Alle inzendingen van bert

Haar dat in mijn Ogen hangt Zicht vertroebeld Door nevelige lens Die zijn beste Tijd gehad heeft En ikzelf die Het niet meer ziet, Het, het leven, niet Meer ziet, en dreigt Op te lossen in De onzichtbaarheid Van het moment…

Hoofd dat duizend Kilo weegt en weldra Dreigt om te vallen Los van het lichaam Dat ten prooi valt Aan de oorlogsvoering Die zich bovenin Afspeelt - guerilla Van de koude grond Hier in dit kikkerland Waar mijn hart Wordt doorwond En waar het leven Als het al aanklopt Niet meer wordt Binnengelaten…

Jij die mij doorleeft En mijn gesleten Gevoelsoppervlak tot Een rimpeling brengt En met nauw'lijks Hoorbare vleugelslag Licht brengt dat het Donker in mij aanraakt En verdrijft…

Waarom de dingen Die mij raken En mij geleidelijk Aan mijn verstand Doen verliezen zo Voortdurend om mij Heen zijn, geest Van het lichaam Losgezongen, ziel die zich Op het ergste voorbereidt, En de wind die om het huis Giert op deze gure zondag Mij op mijn plaats Houdt en verblijdt…

Mijn sporen heb ik Achtergelaten in dit Blok hout, vingerafdrukken In de tijd die mijn bestaan Bewijzen, en elke steek Die mijn leven hakt in Wat ooit boomstam was Brengt mij dichter bij Mijzelf, de mens die Ooit ik was, en die uit Het niets geschapen werd…

Bus die langzaam Door het landschap Rijdt om mij na Arbeidstherapie in Het UMC weer veilig Thuis te brengen - Passagiers die zichzelf Uitvreten, en ik die Droom dat ik terug Mag groeien tot de Kern van hem die Ik ooit geweest ben…

Veel had ik me van mijn Toekomst voorgesteld Toekomst die nooit Is aangebroken Voor niets gebuffeld En meer dan een ander Mijn best gedaan - Maar gaandeweg Was daar de wind, die Me alle dagen parten Speelde, een kant op dwong Die ik nooit gewild heb Dwang die levenslust Overnam en mij beseffen Deed dat de wind Blaast waarheen…

Zilver blinkt mijn Vleugel in het jonge Licht dat opkomt Over deze nieuwe dag Licht dat meebeweegt Met mijn vleugelslag en Gewichtloos zweef ik Voort zonder dat ook Iemand me maar af kan remmen Vliegen zonder vliegangst…

Het zilver van jouw Dode leven heb ik Vandaag weggenomen, Zilver dat hier en daar Bemost als goud Te voorschijn kwam Glinstering van grote Waarde nadat jouw Liefde was uitgegroeid En je leven ten einde kwam…

Waarheid die hoe dan Ook gevonden moet Worden zegt de rechter In de zaak Van Rey - Deze vraag stel ik mij: Bedoelt hij de waarheid Van Jos van Rey of die Van onze maatschappij?…

Met lege handen En een lelieblanke Ziel ben ik ter Wereld gekomen Heb me waargemaakt Waar het maar kon, Gedaan voor de ander Wat er in mijn vermogen Lag onder Gods zon - Verheugen doe ik me Op het moment dat Ik terug mag gaan naar Waar ik vandaan kom, Met lege handen naar Hem, Dat ik weer gaan mag Zoals ik gekomen ben…

Wat lijken we toch Veel op elkaar, Wat hebben we toch Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

Jij die mij al Jaren hebt gekend, Door en door weet Wie ik was, wie ik Werd en wie ik geworden Ben, die hoog en laag Met mij heeft meegemaakt, Vindt dat nu de tijd Gekomen is mij tot De grond toe af te breken En te verbreken de band Die ons zo lang bond Terwijl je net zo goed als Ik weet: die beschuldiging Van jou mist elke…

Zo kom ik je tegen, Fietspadgebruiker - Helm gevuld met Leegte, donkere Glazen die de persoon Verbergen die je bent, Blik op oneindig, Het asfalt opeisend Zonder bel, maar met Dwingende lichaamstaal En af en toe een schreeuw Want jij, ja jij, voelt je De wielrenner van de eeuw…

Toen ik nog genesteld Was in de boezem van De arbeiderspartij Ging alles nog gewoon Zoals het hoorde, Zoals van ouds, Toen wist ik wat Ik aan haar had, En zij aan mij - Nu is alles anders, En als ik mijn Partijgenoten vraag Waarom zij doen Zoals zij doen, Dan is hun antwoord Alleen maar: Daarom - Zo nietszeggend weinig…

Had ik het geweten, Sprak de moordenaar Bij het overdenken Van zijn daad Dat die doodslag Zo op mijn geweten Zou drukken - dan had Ik het niet gedaan En had ik het gelaten Bij alleen maar slaan…

Geen zijloket in het Het klooster meer nodig Geen vondelingenklep meer Noodzakelijk voor moeders In diepste geestelijke Nood, voortgejaagd Door verdriet dat Levenslang duren zal - Want de baby dump rijdt Hier gewoon voor me, Recht voor me op de A1 Vrachtwagen die van de Daken schreeuwt dat je Je baby bij hem wel altijd Mag…

Wortels die vergeefs Naar water zoeken Wanhopig op zoek naar Water voor de dorst Ondergrond die geen Leven meer geven kan En ik die zo vertrouwd Ben, die de boomstam Ben en voel dat er Uit mijn takken Geen nieuw leven meer Groeit, doch alleen Nog de dood…

Zonder weerwoord De mens die aan Zichzelf te gronde Gaat - verbale Aanvallen van anderen Beu, meer dan zat, Niet eens meer de Moeite nemend er Tegen in te gaan Hersens gevoelloos, Niet meer in staat Een weerwoord, hoe Klein en kwetsbaar ook, Te formuleren…

Half verdwaald, Weggerukt uit Dromenland op deze Ernstig vroege dag Die toch bol staat Van de overvloedige Zonneschijn, open Ik half in slaap De bijkeukendeur - Nadenkend hoe ik Deze keer mijn Fiets uit het Hok naar buiten tillen zal Word ik op ooghoogte Bijna aangeraakt door Een van de tortels Die om onze woning Huizen…

Gedrag, Dader, Gedachtegoed - zo maar Wat termen uit het Handboek der psychiatrie Die duiding moeten geven Aan wat er in je omging, Mens die zichzelf en ook De weg kwijt was en dingen Deed waarvan je nooit Had gedacht dat ze binnen Jouw bereik zouden liggen, Mens van goede wil die Je altijd geweest bent En nu terechtstaat…

Waar multinationals Goede sier maken Met het terugroepen Van hun personenwagens Die weliswaar van Topkwaliteit zijn Maar desalniettemin Onvolkomenheden vertonen, En deze actie dankbaar Gebruiken als gratis Publiciteit - daar werd Ik, belast door vele Onvolkomenheden in mijn leven, Door de Hoogste van het Heelal teruggeroepen…

Ergens aan het eind Van wat mijn actieve Leven lijkt te zijn Moet ik moedeloos Constateren dat ik Niet meer verder kan Bedrading in het hoofd Die al mijn gedachten Sturen kan is in de Loop van veel verdriet En menselijk lijden Beschadigd geraakt, En uiteindelijk doorgebrand Met smeulende dampen Die mijn hele wezen Doortrekken…

Op de breuklijn Van mijn gedachten Halverwege hemel En aarde, ergens Tussen het paradijs En de woeste ledigheid Van de donkerste Van mijn hersenspinsels Word ik wakker vandaag, Wrijf de slaap uit Mijn ogen en zie dat De zon schijnt, de lucht Blauw is, mijn jonge Aanwas goed gedijt, En zie dat Het goed is…

In de prachtige lage Zon die deze jonge Avond onweerstaanbaar Maakt in het geurigste Fluitenkruid dat er Maar zijn kan, zie ik Op het speelveld Van de pas gemaaide Weidegrond met een Grasmat waar elke Arena trots op zou zijn Twee hazen die hun eigen Spelletje spelen, elkaar Bespelen met een brille Waar geen bal en ook Geen…

Dacht dat ik je goed Gepeild had, die Elke dag zo nadrukkelijk In mijn blikveld aanwezig Bent, overduidelijk bezig Mijn vertrouwen te winnen Tot ik het vandaag Aandurfde buiten mijn Gezichtsveld te kijken En zag dat jij nog Niet half de persoon Bent die jij zegt Te zijn…

Doorgaan moet je, Altijd doorgaan, Nooit stil blijven Staan, kijk nooit Achterom, alleen Maar voor je, Niet links, niet Rechts, alleen maar Voor je, recht voor je, Verder moet je, altijd Verder, tot het laatste Lichtje gedoofd is…

Kijk niet om - Kijk nooit om Zelfs niet schuin Over je schouder Kijk niet links Kijk niet rechts Kijk alleen recht Vooruit, kijk alleen Voor je, alleen maar Voor je, en nooit Meer achterom, Omdat je verder Moet, altijd verder, want anders - dat weet je Toch - word je een zoutkolom…

Wat is kunst, anders Dan vermaak voor De massa die er Royaal voor betaalt? Of is het heimwee naar het Beeld, in hout of steen, Of naar het decor van het Wereldtoneel waar gespeeld Wordt om achter de Waarheid te komen? Toneel waarin je de Beelden verglijden laat in De waarheid, die zoals altijd Universeel blijkt te zijn.…