Als het stil wordt in mijn hoofd

Als alle lawaai om me heen
Verdwenen is, alle herrie

Van de wereld, het woeden
Van de verwilderende wereld

Stilaan is gaan liggen,

Is het eerst nog druk
In mijn hersens, gedachten

Van heinde en ver,
Gestuurd of spontaan

Die de chaos van de wereld
Nog een tijdlang laten voortbestaan

In de woonkamer hierboven;

Waarna het ook daar
Langzaam aan wat rustig wordt,

Beginnen woorden zich te vormen
Tot regels, tot verzen van

Mijn diepste ik,
Die ik als ze klaar zijn

Bewonderend bekijk, alsof ze niet
Van mij zijn, maar van de echte

Waarheid die mijn leven
Zonder dat ik het altijd besef

Onderbouwt en laat zien
Wie ik werkelijk ben

het woeden van de wereld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 107