Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 46.355):

Idre Fjaell

IN DE LEEGTE VERDWENEN

Hoe leeg kan leegte zijn
Voor de mens die zoekend

Zijn weg naar het noorden vindt
Omringd door weemoedige bossen -

En zacht zingende meren -

Over gebarsten asfalt dat
Door stof bedekt de enige

Weg naar het reisdoel in
De verte lijkt - met om

Het uur teken van leven
Van een mens die ons tegemoet komt

Stof dat opwaait en korstmos
Dat gevoelloos liggen blijft

Wordt mijn hart zwaar van
Weemoedigheid - en lijkt

De toekomst leegte tot
In alle eeuwigheid