Alle inzendingen van bert weggemans

Als zinnen al uit elkaar vallen Voor ze gevormd zijn, als woorden Betekenisloos verdwijnen aan Mijn horizon, als letters Niet meer dan holle tekens zijn Die zichtbaar verwaaien in de wind, Blijft alleen de liefde nog Die geen woorden nodig heeft, Een blik, een beweging is genoeg Om elkaar woordeloos te verstaan, Diepgevoelde liefde…

In die wazige, nevelige Wereld van jou, hersens Aangetast door het kwalijke Werk van meneer Alzheimer, Lijkt het voor jou zo vaak Of ik in zijn nevelen ben Opgelost, niet meer zichtbaar, Voor jou niet meer tastbaar aanwezig - En nu spreek ik je, vanmorgen, Zo maar gewoon door de telefoon, En hoor ik aan je stem, aan je Toon die…

Voor Anton Kind van God worden Jij en ik genoemd, Net als je zusje zijn we Voor altijd geborgen In Zijn liefde, Licht dat nooit ophoudt Met stralen, met Zijn mantel Beschermt Hij ons, Zoon die Evengoed voor ons Een broer kan zijn…

Voor mijn moeder Achttien jaar ben ik je kwijt nu, Je stak voorgoed de rivier over Die vroeger als Styx werd aangeduid, Had zoals het hoorde het muntje mee Voor de overtocht, voor de veerman, Om hem tevreden te stellen; Geen idee heb ik of ik je ooit Nog weer eens zie - ook al hoop Ik het met alle hoop die in me is, En dat ik dan…

Verloren van het miljarden Verslindend project voor Het spelletje dat voetbal heet, Ziekenhuizen werden beloofd, maar Zijn er niet bijgekomen terwijl Het volk er om staat te springen, Krottenwijken die niet zijn Opgeruimd maar weggeruimd om plaats Te maken voor stadions die niet zijn af gekomen En dakloos maakten de mensen Die er…

Wanneer de taal uit het zicht Verdwenen is, betekenisloze Letters opgaan in woorden Die vervliegen in de wind, Die geen aandacht meer wekken, Omdat ze amper koud zijn in de lucht Als ze zijn uitgesproken En dan al onvindbaar zijn Voor hen die ze koortsachtig zoeken - Zijn het de beelden nog Die voor eeuwig op ons netvlies staan…

Felle kleuren zijn het Die ons leven overheersen In een tomeloos bombardement Van prikkels dat ons de mond wil snoeren; Vooral dit giftig roze etiket Dat jou ongevraagd wordt opgeplakt, Een jongensachtig meisje ben je hooguit, Of een jongen met een zachte, vrouwelijke kant, Maar gay, of lesbo, absoluut niet, Volmondig is je antwoord…

Ben mezelf voorbij gelopen Zo ongenadig hard voorbij gelopen Door alle grenzen heen Mezelf uit het oog verloren En ook jou, en ook jullie Zie ik niet meer, Heb het contact verbroken Zonder het zelf te beseffen - Heb alle records verbroken, Score niet meer waarneembaar In de tijd, ik heb buiten mijzelf gerekend, Ben terecht gekomen…

Als alle leven om mij Heen is opgehouden te bestaan, Mensen en vrijwel alle dieren Hun leven hebben opgegeven, Ben ik alleen nog, in deze Zwarte nacht, waarin alle licht Gestorven is - Alleen het gekwetter van Scholeksters omgeeft mij nog, Zij laten mij niet alleen En blijven bij mij, Leiden mij door Het zwartst van de nacht…

Als alle lawaai om me heen Verdwenen is, alle herrie Van de wereld, het woeden Van de verwilderende wereld Stilaan is gaan liggen, Is het eerst nog druk In mijn hersens, gedachten Van heinde en ver, Gestuurd of spontaan Die de chaos van de wereld Nog een tijdlang laten voortbestaan In de woonkamer hierboven; Waarna het ook…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding! Het verwoorden van al dat donkers Dat depressie heet, het benoemen Van al dat bijdraagt aan de pijn, Brengt verlichting, Het verwoordt de opluchting Van het opgeschreven zijn…

Huis van grote eenzaamheid Vol met kinderen met een vlekje Ver weggestopt in de bossen Van de onbewoonde buitenwereld Daar leerde ik kennen Het kind dat ik ten diepste was, Dat zichzelf alleen nog terugvond In de geur van groene zeep Waarmee dagelijks de washokken En de douches werden gereinigd En die elke dag opnieuw De zweem…

Genoeg tranen om me aan te laven, Maar ze kwamen niet, droogden op Al voor ze ontstonden, Droogte die mij teisterde In windvlagen van zinderende warmte Die door kieren en naden Binnenkwam in dit onbehouden huis, Huis dat van binnenuit werd uitgehold En waarin alleen Zijn mantel die In mooie plooien naar beneden hangt, Zijn rechterhand…

Zo graag laat ik mijn gedachten De vrije loop - niet piekeren, Niet tobben, maar liever De goede kant uitdenken, Overpeinzingen die alleen in gedachten nog tranen met Met zich meebrengen, die ook In mijn denken niet zout zijn, En ook niet zilt; En het oordeel over mijzelf Over alles dat ik gedaan of Nagelaten heb is niet langer…

Zo graag had ik de muren Die ik om me heen heb opgebouwd Nu eens voorgoed geslecht 'k Heb wel mijn best gedaan, Maar lukken wil het niet echt - Onmacht die te groot is, Kracht die te gering is, Muren die om mij heen Zijn opgetrokken uit stenen Van angst, het cement gemengd Met argwaan, uitgehard tot Onbreekbaar beton, zijn het…

Ooit was je een laaiend vuur Dat mijn ik bij tijd en wijle Verwoestte, of ik wilde of niet, Dan ging je weer liggen, En stopte ik je veilig weg In mijn onderbuik, Hoofd dat moe was Van het blussen van branden In de bovenkamer, enige woonkamer In dit onbehouden huis, Veertig jaar verder zijn we nu, En af en toe steek je de kop…

Wat heb ik al vaak Iets niet gezien, Terwijl anderen mij Daar op wezen, Gewoon over het hoofd gezien, Gaten laten vallen terwijl Dat niet mijn bedoeling was - Ook in mijn verhouding tot jou Is me dat best vaak overkomen, Terwijl jij dat niet meteen Zo benoemde, om mij niet Nodeloos op de kast te jagen - Ik weet het, het is zo…

Adem die bijna blokkeert, Longen op zoek naar verse lucht Die er niet is, hier, Op deze hoogte waarin ik Mij tomeloos verlies, Hersens die vocht sturen Naar ogen die droog staan En onmachtig zijn De tranen die ik huilen wil Voor een keer toe te laten…

Maïsveld badend in de brandende zon, Strooien hoed die mij beschermt tegen Dodelijke steken - Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen, Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren, Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet…

Ik doe geen moeite voor je, Laat je gewoon je gang Maar gaan, heel af en toe Perk ik je een beetje in Waarna jij alleen maar Nog verder en nog mooier groeit Kleurrijk blad met wel Tien soorten groen Je zorgt voor leven en voor Koelte als de zomerdag Te warm geworden is, Vult het gat dat anderen Laten vallen, Wondere groei waardoor…

Graankorrel in vers geploegde aarde, Milde regendamp die jou ter wille is Geen vogel in de buurt die je op komt snoepen, Op twee richels vanaf de rotsgrond Waar je geen schijn van kans had gehad Ben jij in goede aarde gevallen Zonder het zelf te beseffen De zon geeft warmte en laat je groeien - Wat gun ik dat ook jou, vreemdeling…

Woorden die aanspoelen Als in een lauwe branding, Niet verwoestend, eerder Verdraagzaam dan agressief, Probeer het levensgevecht Zo eens aan te gaan - Niet op de toppen Van door woede gekleurde Schuimkoppen - Maar met de deining Van andere golven Die je vredig stemmen In de jou gegeven tijd…

Zeg wat je zeggen wil, Verlies je niet in Een omhaal van woorden, Richt je op regels die Zich vullen met de kern Van wat je op je lever hebt - 't Is goed zoals je het doet, zo, Laat het dan bij weinig woorden, Elk met hun eigen zeggingskracht En je zegt meer met minder, Meer dan je ooit had gedacht…

Gimme the blues Dreint door mijn gedachten Jankende gitaren, snaren die Van geen wijken willen weten Buiten is het al niet veel beter, Lucht vochtig en klam, Zoals een zomer kan zijn - Grijze lucht, somber druppende Regendroppen - Buiten is het grijs en grauw In mijn hoofd is het maandag, Zo blauw, zo blauw, zo blauw…

Op een ver strand In een van mijn dromen Kom ik je tegen, Zonnehoed op, Donkere glazen voor je ogen, Met in je ene hand een pak Gezonde gele toverrijst, In je andere een bundel Van Keats, aan het eerste Verdien je, van het andere Geniet je, romanticus pur sang Met wallen onder je ogen, Op elke zoektocht die je onderneemt Even…

Zo veel onnodige overlast ondergaan Tot de grens meer dan bereikt was - Als ik je daar mee confronteer Haal je alleen maar je schouders op En zegt dan slechts Dat ik daar wel zelf bij ben geweest En had je misschien liever wel gehad Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd, Dat was tenminste duidelijk geweest En had je tenminste geweten…

Het wordt me afgepakt Waar ik bij sta, Alsof ik er niet sta, Alsof ik er niet ben, Alsof ik lucht ben Voor haar en voor mezelf - En jij zegt dat ik er Iets van moet zeggen, Dat ik het niet goed Moet vinden, dat ik Het niet moet willen Dat zij er zo mee wegkomt; Die laatste woorden Hoe goed ook bedoeld Steken mij En ik…

Filadelfia, zo heet het kerkgebouw In een voor mij onbekende straat, In een stad die ik nog maar Een heel klein beetje ken, Als eerstejaars worden wij Verbannen naar dat eenzame gebouw Aan het eind van deze straat In de volksbuurt die Oosterpark heet Om daar tentamen idioom te doen, De laatste zware toets die ons Toe moet laten tot…

Veertien is ze nu, En jij als moeder Bent stapelgek met haar, Ze pubert, dat is het hele verhaal, Maar voor een meid van veertien Eigenlijk volstrekt normaal - Zo graag houd je haar nog vast Terwijl je weet dat loslaten In blijvende verbondenheid Het maximaal haalbare is - Wees daar dan tevreden mee, Verbondenheid met haar die je…

Ooit een gewaardeerd beroep, Je had er ook voor geleerd, Kreeg een aanstelling als Postbesteller eerste klas En had een baan voor het leven, Met uniform dat respect uitstraalde - Jouw ambacht is inmiddels Opgeofferd aan de Filistijnen Van de nieuwe tijd - De etterbakken uit de buurt Bezorgen tegenwoordig jouw post, En de pakjes…