortels
vol melancholie
zacht, nog ongerept
dwarrelt op mijn kale kruin
een sluier van sneeuw…
roodborstje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 702 bruisender nu, zoals
je het licht bezingt
alsof je de komende
lente reeds proeft
en ook ik me steeds
vrolijker voel
als ik je weer zie
en beluister
met wat kruimels
je liedje begroet…
kinderblik
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 681 in alles huist vandaag het wonderlijk
zicht van lang gelee
zoals de straat in de magische dans van
onstuimige vlokken onder een maagdelijk
wit tapijt verdwijnt
terwijl ik met een verbaasde blik
de gordijnen openschuif
naar buiten ga
in de nog onbetreden sneeuw
m'n dartele stappen achterlaat
van lang, heel lang gelee…
zoete herinnering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 722 als een wollige suikerspin
hangt ‘n besneeuwde twijg
binnen handbereik
ik snuif de geur weer van
een kermiskraam, trek mijn
vader stilletjes aan zijn jas
in m’n hand smelt wat vers
gevallen sneeuw…
decemberlicht
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 580 een schrale zon in waterig
morgenrood vloeit over wit
gerijpte akkers en velden
broos decemberlicht schetst
een kaler vergezicht in sepia
verzonken tinten…
verzonken verhaal
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.474 hoe het oude verhaal onder klater-
goud en neonlicht bedolven lijkt
hoe het ons nog wakker streelt
zich in ieder mens ontvouwen wil
wanneer in een schamele stal het licht
ontstoken wordt, het verzonken verhaal
zich weer vertellen laat
rond de kribbe en ’t pas geboren kind…
sprakeloos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 766 m’n lief van geen
dag bewust
vangt het eerste
streepje licht
zo breekbaar nabij
zo broos het geluk…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.124 waar de met bladeren
bedolven namen nog
altijd ruisen
rond een dierbaar graf
het stille gemis hier
nog sluimeren mag
ja, alsof het al die tijd
op iets of iemand
wacht
voorbij de dood ooit
van weerzien droomt…
herfsttij
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 417 hoe ik met de jaren langer
aan dit seizoen blijf hechten
het voorbije weemoediger
betast ruik hoor en zie
hoe ik bij ‘t dwarrelend blad
m’n eigen vergankelijkheid
wat vaker overpeins
wat stilaan ruisloos wordt
nog raakbaar aanschouw
en geniet
hoe ‘t kind in mij zich nog
altijd roert
het verwaaide pad naar wat
nooit vervloog…
vergeelde beelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 528 zag ons deze dagen weer
gedreven door de bossen
dwalen op zoek naar een
lekker maaltje cantharellen
hoe mijn vader zich telkens
bukte, met een glimlach
het zakje vulde
en wij die avond met de pan
op tafel onze honger gretig
stilden…
septemberziel
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 466 gaandeweg ontwaar ik haar
rond uitgezomerde bomen
dwalend in zachtere nevels
en geluiden, in de wiekslag
van een vroege gans
proef haar in ‘t krimpend
zonlicht tussen dwarrelend
lover, in de geur van mos
en parelend gras
zo voel ik dat zij langs mijn
kruin naar binnen glijdt
onder mijn huid een warme
schuilplaats vindt…
Leonard Cohen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 789 ooit draaide ik hem in mijn jonge
jaren op een oude pick-up
volledig stuk
verslond de liedjes die hij zong
vol sobere klanken en gelaten
akkoorden
tot ik hem vandaag weer hoorde
zijn stem als vanouds bezwerend
door de kamer klonk
en ik -net als toen- vol weemoed
meezong: dance me to the end of
love, dance me to the end of love…
schaduwbestaan
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.558 Stond ze daar omdat ze verlangend naar
een god van liefde zocht?
Niet de gekruisigde, maar de verrezene,
niet voor een klein moment maar voorgoed.
Keek ze daarom op dat drukke perron met
doffe ogen naar die zwijgzame, vluchtige
stoet van onbewogen blikken?
Was haar horizon verblind, haar levenswil
gedoofd, haar ziel vol melancholie…
zomer 2007
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 473 grijze wolken belagen
voortdurend de lucht
dulden haast geen zomer
horen niet waarom ik
zucht en brom
dompelen mijn hunkering
naar de zon in eindeloos
doorweekte dagen…
vroege uur
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 524 hoe jij nog roerloos naast
me ligt
het vroege uur met puur
verstilde schoonheid vult…
bitterzoet
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 846 hoe vroeg in het seizoen
een braambes naar me
lonkt, zo ogenschijnlijk
paars en rijp
hoe onweerstaanbaar mijn
verlangen naar haar zoete
smaak, de vrucht zich
gewillig plukken laat
hoe bitter nog haar sap
dat over mijn tong naar
binnen glijdt, mijn lust
zo snel vergalt…
zegen van boven
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 326 regen kleurt gras
weer groener dan
het was
geeft geur en glans
aan blad en bloem
als een milde zegen
van boven
over gras zo mals
zo groen…
de geur van liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 530 het bed nog warm van je lijf
terwijl jij al vroeg de straat
uit fietst
en ik voordat de dag ontluikt
nog even op je plekje lig
je geur die stilaan vervliegt
nog diep naar binnen snuif…
hemelse gedachte
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 787 dat ik ooit vertrekken zal en
jij dan nog laat met de hond
een rondje maakt, af en toe
naar boven kijkt
dat ik je pad dan met sterren
bestrooi, als vanouds weer
naast je loop
en jij me nieuwsgierig vraagt
of de hemel echt bestaat en
ik daar ook gelukkig ben
dat ik je dan vertel: de hemel
mijn lief was hier op aarde
had ik…
Oude Maas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.077 mijn pen lijkt vaker, misschien wel
liever terug te willen schrijven dan
vooruit
vloeit vandaag naar een luie bocht
in de Oude Maas waar een kleine
jongen met zijn vader zit te vissen
terwijl de tijd rond de vertrouwde
stek tussen de koeien in het gras
weer net zo traag als toen verloopt
ja, waar het simpel geluk van ooit
nog…
fluitenkruid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 381 als een witte zee danst ze
golvend door mijn blik
klinkt haar speelse melodie
zo wijd ik horen kan
onstuitbaar dompel ik mij
in haar pure pracht
kijk en luister en geniet…
weerzien
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.238 waar het verlaten huis nog
voelde als een warme huid
zag ik ze gaandeweg weer
staan, klonk in de geur van
het oude nest hun stem als
in vroege jaren, van kinds
been af nog zo vertrouwd…
Spiritus
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 496 was het zowaar de geest vanboven
of meer een vonkje vanbinnen uit
dat zo hartstochtelijk werd ontstoken
als een fris en sprankelend geluid
was het omdat het Pinksteren werd
dat ik mijn zang zo graag liet horen
bij de eerste pluk me liet bekoren
zo vurig en bevlogen werd gewekt…
hemelse plaag
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 578 hoe grondig de kraaien
het zaaigoed belagen
de akker weer zucht
onder het zwarte juk…
kinderjaren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 480 als verwaaide klanken en geuren
van tijdloze jaren
als vergeelde kindertekeningen
in vage tinten vol melancholie…
avondblik
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 462 nog een late vogel dooft
het avondrood
de dag slinkt
in een vager vergezicht…
vogelleed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 671 tegen het venster klinkt een doffe
klap, ik loop verschrikt naar buiten
zie een jonge merel op zijn rug
die - nog warm in mijn hand -
geen wiekslag meer laat horen
zijn deuntje nooit meer fluiten zal
ik leg hem in een droef gegraven
kuiltje, er waait wat bloesem
op het zand…