Alle inzendingen van bert weggemans

Smeagoll noemen Ze jou, aanloopkat Die hier naar Me zit te lonken - Zonder huis, Zonder haard, Bloot aan de Elementen dag Aan dag verlangend Naar thuis zijn In de geborgenheid Van mij die om Jou geeft, Die mijzelf ben Als jij bij Mij bent, zoals Jij bij mij Vol vertrouwen Jezelf kunt zijn - En met jouw kop Op…

Als de dag geweest Is en het tijd Wordt dat de nacht Alles wat er was Gaat overnemen Komt ook mijn brein Tot rust - bij het Sluiten van mijn ogen Haal ik nog een maal De dag naar me toe, Neem van uur tot uur Door wat er deze dag Gebeurd is, en ben Er tevreden mee - Tijd dat de slaap Mijn automatische piloot Overneemt…

Zelf grootmeester, Geef jij kundig Commentaar bij Elk toernooi dat Er toe doet - Nu de twee Beste schakers Van de wereld Met elkaar het Duel aangaan, vertel Jij dat de computer Twee miljoen opties Per seconde selecteert - Tot je verwondering Moet je constateren Dat als het er echt Toe doet het menselijk Brein de alom…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Zo kort voor Het slapen gaan Glijden de Laatste gedachten Van deze dag Door mijn hersens Heen, en laten De laatste schaduw Van de dag achter In mijn brein Daarna vallen ze, Als ik in slaap val, In snippers uiteen…

Die alle moed Verzameld had Zich op te Laten nemen In een kliniek Die voor sommigen De voorlaatste Halte van de dood is, Met het doel Om de neiging Zichzelf van het Leven te beroven Bij te buigen naar Een hernieuwde kans Het leven in te gaan, Werd na een dag Al door het OM Onder druk gezet Zich te laten verhoren -…

Gewicht dat te Zwaar geworden is Door de lasten Die alleen nog Maar verzwaard Werden door de Jaren Onhuilbare tranen Die zich ophopen Achter de kassen Van mijn ogen - Een ding wil ik Je vragen, als het Me lukt om mijn Last te verlichten Door de tranen Die van beton Lijken te zijn Te verzachten en Ze eindelijk te…

Te vaak al In het zwaard Gelopen van Wat zich leven Noemt, leven Dat stukje bij Beetje mij verlaten Heeft zodat ik Nu al niet Meer leef - Eerder leef ik Hierna weg bij Het oude leven Op reis naar Mijn nieuwe Horizon waar in Dit leven geen Sprake meer van is…

'k Mag je niet Meer zien van De vrouw die Zich jouw moeder Noemt, en de Rechter denkt Met haar mee, Niet met mij, Afgesneden ben Je van mij Die zich jouw Vader noemen mag En die jou Ten diepste mist, Dag aan dag…

Beroer de snaren Die eeuwenlang De klank bewaren Die door het Leven in haar Werd voortgebracht Het oude leven Dat opnieuw Geboren wordt, Gedragen door muziek Die eeuwig doorklinkt Lang nadat ik Haar snaren voor Het laatst heb Aangeslagen…

Kaaljager met Je kale kop, Ogen die de Blik van de Idioot in Jou verraden - Zonder verstand Maar met auto Scheur jij Daag'lijks Over 's Heren wegen En breng je Het leven van Alle anderen En ook jezelf In gevaar Hufter met de Dood in je ogen…

Toen ik jou Missen moest, Je moest laten Gaan, je verliezen Aan de hongerige Klauwen van de pijn Die jou het leven Benam, en mij de Liefde van mijn Leven afnam, Wilde ik je ten Diepste achterna - Nu ik gehuild heb, En elke traan die Ik langs mijn wangen Voelde gaan zich onze Oneindige liefde Herinnerde, besef Ik dat…

Pijn, Pijn, De hele dag Pijn die mijn Leven doortrekt En met geen Injectiespuit te Stoppen is, Pijn in mijn Lichaam, maar 't Is vooral De eenzaamheid Die mij dag Aan dag naar Het leven staat…

Hoe snel ethische Grenzen vervagen, Moreel besef dat Nergens meer huist, Zie ik het vaakst In de bermen van De Nederlandse Wegen en paden: Tot voor kort Was het nog gewoon Dat mijn herder Bij elke stap Die hij verzette Op een wegwerp Verpakking landde Met bijhorend geluid - Nu wij met een Paar gelijkgestemden Andermans…

Uit het goede Hout was ik Gesneden, zei Men toen ik Tot volwassenheid Kwam - van de Oude stempel, En meer van dat Soort goedbedoelde Complimenten die Mij werden Toebedeeld - Nadat ik mezelf Had verloren Aan een wereld Die in waanzin Zijn waarde verzwelgt Blijkt mijn excellente Timmerhout niets Meer waard dan…

Het zachte, warme Kloppen van de Moederbuik - De nacht! Omgeeft me Met warmte En volledig Vertrouwen, Waarin alles Dat geen naam Mag hebben Voor and'ren Onzichtbaar blijft - Helder zichtbaar Alleen voor haar En voor mij…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

Machteloos voel ik Me, broertje, dat ik Jou niet redden kon Terwijl het mijn vak Is om mensen te redden Die niet meer willen leven - Dokter was je, net als ik, Gelijkgestemden door die Nauwe band die broertjes Levenslang met elkaar hebben - En toch ben je Tussen mijn vingers Door geglipt - koos Je er voor niet meer Verder…

' t Miezert vandaag, Hier en daar wat Regen, verder op Een bui - maar Wat voor weer Het is in mijzelf, Hoe de bovenkamer Er bij staat, nu, Is afhankelijk Van veel, maar Vooral van de Vraag hoe ik Naar mezelf kijk, Vandaag, een in zichzelf Gekeerd rupsje dat Moeizaam voortbeweegt, Of die prachtige Vlinder die in al…

Kruin uit die Prachtige wilg Voor jullie huis Weggeslagen door De najaarsstorm Die over ons land Trok toen het Daar de tijd Voor was - En het hart Uit jullie midden Weggerukt door niets Ontziend verkeersgeweld…

Het hoofd dat Al maar door Blijft malen Aangestoken door Onrust en onzekerheid En druk bezig Blijft de mens In mij te verontrusten - En dan het hart! Dat voldoende heeft Aan vrede en verdraagzaamheid Van nu aan Tot in eeuwigheid…

Jij rijdt voor me Op je degelijke Oude herenfiets - Aan beide kanten Beladen met kleine Flesjes en potjes Van allerlei soorten En maten - ik fiets Achter je, kleine Jongen die je zijn Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar…

De wind blaast Waarheen hij wil - Zo heb ik het Als kind geleerd Van hen die Mij kregen De wind zal Hoe je het Ook wendt of keert Altijd overwinnen - Nu ik geen kind Meer ben, maar al Wat ouder, merk ik Dat die wind niet Alleen om mij Heen tekeer gaat Maar net zo hard Binnen in mijzelf, Een wind zo sterk, Niet tegen…

Levenslang onder Druk van haast En alles wat Daar op leek - Geen tijd om Te beseffen Dat ik leef - Wat heerlijk Dat het nu anders Is, en ik geniet Van elke stap Die ik zet, Niet in de haast, Niet onder stress, Maar gewoon voelen Dat ik loop, Stap voor stap, En dat ik bij elke Voetbeweging zie Dat ik leef:…

Voor J. Wat probeerde je toch Met mij in contact te Komen, jij die dag In dag uit naast mij Was, met lieve, dan Weer met boze woorden Mij wakker te schudden Uit mijn boze droom Die vierentwintig uur Per dag zonder ophouden Doorging, en zelfs in Mijn slaap jouw en mijn Rust te gronde richtte - Nu, zes jaren later pas,…

Stralende ogen, Stem waarin de Liefde voor het Leven doorklinkt, 'k Omvat met mijn Warme handen je Knie die net Een tik heeft Gehad in de wedstrijd Van deze zaterdagmorgen - De pijn waardoor je Huilen moet verdwijnt Als sneeuw voor de zon - Nu zo maar hard en Meedogenloos uit Je leven weggerukt Gezonde jonge man,…

Hemelsblauw de lucht Die door de storm Verlaten achterblijft, Vogels die zich na Uren stil zijn weer Roeren, die laten horen En zien dat ze Er wel degelijk Nog zijn - Stilte na de Storm die zo Veel serener is Dan hij daarvoor Ooit geweest is…

Gegrepen door De orkaan die Depressie heet, Die mijn denken Al meer dan drie Jaar heeft stilgelegd, Geen aandacht meer Voor beeld en geluid Niet de kracht meer Om de regels van Een boek te lezen, Verlammende inbreuk Op de mens die ik ben, Die ik was En die ik werd Is in de razernij Van deze wereld Verworden tot een…

Die na zijn Eerste leven Gereduceerd werd Tot een armetierig Bolletje verdroogde Aarde maar liefdevol Gekoesterd ook na Zijn eerste dood Geeft nieuw leven In puntjes bijna Onzichtbaar klein, Leven dat door De dood heen Zichtbaar wordt En tegen mij zegt 'Jij bent mijn'…

Die ooit de Kracht van leven Had, groeide van Oud hout naar nieuw, Werd stilaan door De eeuwen ingehaald, Schoonheid die zich Toont op ons pad, Verrassing van leven Gevat in steen En wij die ons Verbonden voelen Met elkaar en met jou, Liefde die doorgroeit Door de eeuwen heen…