Alle inzendingen van bert weggemans

'Mijn vriend' Noemde ik hem Bij die gelegenheid En terwijl hij wegkeek Heeft hij mij zonder Een spier te vertrekken In die waan gelaten…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

Zwijgend treed ik Ze daag'lijks tegemoet Zooitje ongeregeld dat vindt Dat ik niet langer leven moet Hoog tijd, vinden ze, Dat ik me van het leven beroof Daar heb ik, vinden ze, Sowieso al te lang mee gewacht - Als het aan hen gelegen had Was ik er al lang uitgestapt, Niet beseffend dat de horde Om morgen toch weer naar school…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…

Boven de deur Waar de school Van mijn leven Begon - daar Stonden ze gewapend, Letters blauw en wit, Indrukwekkend, Streng keken ze me aan Net als de juf van de eerste klas Streng en zakelijk - Voor gevoel was geen plaats En al helemaal niet voor praats Zo werden wij gedrild Zonder dat we het ooit hadden gewild Inspiratie…

IN DE LEEGTE VERDWENEN Hoe leeg kan leegte zijn Voor de mens die zoekend Zijn weg naar het noorden vindt Omringd door weemoedige bossen - En zacht zingende meren - Over gebarsten asfalt dat Door stof bedekt de enige Weg naar het reisdoel in De verte lijkt - met om Het uur teken van leven Van een mens die ons tegemoet komt Stof…

Dat Uw licht over onze Wolken op mag gaan en Dat Uw schijnsel ons Donk're pad verlicht Dat wensen wij ons Aan ' t begin van Deze nieuwe dag Die - zo maar gekregen - Voor ons ligt…

Wetenschapper die de Tijd in formules splijt, Dichter die de tijd In woorden vangt, Zo is dit brein vermalen In de tijd, van zelf en ik En eigen voorgoed ontdaan Van nu aan, voor altijd, En staan we op tegen pesters Tot in alle eeuwigheid Tot in alle uithoeken van Dit land wordt gehoord: Pesters hebben NOOIT Het laatste woord…

Vaart die fluistert Dat het leven ook Zonder fleur en franje Zo bijzonder zijn kan Heeft in zijn fluistering Zeggingskracht voor de mens Die alleen maar denkt Aan de geringe vaart Van de crisiseconomie Die hem daag'lijks zorgen baart Vrij naar Daniel Lohues…

Waar een vriendelijke oogopslag Of het warme in een stem - Een arm om een schouder Van de mens die dat nodig heeft - Al zo veel goeds kan doen Is het helemaal niet nodig Om met geld of goed Zo dikdoenerig te doen…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

Al hetgeen in mij Onstoffelijk is Verzet zich tegen De gang van zaken, Kan niet meer tegen Dat pijnlijke gemis Waarmee ' k naar Het verleden blijf haken En schreeuw mijn verdriet Van de daken dat voor Niemand te horen is…

Omarm de nacht in Langgerekt vertrouwen Houd in het duister Vast aan hopen op Het vroege licht Dat in wanhoop Uitzicht biedt…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

Ik sta deze morgen Uit het duister op En zie licht dat Elk hoekje - ook Al is 't nog zo ver En donker - liefdevol Beschijnt, 't is laag, Zacht gefilterd licht Dat in mijn donkere Binnenste schijnt Waardoor het zwaarste donker In mij uiteind'lijk zwicht…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

In een ommezien Is 't gebeurd, Zo'n Nieuwjaar, Voordat we er bij stilstaan Is ' t al weer vertrokken, Van ons weggegaan, En zijn we ons niet Eens bewust misschien Of we in dit afgelopen Nieuwe jaar wel ooit naar Elkaar hebben omgezien…

VERGETEN OMZIEN Naar onze vleugel Was lange tijd Niet meer omgezien Kostbaar meubelstuk Veeleer dan bron Van warme tonen En weelderige muziek - Tegen Kerst werd het Dan toch tijd daar Iets aan te doen De stemmer kwam En zuivere muziek Werd ons deel Nu is de vraag Wanneer we de Stemmer van ons Eigen ik bij ons thuis…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het held're Kaarslicht vanavond Getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Ongerept is de Bladzij van mijn Leven al lang Niet meer - Overal waarneembaar Punten, putten En butsen die Mijn kant op Kwamen in de tijd En onrepareerbaar bleken Telkens als de zware Storm was geweken Achterlatend de sporen Van beschadiging door Alles en door Alleman en Jan - Een beschreven blad Ben ik nu, en met…

Jarenlang door mijn Tranen heen gesmeekt Dat het op zou houden Het bleef erbij - Noodzaak die voor jou Kennelijk ontbrak Hopend, alleen maar hopend, Niet verwachtend dat het Op zou houden Maar nu ik je losgelaten heb Is zo maar het wonder geschied Werd mijn gebed verhoord Dat het op zou houden - Het hield op - Het is opgehouden…

In mijn puberjaren Liep ik de hele dag Te schelden op de wereld Want in hoe ik de wereld zag Had iedereen het mis Tot ik in de spiegel keek En zag dat mijn eigen gedrag Ook werkelijk nergens op leek Als iedereen nou zo was Zoals wij moesten zijn Dan had geen sterveling Meer dan dood te vrezen Gooi die eerste veldsteen maar En…

Zo vaak wordt Er om mij en Over mensen heen Beslist wat Nog wel en wat niet Meer betaalbaar is In deze geavanceerde wereld Die voor veel mensen Niet meer bij te benen is Waardoor ze tegen hun wil Op straat komen te staan En - letterlijk soms - Zonder thuis of dak Verder moeten gaan Orkesten en theaters Moeten verdwijnen…

't Is stil in mij Nu even geen rumoer Zelfs niet in mijn gedachten Geen leeuwen op de loer 't Is wat ik precies Nu nodig heb - 'k hoef Me niet langer te verzetten Tegen boosaardige machten Die me het leven Daag'lijks willen beletten Vrij naar Daniel Lohues, Gunder (C) 2012…

Het licht dat Je door de paters Werd aangereikt Schiep in jou de Liefde voor taal En literatuur Het licht dat voor jou Begon te schijnen Door de Griekse mythologie Die voor jou oerbeschaving is Die nooit uit ons oog Mag verdwijnen…

Voor jou voor wie Zoeken op het net Gewoon buitelen heet Een een goeie mop Smeerolie is voor Alles dat onverteerbaar Is in dit onleefbare Bestaan Laat ik dit ballonnetje Op omdat ik hoop dat Je op je geheel eigen weg Vrolijk verder zult gaan…

Voor Els de Bruin Gedachten stromen Onophoudelijk elke dag 't Kost moeite soms Om ze in te tomen Toch is dat wat ik vermag Hoge pieken, diepe dalen Worden door jou en mij Op werkelijke waarde geschat Om te voorkomen dat ze me vermalen En samen lukt het om de echte Waarde ervan te bepalen zo dat ik - Goddank - verder leven mag…

Midden in de nacht Laat ik de avond achter Met wat het donker bracht Het weer lijkt zelfs te slapen ' t Is stiller dan verwacht En precies wat ik nodig heb De TV en de telefoon - Alles staat hier uit En een man die zacht Een liedje zingt Is het enige geluid…

Het is de grondtoon Van jouw canto Die het leven leefbaar Lijkt te maken voor de Mens die aan zijn Eigen leven lijdt Met ondertonen van Vrede en verdraagzaamheid En de boventoon een Sprankeling die hoopvol Uit doet zien naar De eeuwigheid…