Alle inzendingen van bert

Heb het leven Lief zoals je Mij hebt lief Gehad liefste Mensenkind Dat zo vaak het zicht Belemmerd ziet door Angst voor het leven, Dat zo vaak je pad Bezaaid ziet met Belemmeringen die Alleen voor jou zo Zichtbaar zijn, En voor mij Verborgen blijven…

Voor een vermelding In ' s werelds bekendste Recordlijst worden vaak Kosten noch moeite gespaard - Maar jou lukt Het zonder gedoe, Zonder de minste Moeite - onopvallende Surveillancewagen Die op gepaste afstand Achter je rijdt Stelt vast dat je Onafgebroken elf kilometer Lang ongestoord op de Linkerrijstrook van de A7…

Voor Christa Wat de prijs Van alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar…

Langzaam schuifelt De kilometerslange Rij blikken monsters In de richting Van de stad - Blik aan blik, Bestuurdersblik Op oneindig, Ingeblikt mensenvlees, De houdbaarheidsdatum Is niet bekend…

Verbouwereerd, De meeste mensen, Als ze lezen Dat toen de Sint officieel Zijn intocht deed In dit koude Land van ons Hij van alle Kanten beveiligd Werd door een Stuk of tien Zwaarbewapende Politiepieten - Aan de andere Kant: er zijn Genoeg zieke Geesten in dit Verziekte land hier Die de Sint maar Al te graag…

Het najaar Staat nog in volle Bloei als de Eerste winterse Verschijnselen Deze week onze Kant op komen - Ramen vol vocht En condens maken Dat mijn blik Vaag blijft, nog, Maar is het de vrieskou Die de buitenkant En mijn warme hart Dat de binnenkant droog Maakt en helder transparant…

Koud ben ik Wakker en kijk Met kleine ogen Naar de wereld Om me heen Ogen die zich Richten op de Liefsten rondom mij En dan naar buiten Waar de gouden Lindeboom mij Goede zondag wenst En mijn hart Het gevoel geeft Dat het goed is…

Klaproos in al Je teerheid in een Zachte rimpeling Van zomerwind Weergegeven in Pastelkrijt, die Op tekenbordformaat Tot leven komt - Donkerrood dat Levensecht scharkeert Met het zachtste karmozijn Waar nu net het licht Op valt in dunne Streepjes aangezet Met een paar korrels Krijt die achterbleven En aangeven Dat je…

Smeagoll noemen Ze jou, aanloopkat Die hier naar Me zit te lonken - Zonder huis, Zonder haard, Bloot aan de Elementen dag Aan dag verlangend Naar thuis zijn In de geborgenheid Van mij die om Jou geeft, Die mijzelf ben Als jij bij Mij bent, zoals Jij bij mij Vol vertrouwen Jezelf kunt zijn - En met jouw kop Op…

Als de dag geweest Is en het tijd Wordt dat de nacht Alles wat er was Gaat overnemen Komt ook mijn brein Tot rust - bij het Sluiten van mijn ogen Haal ik nog een maal De dag naar me toe, Neem van uur tot uur Door wat er deze dag Gebeurd is, en ben Er tevreden mee - Tijd dat de slaap Mijn automatische piloot Overneemt…

Zelf grootmeester, Geef jij kundig Commentaar bij Elk toernooi dat Er toe doet - Nu de twee Beste schakers Van de wereld Met elkaar het Duel aangaan, vertel Jij dat de computer Twee miljoen opties Per seconde selecteert - Tot je verwondering Moet je constateren Dat als het er echt Toe doet het menselijk Brein de alom…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Zo kort voor Het slapen gaan Glijden de Laatste gedachten Van deze dag Door mijn hersens Heen, en laten De laatste schaduw Van de dag achter In mijn brein Daarna vallen ze, Als ik in slaap val, In snippers uiteen…

Die alle moed Verzameld had Zich op te Laten nemen In een kliniek Die voor sommigen De voorlaatste Halte van de dood is, Met het doel Om de neiging Zichzelf van het Leven te beroven Bij te buigen naar Een hernieuwde kans Het leven in te gaan, Werd na een dag Al door het OM Onder druk gezet Zich te laten verhoren -…

Gewicht dat te Zwaar geworden is Door de lasten Die alleen nog Maar verzwaard Werden door de Jaren Onhuilbare tranen Die zich ophopen Achter de kassen Van mijn ogen - Een ding wil ik Je vragen, als het Me lukt om mijn Last te verlichten Door de tranen Die van beton Lijken te zijn Te verzachten en Ze eindelijk te…

Te vaak al In het zwaard Gelopen van Wat zich leven Noemt, leven Dat stukje bij Beetje mij verlaten Heeft zodat ik Nu al niet Meer leef - Eerder leef ik Hierna weg bij Het oude leven Op reis naar Mijn nieuwe Horizon waar in Dit leven geen Sprake meer van is…

'k Mag je niet Meer zien van De vrouw die Zich jouw moeder Noemt, en de Rechter denkt Met haar mee, Niet met mij, Afgesneden ben Je van mij Die zich jouw Vader noemen mag En die jou Ten diepste mist, Dag aan dag…

Beroer de snaren Die eeuwenlang De klank bewaren Die door het Leven in haar Werd voortgebracht Het oude leven Dat opnieuw Geboren wordt, Gedragen door muziek Die eeuwig doorklinkt Lang nadat ik Haar snaren voor Het laatst heb Aangeslagen…

Kaaljager met Je kale kop, Ogen die de Blik van de Idioot in Jou verraden - Zonder verstand Maar met auto Scheur jij Daag'lijks Over 's Heren wegen En breng je Het leven van Alle anderen En ook jezelf In gevaar Hufter met de Dood in je ogen…

Toen ik jou Missen moest, Je moest laten Gaan, je verliezen Aan de hongerige Klauwen van de pijn Die jou het leven Benam, en mij de Liefde van mijn Leven afnam, Wilde ik je ten Diepste achterna - Nu ik gehuild heb, En elke traan die Ik langs mijn wangen Voelde gaan zich onze Oneindige liefde Herinnerde, besef Ik dat…

Pijn, Pijn, De hele dag Pijn die mijn Leven doortrekt En met geen Injectiespuit te Stoppen is, Pijn in mijn Lichaam, maar 't Is vooral De eenzaamheid Die mij dag Aan dag naar Het leven staat…

Hoe snel ethische Grenzen vervagen, Moreel besef dat Nergens meer huist, Zie ik het vaakst In de bermen van De Nederlandse Wegen en paden: Tot voor kort Was het nog gewoon Dat mijn herder Bij elke stap Die hij verzette Op een wegwerp Verpakking landde Met bijhorend geluid - Nu wij met een Paar gelijkgestemden Andermans…

Uit het goede Hout was ik Gesneden, zei Men toen ik Tot volwassenheid Kwam - van de Oude stempel, En meer van dat Soort goedbedoelde Complimenten die Mij werden Toebedeeld - Nadat ik mezelf Had verloren Aan een wereld Die in waanzin Zijn waarde verzwelgt Blijkt mijn excellente Timmerhout niets Meer waard dan…

Het zachte, warme Kloppen van de Moederbuik - De nacht! Omgeeft me Met warmte En volledig Vertrouwen, Waarin alles Dat geen naam Mag hebben Voor and'ren Onzichtbaar blijft - Helder zichtbaar Alleen voor haar En voor mij…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

Machteloos voel ik Me, broertje, dat ik Jou niet redden kon Terwijl het mijn vak Is om mensen te redden Die niet meer willen leven - Dokter was je, net als ik, Gelijkgestemden door die Nauwe band die broertjes Levenslang met elkaar hebben - En toch ben je Tussen mijn vingers Door geglipt - koos Je er voor niet meer Verder…

' t Miezert vandaag, Hier en daar wat Regen, verder op Een bui - maar Wat voor weer Het is in mijzelf, Hoe de bovenkamer Er bij staat, nu, Is afhankelijk Van veel, maar Vooral van de Vraag hoe ik Naar mezelf kijk, Vandaag, een in zichzelf Gekeerd rupsje dat Moeizaam voortbeweegt, Of die prachtige Vlinder die in al…

Kruin uit die Prachtige wilg Voor jullie huis Weggeslagen door De najaarsstorm Die over ons land Trok toen het Daar de tijd Voor was - En het hart Uit jullie midden Weggerukt door niets Ontziend verkeersgeweld…

Het hoofd dat Al maar door Blijft malen Aangestoken door Onrust en onzekerheid En druk bezig Blijft de mens In mij te verontrusten - En dan het hart! Dat voldoende heeft Aan vrede en verdraagzaamheid Van nu aan Tot in eeuwigheid…

Jij rijdt voor me Op je degelijke Oude herenfiets - Aan beide kanten Beladen met kleine Flesjes en potjes Van allerlei soorten En maten - ik fiets Achter je, kleine Jongen die je zijn Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar…