Alle inzendingen van bert

De tafel niet gedekt Het onbeslapen bed Alleen de leegte Die aanwezig was Nadat onmin hoogtij vierde En de verdraagzaamheid Verdwenen was, en het Naast de rommel vooral De heimwee was die Ik bij je achterliet inspiratie: prof. R. van den Hoofdakker, psychiater en dichter Bram Vermeulen, Nederlands singer-songwriter - …

Soms is het nul, Soms is het alles, Soms leeg zoals Alleen leegte Zijn kan, Soms voller dan de volheid in de Hoorn des overvloeds…

Schoonheid als nooit Te voren - vandaag Op een dood en zo Goed als vergaan Restje van wat Ooit een tak moet Zijn geweest - zit Jij koninklijk tronend Vorstelijk om je heen Te kijken, neus in de Lucht alsof je speurt Naar een niet echt nodige Uitbreiding van je konkinkrijk Inspiratie: roodborst op een vergane…

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

Waar alle grenzen van Fatsoenlijk gedrag al Heel lang overschreden zijn, Waar normbesef al lang niet Meer bestaat, daar komt zo waar Een nieuwe grens in zicht Die onverwacht, maar niet Geheel onvoorzien, zijn opwachting Maakt, en komt een toekomst Akelig dichtbij waarin wat De moderne mens uitgeeft Niet standaard drie keer…

GEDACHTEGOED Wat Pim erover had gezegd, Of anders wel de ijkpunten in Theo's gedachtegoed, dat Lijken de wezenlijke vragen Van jouw bestaan, jij die In de politiek zonder succes Probeert je eigen Weg te gaan…

Najagend de onwaarschijnlijke Snelheid waarmee ons brein De wereld van vandaag steeds Maakbaarder maakt en opstuwt In de waan van elke nieuwe dag Waarin grenzen worden verlegd - En vooral overschreden - Is daar de geboorte van Zo maar een bijzonder kind Dat in een voerbak te vondeling Wordt gelegd voor het heil Van alle mensen…

De aarde slechts Een kraamkamer Voor de mens Als boegbeeld Van het grotere Plan - positieve Mensen die zichzelf Ooit als pluisjes van Een paardenbloem in Ruimteschepen door het Heelal zullen blazen, Om ver weg, op prachtige Bewoonbare plaatsen, De mensheid pas echt Tot bloei te laten komen Inspiratie: column Daniel…

Deinend op de golven Van redeloos verstand, Opgestuwd door brekers Van onbeheersbare emotie Dwingt mijn brein mij Om rustiger te gaan wonen In mijzelf - om te voorkomen Dat ik roemloos ten onder ga Aan de vele offers die Gebracht zijn in de tijd…

Voor Albert Zingend hoor ik Je opstaan op dit Vroege ogenblik - Op een dag die in het Donker wakker wordt - En begint er in Mijn donk're hart Een licht te schijnen Dat alle donker Voorgoed ten onder Doet gaan…

Eigenlijk wilde ik Richting uitgang Maar werd door een Onzichtbare persoon (die over het leven ging, zei hij) Tegengehouden omdat Ik wel de weg, maar Nog niet het leven Had afgelegd…

Voor J. In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…

Ogen star van angst Trillend de ogen Die niet durven kijken Gillette-mesje gevaarlijk Vastgeklemd in zijn Rechterhand schuift hij Het witte goud naar De spiegelrand waarna Al gauw de lepel volgt Die in de kilte van het Moment de warmte Van een mager vlammetje Vangt en poeder oplost Tot medicijn - en na Het shot zelfvertrouwen…

Nu de eerste dode weer gevallen is - bij een grimmig feest - Is alles weer gewoon, is Alles weer zoals het hoort, Is de angst voor het nieuwe, Voor het onbekende, al weer geluwd En is het oude jaar Zonder ook maar een zucht Opnieuw begonnen Inspiratie: Oudjaar, Moordrecht…

Nauw'lijks waarneembaar De vage contouren In de verte - En toch vertrouwd De toekomstvormen In de verte die Mij in dit lage licht het Vertrouwen geven om door te gaan…

'Mijn vriend' Noemde ik hem Bij die gelegenheid En terwijl hij wegkeek Heeft hij mij zonder Een spier te vertrekken In die waan gelaten…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

Zwijgend treed ik Ze daag'lijks tegemoet Zooitje ongeregeld dat vindt Dat ik niet langer leven moet Hoog tijd, vinden ze, Dat ik me van het leven beroof Daar heb ik, vinden ze, Sowieso al te lang mee gewacht - Als het aan hen gelegen had Was ik er al lang uitgestapt, Niet beseffend dat de horde Om morgen toch weer naar school…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…

Boven de deur Waar de school Van mijn leven Begon - daar Stonden ze gewapend, Letters blauw en wit, Indrukwekkend, Streng keken ze me aan Net als de juf van de eerste klas Streng en zakelijk - Voor gevoel was geen plaats En al helemaal niet voor praats Zo werden wij gedrild Zonder dat we het ooit hadden gewild Inspiratie…

IN DE LEEGTE VERDWENEN Hoe leeg kan leegte zijn Voor de mens die zoekend Zijn weg naar het noorden vindt Omringd door weemoedige bossen - En zacht zingende meren - Over gebarsten asfalt dat Door stof bedekt de enige Weg naar het reisdoel in De verte lijkt - met om Het uur teken van leven Van een mens die ons tegemoet komt Stof…

Dat Uw licht over onze Wolken op mag gaan en Dat Uw schijnsel ons Donk're pad verlicht Dat wensen wij ons Aan ' t begin van Deze nieuwe dag Die - zo maar gekregen - Voor ons ligt…

Wetenschapper die de Tijd in formules splijt, Dichter die de tijd In woorden vangt, Zo is dit brein vermalen In de tijd, van zelf en ik En eigen voorgoed ontdaan Van nu aan, voor altijd, En staan we op tegen pesters Tot in alle eeuwigheid Tot in alle uithoeken van Dit land wordt gehoord: Pesters hebben NOOIT Het laatste woord…

Vaart die fluistert Dat het leven ook Zonder fleur en franje Zo bijzonder zijn kan Heeft in zijn fluistering Zeggingskracht voor de mens Die alleen maar denkt Aan de geringe vaart Van de crisiseconomie Die hem daag'lijks zorgen baart Vrij naar Daniel Lohues…

Waar een vriendelijke oogopslag Of het warme in een stem - Een arm om een schouder Van de mens die dat nodig heeft - Al zo veel goeds kan doen Is het helemaal niet nodig Om met geld of goed Zo dikdoenerig te doen…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

Al hetgeen in mij Onstoffelijk is Verzet zich tegen De gang van zaken, Kan niet meer tegen Dat pijnlijke gemis Waarmee ' k naar Het verleden blijf haken En schreeuw mijn verdriet Van de daken dat voor Niemand te horen is…

Omarm de nacht in Langgerekt vertrouwen Houd in het duister Vast aan hopen op Het vroege licht Dat in wanhoop Uitzicht biedt…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

Ik sta deze morgen Uit het duister op En zie licht dat Elk hoekje - ook Al is 't nog zo ver En donker - liefdevol Beschijnt, 't is laag, Zacht gefilterd licht Dat in mijn donkere Binnenste schijnt Waardoor het zwaarste donker In mij uiteind'lijk zwicht…