Alle inzendingen van bert

Ik sla mijn ogen op En zie in het universum Van ongevoeligheid Zo veel uitingen Van verdraagzaamheid Verloren gaan…

Ik sla mijn Ogen op - En zie in Het universum Van ongevoeligheid Verloren gaan Zo veel uitingen Van verdraagzaamheid Met sportief respect opgedragen aan Richard Nieuwenhuizen Bert Weggemans, oud-leider SVMH E2.…

Mens die schepping is En in wie de grondtoon Van de liefde hoort Door te klinken - Te zeer naar de ogen Gezien en met alle Egards opgevoed in Grenzenloze vrijheid - Tot ondersoort verworden Bij de beesten af…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos - en Vooral vergeefs - Mijn weg probeede Te vinden in De doolhof van Mijn verloren tijd - Nimmer zeker of Ik deze ooit Nog zinvol goed Kan maken…

. als vrede iets met harmonie van doen heeft schuilt het geheim misschien wel hier terwijl een bleke maan op het water drijft een late vogel naar zijn rustplaats wiekt waar het boerenland zich in gewijde stilte hult en elk gerucht in het duister verstomt het riet een bewogen lied van vrede ruist de schepping hier…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie ' k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen langs het Tuinpad van mijn Vader - een niet In woorden te vangen Geluk maakt zich Van mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is korststondige Extase over wat Hopelijk mag zijn Mijn levenspad…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Beeldhouwen doe ik Met beitel, klopper en Raspen klein en groot Verheugd ben ik Als er iets moois Uit mijn handen komt Dat werkelijk voeling Geeft met de materie, Resultaat van aandacht En liefde - dichten Doet met mij hetzelfde En verschaft oprechte Vreugde als beeldhouwwerk Vorm gegeven met taal…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…

Vlijmscherp het zwaard Maar ook mijn pen Die mij leert mijn Agressie in banen Te leiden - en telkens Weer sta ik versteld Van de elasticiteit Van de menselijke ziel Ook nadat ik uit Mijn dagelijkse Wereld van ellende Te pletter viel…

Wat ten diepste Werkelijkheid is, Werkelijker nog dan De waarheid, is Met geen pen te Beschrijven, zo Ongelooflijk eenvoudig, Zo mooi Vrij naar Rutger Kopland, Laatste Bevindingen…

Afgemeten treed jij Mij vandaag tegemoet Alsof onze liefde Op een goudschaaltje Wordt afgepast En alle alarmbellen Gaan rinkelen - Ze roepen 'Opgepast! Het lijkt er op alsof Gevoelens voor een Ander worden ingepast'…

Gedragen door de Zon in het oosten Toegelachen door De maan in het westen Probeer ik jouw Kattebelletje te Ontcijferen En zijn het niet Zo zeer de woorden Die mij raken Maar de punten Die dwars door Het papier heen Over de echtheid Van onze liefde waken…

Met guts en priem Ontstaat uit het Gewoonste hout Het allermooiste beeld - Een beeld dat vorm En uiting geeft Aan een beloken herinnering Die al jaren in mij leeft - Met mijn palet van Basiskleuren schep Ik op geschept papier In verf mijn eigen Onafhankelijkheid Kunst die leeft voor altijd - Woorden die ik van Mijn moeder…

Wat is dichten Meer dan indringend In woorden vatten Al wat ons omgeeft En wat met de tijd In onze gedachten leeft Is dichten meer Dan alleen aandachtigheid?…

Ons land dat in Armoede leven zou Is het thema van Deze week - ik Deed onderzoek, En wat bleek, Restaurants uitpuilend Op de gewilde zaterdag En uitsluitend plaats Bieden als je Gereserveerd hebt, ver hiervoor, En dus maken drommen Hongerige mensen rechtsomkeert Doen nog drie vergeefse pogingen Bij gelijkwaardige tenten…

Stem die klinkt Als uit de eeuwigheid Snaren die doen wat Jouw gevoel wil laten horen En klanken voortbrengen Vanuit de hemelse gerechtigheid - Mijn handen open gevouwen Naar de muziek en naar jouw stem Doorleef ik mijn eigen Geestelijke pijn met Rillingen over mijn lijf Als jij Starry, Starry Night zingt voor hem Die het…

Voor mijn vader Eelt op je handen Eelt op je ziel Toen er alleen Vermoeidheid en Nauw'lijks vreugde Nog te ontdekken viel…

Als kerst inslaan wordt En de kribbe een Getraliede winkelwagen Dan wordt het hoog tijd Om te beseffen dat er Uit de geboorte van Christus meer valt te halen Dan louter oppervlakkigheid…

Waar drankneuzen Vergeefs te lonken staan Naar nog meer port En nog meer bier - Drank die ze geleidelijk Aan hun verstand Doet verliezen - Is het rolluik Van de slijterij Graniethard neergerold En het leven met weinig Geld snoeihard teruggekeerd Leven dat in alcohol is opgelost En van binnen totaal is uitgehold…

Ik ga voor Een toekomst die Zwanger is van Het verleden - Dat voor mij Ook een levenloos Kindje is, Maar wel zichtbaar Resultaat van een Voldragen liefde…

Onder ' t viaduct Van snelweg A7 Is ' t weekends Goed toeven Voor hete stelletjes Die 's nachts wat Privacy behoeven En nadat de daad Succesvol met bescherming Is verricht heeft Inspectie van de carpool Mij het volgende geleerd: Op maandagmorgen sta ik Op kostbaar zaad geparkeerd…

Jarenlang had ze Zich er uitsluitend Op gericht - had ze vele Trainingsuren gemaakt En veel extra arbeid verricht Tot deze zondag, toen Vielen alle stukjes in elkaar En schaatste ze op Beethoven c-dur Haar allermooiste kür…

Wonderlijk toch hoe De mens geschapen is Lichaam en geest Die samen één zijn En toch de geest Die zo vaak gespleten is Het bovenste gedeelte Van het Ik de brave Man en pappa speelt - Het onderste deel Dat onzichtbaar donker is Het leven van een meisje verspeelt…

Voor Tim Ieder mensenkind Dat in vrijheid Geboren is en Met eigen geweten In de wereld is gezet Staat klaar voor De rol van zijn leven - Decor en podium Zijn aanwezig - Nu alleen nog Hopen op goed publiek…

Beloftes die ik deed In een waas van witte wijn - Op dat moment oprecht gemeend Maar nu al lang vergeten - Tot ik eraan gehouden word En liggen ze bij deze Rauw op mijn bord, en zijn Ze te zwaar om te worden opgegeten Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…

Mijn baken in zee ben jij, Strohalm die uitgestelde Teleurstelling genoemd wordt - En die toch het verlangen brandend houdt Waarvan het licht nooit doven zal In vriendschap opgedragen aan buurman Gerrit Hingstman, met de beste wensen voor een voorspoedig herstel.…

Ode aan de Tolberter kerkklok Nu eens in het gloren Van de morgenstond - Dan weer bij het Vallen van de avond Maar evengoed als Het eind van de morgen Overgaat in het aanbreken Van de middagtijd Wordt heel mijn wezen Opgetild door machtige Golven van geluid die Geleidelijk aan mijn Gevoelens weg doen ebben - Wordt wie ik…

Vastgenageld sta ik Aan de grond Die mij draagt Tot op dit moment Aarde als vaste Grond van mijn bestaan Met helder zicht op Al dat moois dat Aan de hemel staat Sterren ontelbaar veel Die het zicht mij Bieden op het grotere geheel En mij uitkomst bieden Op de vraag te handelen Of niet - het is de Levensvraag die ik mij…

Wanneer het in Het hoofd altijd Vandaag is, en er Geen gisteren meer bestaat En morgen al lang uit Het zicht is verdwenen - De mist slechts Bij tijd en wijle Op wil trekken En de mens, hoewel Slechts even dan, een Glimp opvangt van Wie hij was of misschien Nog steeds wel is - Wanneer zelfs die ene Naam die uitsluitend…